sözlük kasaba olsa hangi yazar kim olurdu sorunsalı

pastanecisi olurdum. artık sabahları poğaça almaya mı gelirsiniz, sahlep mi hüpletirsiniz, muhallebili randevulara mı çıkarsınız orasını bilemem. çaylar ikram.*

her kesin görünce yolunu değiştiği, dün akşam başıma geldiği gibi, liftte beni görüp te liftten inen ve merdivenle aşağıya inen komşu kızı(benle yaş), yaşlı amcanın kaldırımda beni görmesi üzerine arabanın anahtarını dönüp kontaktan çıkarması ve s. her kesin arkasından konuştuğu o rockçı çılgın ben olurdum. kasabanın soytarısı

kasabaya araştırma için gelip elinde kamerasıyla fink atan cildi güneşten yanmış saf yabancı da benmişim. arada görünüp iki çift laf edip tekrar görünmez oluyormuşum.

arnella kesin kasabanın cadısı olurdu. evine girince içerisi normal ter-temiz, ama bir bakıyorsun, şöminenin üstünde maşa var, az ileriki odada bir kafatası içinde de arılar vızlıyor falan. evin bodrum katında türlü hayvanlar kurban edilecekleri günü bekliyorlar.

tabi ki, cadı varsa, cadı avcısı olmaz mı? işte arnellanın cadı olduğu yerde, cadı avcılığını kimseye bırakmam, yakarım ateştemmm

ben yine herkese para bozan, adres tarif eden, sağanak yağmurda dükkanına sığınılan, bir telefon edebilir miyim diye rica edilen, ricaya minnet eden,

kendi halinde köşe başında, işi iyi midir kötü mü belli belirsiz, herkesin selam verdiği, o esnaf olurdum işte.

ben marquez kitaplarındaki ortadoğulu tüccar olurdum kesin. gitmişim yağmurlu, nemli, sıcaktan ve sinekten kavrulan bir kasabaya, kıvırcık bir yerli hatuna vurulmuşum, sonra orada dükkan açmışım.
kaset çalardan türkü dinliyorum ve gelene geçene ana dilimde küfrediyorum…

ediit: bişe picasso ıssız ada olurdu insanların düşüp yanına üç şey almaya çalışıp hep yanlış şeyler seçtiği ve hayatta kalamadığı ama bişe sonsuza dek o adada hayatta kalabilen tek yazar olurdu hskshsjs

bitti edit.

nazo turko ege kasabası olurdu *
acılıvegankebabı adana havzası olurdu hskshsjs
mastor kasap havası olurdu *
diko kasabağası olurdu *
seshayvani kıbrıs'ta beş minare olurdu hsjsja

herkese büyü yapan ,kedili , bitkilerle arası iyi olan o şirret teyze olurdum.
cadı da denilebilir.

ben herhangi bir kadın olurdum.

köyün delisi olmaya talibim, ekmek elden su gölden yaşarım. eğlencenize katkı sağlarım, değişik mimikler yapabilir ve yaratıcı küfürler ederim. arada öyle değişik laflar ederim ki bu deli değil deli taklidi yapıyor diye dedikodumu yaparsınız. yeri gelir çocuklar taşla kovalar beni, yeri gelir tarlada kadınları dikizlerim, cezai ehliyetim yoktur, adaletinize merhametinize sığınırım. filmim çekilse altın taşak ödülü bile alabilirim, ulan ne oynadı deliyi be diye alkışlar tufan. sevilir kasabanın delisi, nasıl delirmiş bu derlerse hikayem şu; ben askerden önce sözlenmişim, nişanlanmışım. askerlik bitmiş kasabaya dönmüşüm. bana haber uçurmuş biri nişanlın evde seni bekler. heyecanla süslenmiş, saçımı yana taramış, traşımı olmuş, kolonyamı sürmüş eve varmışım. evde kimse yoktur, yatak odasının kapısı açıktır, içeri girmişim yatakta bir kabarıklık belli ki yatakta saklanıyor hatçem. yorganı bir kaldırırım kesik bir koç başı dili dışarıda, alllllaaaahhh orada korkudan delirmişim aklımı yitirmişim. bana bu oyunu siz oynadınız, beni siz delirttiniz, şimdi sahip çıkacaksınız.

benden usta olurdu, hani şu elinden her iş gelen.

köleleri kışkırtıp duran servet düşmanı bir köle olurdum.

oyunculuk sıfır. kendimi oynayıp duruyorum..

ben net bir şekilde trip atan köy enstitüsü mezunu ve herkesin cümle sonuna koymadığı noktaya takılan obsesif karakter olurdum.
kasabanın girişinde asılı tabeladaki yazım hatasını yıllar önce fark etmişimdir ama hala her sabah önünden geçerken içimden düzeltirim:
“hoşgeldiniz” ayrı yazılır be kardeşim, ayrı yazılııııır!
çocuklara masal anlatırken bile “orada üç tavşan varmış” deyince hemen araya girerim. varmış değil, var yavrum, bak hala varlar çünkü yaşıyorlar.

herkes beni biraz yorucu ama temiz insan ya, iyi kalpli diye tanımlar.

düğünü bitirin şikayet var diye gidip düğün sahipleri tarafından sarhoş olana kadar jandarma üstçavuşu olurdum sanırım.

elinde güğümü dere başına su doldurmaya gidip, kamyon şoförü ilyas’a aşık olan; al yazmalı asya olurdum. sonra ilyas tarafından aldatılıp/ kandırılınca, emek veren cemşit’i seçer; “sevgi neydi? sevgi emekti.” sözünü vukû ederdim.

ben bar fedaisi olurdum. intihara meyilliyim zira.

küçük bi tekstil atölyem var diyelim.