sözlüğe içinizden geçen her şeyi yazar mısınız sorusu

yanıtı evet olan soru. genel olarak kendimi kısıtlamadan baskı altında hissetmeden yazıyorum. şu ana kadar rahatsızlık veren çıkmadı.

evet. itiraf edeyim bazılarınıza, sen içinden geleni yazma ulan ayı dediğim oluyor arada.

normal sözlüğe ilk geldiğimde dalga geçeriz goygoy yaparız diye gelmiştim ama sonradan daha samimi, bilgi içerikli ve içten entryler yazmaya karar verdim. pişman da değilim açıkçası. artık ciddi şeyler yazdığım içinde evet genelde içimden geleni söylüyorum. ne demiş şair? içinden geleni söyle, kalırsa yazık olur.

bana gore cevabi 'hayır' dir.
bir insan neden tum hislerini dia dünya ya doksun ki, misal ben düşünüyorum da, eger tum dusuncelerimi aciga vursaydim, herhalde bu dunyada yerim dar olurdu.
dusunceler cogu cok cabuk degisir. onun yuzunden biz dusuncelerimizi tartar, en iyi şekilde aktaririz.

sözlüğe ilk aktif kullanmaya başladığımda sadece içimden geçenleri yazıyordum. kendimi ve evet içimi ifade etmek zorundaydım.

o süreçten sonra zaten kendi halimde kendi kendime o an gördüğüm başlığa canım ne yazmak istiyorsa yazıyorum ki gerçekten ve en sevdiğim anlar saçmalamak. aşırı rahatlatıyor.

ama buradaki garip bir şekilde alttaki entry üsteki entrye cevap veriyormuş gibi algılanıp konunun kişiselleştirildiğini fark ettiğimden beri bazen susuyorum aa…k. hay skym diyorum şimdi böyle yazsam böyle anlayacak gerek yok. bir de belli artık hani kendilerini sözlüğün nimeti sayanlar gelen gidenin ona sataştığına ikna olanlar, onlar olmasa bile oluyor.

ve bazı entryler var mesela resmen gelin benle uğraşın diye bağırıyor. söylemek istediğim bir şey olsa bile söylemiyorum.

neyse evet nasıl olsa okunmuyor gerçekten. yazarı tanıyan bilen o yazarın fikrine zaten önem verenler okuyor. o yüzden kendi filtrelerimde yazdıklarım zaten içimden geçenler oluyor.

cevabı hayırdır. zira; mahlasımızın ağırlığı ve dahi başarılı tanımlar görmenin etkisiyle ortaya çıkan, iç dünyamızda uçsuz bucaksız, hiç bitmeyecekmiş hissiyatı uyandıran özeleştiri savaşları buna mani olmaktadır.

yazdım az önce: (bkz: iyi insanlar)

hayır. içimi kendimden başka kimse bilmemeli, bilemez.

sözlüğün içinden geçerek yazdık bir şeyleri ama yine de her şeyleri mi yoooo.

yazmayabiliyorum galiba. yani mesela ekonomi "içimden geçti" ama bundan pek bahsetmedim galiba. *

yazıyorum ama bazen sansür yapıyorum. içinden her geçen makul olmayabilir. ortalığı çok dağıtamam toplaması zor olur.

cevabı şahsımca hayır şeklinde cevaplanacak bir sorudur. filtrelerim her daim açıktır konuşurken de yazarken de, yani uygun olanı ifade etmeye gayret ederim.

içinizden geçen her şeyi, herhangi bir sosyal ortamda yazabilir misiniz.? yazmanız doğru ve yararlı olur mu.. (dolayısı ile bunu kendinize veya sözlüğe dair bir eksiklik olarak görmemeniz gerekir.)

yazmam, yazamam, yazmamalıyım. ağır şeref yoksunu bir tip var onu yazsam ne geçecek elime bir hiç o yüzden böyle devam.

aslında sözlüğün olayı buydu. yani anonim şekilde her şeyi yazabilmek. fakat gelinen noktada yazarların %70'i anonimliğini kendi elleriyle yok etti. adeta bir akrabalarla takipleşilen bir instagrama döndü ortalık. giz, ortadan kaldırıldı. içinden geçenleri ifade edebilme özgürlüğü yerine sözlük yazarlarının sabah kahvaltılarını falan görmeyi tercih ettiler. yazarlar artık mahkemeye falan bile verilebiliyor. bu şartlar altında olmaz.

bir şey ilk kez ortaya çıktığı zamanlarda hemen yasal yükümlülükler veya aşırı kuralcılığa tabi olmuyor. bir süre tam özgürlüğe sahip oluyor. tıpkı kripto paralar gibi bir durum bu. bir süre denetime tabi değilsin. ekşi sözlük de misal öyleydi başlangıçta. sonradan sosyal mecralar üzerinde despotizm yine kazandı. halkın tamamen özgür olduğu sanrısıyla severek dahil olduğu sosyal medya devrimi başarısızlığa uğradı. dikkat ederseniz "sosyal medya devrimi" gibi bir söylemi bile çoktan unutmuşsunuzdur.

şu an yazamam, başıma bişey gelir, entryim silinir fobisi ekşiden kalma.

bu korkunun geçmesi zaman alır.

içinizden geçenleri değil içinizde kalanları yazın.. daha verimli olur..

hem sorunda yaşamaz bazıları.

yoldaş'ı tokatlamak istediğim gibi şeyleri mi? evet.

rozetimi ver.

bazen evet bazen hayır.
aslında benimkisinin sebebi toplum baskısı değil; defalarca gördüm ki hiçbir şey yapmasan da toplum canı sıkıldıkça sarıyor sağa sola. ben bu toplumu karşıma aldığımda reşit olmamıştım daha, problem bile değil benim için elalem.
benim her zaman içimden geçeni yazmama sebebim, buradakiler ne düşünür kaygısından ziyade şahsi mahremiyet. bazı duygu durumlarimi buraya yazmaya gönlüm el vermiyor. benim için bir anlamı olan şeyler üzerinde, üç kuruşluk ağızların kendi arasında dedikodu çevirip, akıl yoksunu senaryolar yazıp, gıyabında olsa bile pis enerjilerini hayatıma taşımak istemediğimden.

her şeyi değil ama yazdıklarım içimden geçenlerdir.