sözlük yazarlarının prensipleri

kalp kıracağıma bazı prensiplerimi çiğneyebilmem. bu da bir prensiptir. sonradan edinebildiğim bir prensip ama. eskiden haklıysam bu benim için çok önemliydi. artık kalp kırmamak daha önemli. bu uğurda, yani karşıdakini kırmamak için gerekirse haklı olmamı umursamayabiliyorum bile artık.

elhamdülillah 32 yaşıma 0 prensip sahibi, sorumsuz, kapıya konmayacak, levent yüksel'in bi'daha klibindeki gibi kafama kafama televizyon atılacak aklı 5 karış havada 1ey olarak geldim.

yani bir human ancak bu kadar prensipsiz olur. bu ne lakayıt bir yaşam ıy.

rızkımı veren hüda'dır kula minnet eylemem...

(bkz: esne ama kırılma)

(bkz: kırıl ama dağılma)
yok böyle bir prensibim sırf yukarıdaki tanımla bir ahenk yakalamak içindi.

öyle prensiplerim yok.
genel ahlak prensipleri yetiyor.

bazen mantık bazen histerik hareket ederek yaşıyorum.

kimseyle kötü olmamaya çalışırım ama kredi verip şans verip yine de sevmediğim kişilerle mesafemi korurum. onlarla gezmek konuşmak aynı ortamda bulunmak istemem. bir bahane bulup ayrılırım oralardan.
öyle de dik duruşluyum. beni üzen kendimi değersiz hissettiren uğraşan kimselerle işim olmaz.
çok çeşitli tip insanlarla konuşurum herkesin bir hikayesi vardır . sonrası kendiliğinden gelişiyor zaten.

evden çıkmadan önce mutlaka wc

17 yaşından beri aralıksız çalıştım.
20senede 30 iş değiştirdim.
işyerinde özel hukuk asla kurmadım, kurmam.
prensibim.

geçen eski bı patronum dedi ki kapında yatmadigim kaldı, çok zor kadindin, istemedin, sonra tınder yükleyip sevgili yapıyorsun, zorluğun bize miydi?;)
adam icerlemis.
ben kendi dağınıklığımda her şeyi bulabiliyorum. kendimce mantığım var. ben çıkarsız saf aşk ilişkileri yaşıyorum. iş yeri ilişkileri hayattaki duruşuma ters;)

(bkz: bu geceyi de boş geçmedik şükür)

#3427521

adamın bi seks hayatı var her an sözlükte yazamaz ya.*

whatsaap ve bilumum özel yazışmaları ve özelimi hiçbir yerde, hiçbir platformda paylaşmamak. alagavatlığa lüzum yok.

tavsiye almayacağım kişiden eleştiri de kabul etmemek.

bir sonraki adım olarak,

herkesten tavsiye almamak.

özelden nickaltı isteyenlere itibar etmemek.

prensipsizlik.
benim sağım solum belli olmuyor . yıllar önceki prensiplerime baktığımda şu an o kadar da önemsediğim şeyler değiller.
şu anda önemsediğim ve önemsemediğim şeylerin zaman içerisinde değişiklik gösterebileceğini biliyorum.
o yüzden hiçbir prensip olarak nitelendirebileceğim pek bir şey yok açıkçası.

belki bildiğimi okumam olabilir, dünyanın en bilgili kişisi bile gelip tavsiye verse yine de kulak asmam. sırf aklımda kalmasın diye pişman olacağımı bile bile kendi bildiğimi okurum. sonra pişman olurum, sonra yine kendi bildiğimi okumaya devam ederim. herhangi bir ders çıkarabilmem için de aynı hatayı on kere daha tekrarlamam gerekir.
ama bildiğimi düşündüğüm şeyler de değişiyor zaman içerisinde, o yüzden ne kadar prensip olarak sayılabilir bilemedim.

çalıyı dolaş ite dalaşma.

sonuna kadar 'akılcılık'

hiç duygusal düşüncem yok benim

duygularıyla hareket etti denemez hiç bir yaptığıma

dini ve siyasi görüşlerimi tartışmaya sunmam. kişilerin dini ve siyasi görüşlerini de tartışmam. kendimce bir bakış açım var. pembe, küçük ve ponçik dünyamda mutluyum.

çocuklar ve hayvanlara zarar hariç zerre prensibim, kırmızı çizgim, konfor alanım, trollük sınırım, yeşil bölgem falan yok. tertemizim. o dediğim ikisini de sayko gibi paylaşan yerlere bakmıyorum. facebook gruplarından çıktım. haberler de yok. kafam tertemiz. 9700 tane prensibi olan karşı cinsleri sevmemekle beraber, vur-kaç durumları olacaksa kıvırabiliyorum. zaten kimsenin de prensibi yok pek. full kolpa. sosyal medya inekliği hastalığı yüzünden şekil yapmaca. kıvırmam icap ederse, "ya he aynen melis müziğin sesi kısılsın, sokak lambaları şöyle olsun" falan diyorum. bir dirhem prensipsiz olarak pek bir nefisim. hayat her büyük konuştuğunu yediriyor. çok da bağlanmamak lazım ama siz bilirsiniz tabi.