sosyal medya hesabını kapatmak

twitter ve instagramı kapatarak dahil olduğum eylemdir.
whatsapp'a da bir çare bulursam tuşlu telefonla hayatıma devam etmeyi planlıyorum.

az kaldı

en sevdiğim aktivitedir, tüm o zehirli ortamdan kendimi soyutlamak hoşuma gidiyor.

yakında yapmayı düşündüğüm eylem. sosyal medyada kadın olmak diye bir durum var. insanı zorlayan bir durum. bazen bakıyorum bir sürü takip isteği mesaj gelmiş vs. sonra şüphe ediyorum normalde gelmez var bir şey diye. sonra yorum attığım sayfalara girip yorumumu silmek zorunda kalıyorum. ondan sonra istekler kesiliyor. tanısın tanımasın eklemek konuşmak isteyen insanlar can sıkıyor. twitter da tag kullanıp twit atıyorum. deprem vs konu. yine eklenmeye başlıyorum. sanırım herkes aynı fikri paylaştığı ya da derdine ortak olacak karşı cinsi arıyor. insan tabiki tanışabilir konuşabilir arkadaş olabilir. ama sahte geliyor, bir fotoğraf görüyor karşı cins olduğu için aynı şehirde olduğu için hemen etkileşim veriyor. bu yuzden biraz kadınların çoğunlukta olduğu sözlüklerde takıldım. orası daha da kötü. kaos, kriz, kavga bitmiyor. soruların altı kaos dolu. sanal cesaret dolu. güvenli ve rahatsız edilmediğin bir platform bulmak zor.

insanı fazlasıyla rahatlatan bir durum. bütün hepsinin yük olduğunu insan kapatınca anlıyor. belli bir süre alışmak zor olabilir ama alıştıktan sonrası çok güzel. size gerçekten ulaşmak isteyen birisi olursa bir yolunu bulur mutlaka ayrıca.

uzun zaman önce facebook, yakınlarda (elon sağolsun) twitter, en kısa zamanda instagram ile yaptığım ve yapacağım eylem.

bu sosyal medya çöplüğü cidden büyük vakit kaybı. hesabı dondurunca daha iyi anlıyorsunuz. insanların saçma salak mutlulukları ve sahte hayatlarını görmek yeterince yorucu. içeri girdin mi de bir türlü çıkamıyorsun. gereksiz paylaşımlara bakarak zamanın nasıl geçtiğini anlamadan dalıp gidiyorsun. öylesine dipsiz bir kuyu. kapatmayacaksanız da kontrollü kullanmayı tavsiye ederim.

bir kaç zaman daha sonra hepsini ortadan kaldıracağım

bir tür motivasyon hareketi.

tus sınavından önce odaklanabilmek adına hepsini bir bir ortadan kaldırdığım dönemde bile, o zamanlar yazdığım sözlükte her ayın en çok girdi giren kişisi olmuştum peş peşe.

zihnen neye ihtiyacınız varsa onu engellemenin bir manası yok eğer iradeniz yoksa.

dolayısıyla bir yerlerde var olma isteği mi, görünme bilinme isteği mi, kendini ifade etme isteği mi, her neyse en gerçek o sizin için, gerisi çöplük.

az önce instagram hesabı silinmesi üzerine kapattım.
yine telegram hesabımı silinmesi üzerine kapattım.
x (twitter) hesabım hiç olmadı. nedense hiç sevemedim.
facebook hesabım da hiç olmadı.
sadece kalanlar:
whatsapp, normal sözlük.

çoğunlukla maksimum 1 hafta süren bir süreçtir.

bağlantılı e-mail adresine gelecek tüm e-postaları da durdurarak yapılması önerilir. çünkü hesabı, yüzyıl önce silseniz bile gelen maillerden; kim, nerede, ne yapıyor, haberdar olabiliyorsunuz.
gereksiz e-mail israfı.*

yakın zamanda kendime uyguladığım tarife inanılmaz konforu yüksek bir durumdur. şiddetle tavsiye ederim zamanı inanılmaz verimli kullanıyorum

amaç kafa dinlemek veya sosyal medya detoksu ise gayet mantıklı olan durum.
bunu sevgiliden ayrılınca yapıyorlar ya bir de? işte o evlerden ırak bir saçmalık. engelle geç işte seni pis romantik. sosyal medya hesabını neden kapatıyorsun? hayat devam ediyor.

bugüne kadar hiç aklımdan geçmeyen, ama biraz önce yaşadığım farkındalık ile gelen istektir.

bir gün olur ben de güzel bir anımı paylaşırım diye yıllardır herkesin en güzel anlarını beğendim. hep gıpta ile baktım. ama yok, benim için "o" gün gelmiyor.
başkalarının mutluluklarını izleyip kendimi üzmekten içim burkuldu.

kaldıramıyorum. ama bu yenilgi de çok ağır geliyor. intihar etmek gibi. ben başaramadım diyerek yok olmak. bir gün olsun bir güzel haber vermeden yok olup gitmek ağır geliyor.

yazık oldu.