sözlük kasaba olsa hangi yazar kim olurdu sorunsalı

emekli sami amca.*

kasaba kahvesinin daimi üyesi... haberler çıkınca hükümete söven, bizim zamanızda böyleydi muhabbetlerinden çıkamayan, eskiyi istediği gibi yaşayamadığı için hayıflanan, her daim somurtan sami amca. o işte o, bildin mi?

bn kasabanin barindaki barmen olurdum.hem herkesi tanirdim fena olmazdi.

ben kırık çıkıkçı yagami kadın olurdum çünkü fizyoterapiden başka bir şey bilmiyorum. yılın en az 2 ayını ormanda ilaçlarımı oluşturmak için bitki toplayarak geçirirdim. sonra ben yokken birinin bacağı falan kırılırdı da 10 yaşlarında bir çocuğu bana haber vermesi için gönderirlerdi. ben de bu haberi duyunca "senin dilin neler söyler bre çocuk!" deyip dramatik bir şekilde elimdeki bitkileri yere atıp koşmaya başlardım. sonra "ilaç olmadan nasıl iyileşecek yagami salak mısın" farkındalığıyla yarı yoldan dönüp yere attıklarımı alırdım. kasabaya varınca bacağı kırılan kişiyi iyileştirir, tüm halkın sevgisini toplar, sıradaki muhtarlık* seçimine göz kırpmış olurdum.

yalnız başına yaşayan asi güzel cowboy kızın sadık köpeği

hekimi olurdum.

heidi olurdum kesin.

öpülepsi kesin tükürük hokkası olurdu.

kasaba yanarken o arkadaş saçını tararmış hani. heh işte tamda o olurdum. sıfat güzel dokunmayın sıfata.

elimi eteğimi meselelerden çekmiş 7\24 avrupa yakası izleyen el aynamı ve tarağımı başucuma kondurmuş dünya yansa bir horum otum yanmaz gamsızlığıyla televizyonumun sesini kökledim. varın gerisini siz düşünün.

kat 4 daire 11 tamam karşim vurup durma tepemde kısıyorum. *

tekel bufecisi olurdum. hoşgeldin benim babam. derhal. başım gözüm üstüne, başka bir emriyn (emrin değil bak emriyn) diye diye bir ömrü heder ederdim.

kasabanın ormanının içinde ufak bi kulübesi olan kişi benim ama hiç bi iş yapmam, yemeğimi dışardan söylerim, arada dalgadan 2 duman alıp mastorun çay ocağına gider muhabbet ederdim.

kasabanın müzik temaşası bana aittir efendim!

süper kahramanı olurdum. kötülerden korur, alayını döverdim.

muhtarlığın önündeki telefon kulübesini meşgul etmeyelim lütfen. arada anons geçilsin.

hunilisi benim baştan anlaşalım. bunu başka kimseye kaptırmam.

ilk sezondan kasabayı terkeden gözü yükseklerdeki hatun.

ben kasabada yaşayamıyorum, dedikodunuz batsın.

deniz sabah çarşaf gibi diyen deniz sezonu hiç bitmeyen emekli deniz kenarı dayısı.

nedense kahvedeki dayıyı temsil eden kimse olmamış.

beni sadece akşamdan sabaha görme ihtimaliniz kuvvetle muhtemel olurdu *
bak misal şimdi gece çöküyor ve ben ancak görülür oluyorum

çay taze mi be klişesi ile mekana giren kişi olabilirdim.

kasabanın ateş suyu vereni kesinlikle legal torbacı olurdu.

ivanmilinski kızılderili kabilesinin şefi olurdu, sarı kırmızı tüy takardı kafasına kesin. adı da aslan yelesi olurdu.

miko ağzında, yanmakta olan filtresiz bir sigarayla tek gözü kapalı şekilde kankan kızlarına piyano çalan piyanist olurdu.

lilium hacı senden başkası kankan kızı olursa; bu kasabada yaşanmaz, kusura bakmayacaksın artıkın...

i am melting lannn melting levazımatçı olsana sen de... elinde mezurayla dolan dur ortalıkta. tabut ölçüsü al milletten...

lucifer senin kadınları soyduğun yeter, bu kasabada biraz da tren soy sen...

(bkz: iko) teknoloji yeterince gelişmediğinden kod mod yazılım mazılım hikaye. bilinen tek kod mors kodları, bu yüzden postahane memuru ol, geç telgrafın başına, efendi efendi işini yap*

bu kasabada şey eksik, kalamiti ceyn eksik... attığını vuran laz kızları dm lütfen...

kasabanın üfürükçüsü olurdum net.