spawn

haberi şimdi gördüm. kendisiyle küçük bir sohbetimiz olmuştu. bana uyuyamadığını söylediğinde ona bunun ne kadar enerjik olduğunu hissettirebilmek için zımba gibisin demiştim.

çok gençti. çok acı çekti. ben inanılmaz üzgünüm. o halinde bile benim dertlerime yardımcı olmak isteyen bir adam kötü biri olamazdı. allah rahmet eylesin. onun için dua edeceğim.

allah rahmet eylesin.

kiz arkadasina allah sabir versin.

sevdigin birini kanserden kaybetmenin ne demek oldugunu bilirim.

ölen bir defa ölüyor ama kalanın halini anlayamazsınız.

başımız sağolsun sözlük. genç bir dostu kanserden kaybetmek... ne diyebilirim ki, acıları son bulmuş. huzuruna kavuşmuştur umarım.

"nefes al, nefes ver.
gün olur her şey biter.
bu adam gitti gider."

huzur içinde ol.

kendisiyle bir ara ufaktan sohbet ederdik. sonrasında sözlükten pek de hoş olmayan sebeplerden ötürü ayrılmıştı sanıyorum.

eğlenceli ve samimi bir adam olarak hatırlıyorum kendisini. huzur içinde yatsın…

normal sözlük (hatta kafa sözlük) dendiğinde aklıma gelen ilk nicklerden biriydi. yakınlarına sabır diliyorum.

dün akşam sözlük radyosunda sesini duyunca hastalığı ne durumda acaba diye geçirmiştim içimden. bugün de ölüm haberini üzülerek öğrendiğim yazar. sevenlerinin başı sağ olsun.

uğur şahin ve özlem türeci şu aşıyı bulursa son yüzyılın en büyük olayı gibi duruyor. kanser vakaları o kadar çok arttı ki her an birilerinin kanser olduğu haberini duyuyorum. tedavi imkanları her ne kadar gelişti deseler de kanser olup hayatına kaldığı yerden devam edebilen insan sayısı da maalesef çevremde çok az oldu. keşke herkes 85 yaşına kadar yaşayıp öleceğini bilse de ölüm bilinmezliği bir nebze ortadan kalksa.

tanımadığım ancak yazılanlara bakılınca sözlüğümüzde önemli bir yeri olduğunu anladığım yazarımız.

kendisine rahmet tüm sözlüğe de başsağlığı dilerim.

insanın bazen dikkatini çekiyor. bir yazıya denk geliyorsun sonra yazarının profiline girdiğinde son tanımını 2014'te yaptığını görüyorsun. uzun zamandır neden yazmadığını merak ederken bazı insanların şifresini unuttuğunu, bazılarının yaşamadığını bazılarının da yazmayı bıraktığını anlıyorsun. bir zamanlar aktif olan kişilerin yerinde yeller estiğini bilmek üzücü olmakla beraber, bu yüzden buraya ve sözlüklere bırakılan yazılar önem kazanıyor. ona time'dan bir dörtlük bırakıyorum. nur içinde yatsın.

and you run, and you run to catch up with the sun but it's sinking
racing around to come up behind you again
the sun is the same in a relative way but you're older
shorter of breath and one day closer to death


doğan güneş aynı , da sen yaşlısın
tek bir nefes, ve ölüme bir adım daha yakınsın

şok içerisindeyim. gerçekten sevdiğim, sözlüğün ilk zamanları burdayken oldukça sohbetimizin olduğu bir arkadaşımdı. gittiği yerde mutlu olur umarım mekanı cennet olsun.

maalesef kendisiyle hiç tanışmadım ama az önce yazılarına biraz göz gezdirdiğimde düşüncelerini kendi fikirlerime yakın buldum ve üzüldüm. keşke şu meşum illeti yenseydi ve yazılarına devam etseydi. umarım gittiği yerde huzur bulur. allah rahmet eylesin ve sevenlerinin başı sağ olsun.

hastalığı ve vefatını üzülerek öğrendiğim buraların ilk yazarlarından. kendisiyle alakalı hayli zalimce yaygarayı ekşi'de okumuştum.

nick altını okuyunca... vefatı üzerinden bugün yazılanlara ve daha öncesinde yazılanlara bakınca; spawn'ın kendi sözcükleriyle diyesim geldi.#1221107



ek: spawn şunu şunu yapmış onun için bunu bunu hak etmiş diyenler, siz de bugün onu bunu demiş olmanın sonuçlarından sıyrılmaya çalışmayın lütfen. eski yazdıklarınız için bahşişiniz komidinin üstünde. çekinmeden alınız. umulur ki böylece bugün beğeni peşinde koşmazsınız bir ölüm üzerinden. yorulmanıza ne hacet dattlumm, ne demişti spawn: para komidinin üzerinde...

hiç tanımam kendisini lakin bu bugün okuduğum ikinci kanserden vefat eden yazar, bir diğeri de başka bir sözlüktendi gerçi onu da tanımazdım ama merhumun eski yazıları, kemoterapi süreçleri vs oldukça ilgimi çekti, çok net net de yazmış lakin o da vefat etmiş.

iyicene demoralize oldum. j.f.kennedy ailesi mensubu gibi hissediyorum şu anda kendimi.

ne diyeyim allah rahmet eylesin, zaten hepimiz bir gün öleceğiz, en zoruda geride sevdiklerini bırakmak, yakını varsa burada, allah sabır versin, zor. 4 tane iyi dostumu kaybettim, ikisini de mezara da indirmiş biri olarak, çok etkilenmem aslında ölüm işlerinden ama herhalde bu dönem bayağı bir duygusal dönemime denk geldi. hayat işte gelip geçiyor.

çok şaşkın ve üzgünüm. sevenlerine baş sağlığı dilerim.

kendisiyle tanışıklığım yok, malum olaylar olduğunda da içimden çokça eleştirmiştim. fakat yoldaş kendisine iyi geldiği için sözlüğe geri dönmek istediğini ve hasta olduğunu belirttikten sonra spawn'a eleştiri yapılmamalıydı.

hasta biriyle uğraşmak benim açımdan insanlığa sığmayan bir davranış. geriye insanın yazdıkları kalıyor. şu an bu yazılanlar kendisine ulaşmıyor, insanlar sadece birbirlerini kırdıklarıyla kalıyor. iş işten geçtikten sonra vicdan rahatlatma çabaları işe yaramıyor. bir de her zaman en son sözü söyleyen biz olmak istiyoruz, en son ben söyleyeyim, ben haklı olayım, lafın altında kalmayayım..

buyrun, son söz sizde artık.

allah rahmet eylesin, gerçekten üzüldüm.

allah allah yazılanlara bak yaşarken nerdeydiniz?
herkes ölen ve popüler olana yanlamak zorunda mı?
şimdi bunu dedim diye günah keçisi olurum.
olayım lan. bir ben dürüstüm galiba.
ne saçma saçma ay çok severdim ayy canım yazık diye rastgele bir olayı anınızmış gibi anlatıyorsunuz deliricem.

kendisini hiç tanımamakla birlikte, tüm sevenlerine başsağlığı diliyorum. mekanı cennet olsun inşallah...

dün gece başlığa denk geldim. yazılanları okudum tek tek... vefat haberi öncesi ve sonrası yazılanlar... bugün yeniden denk geldim.. kendisinin arkasından, belki de bu başlığa yazmam doğru değil belki ama hiç tanımadığım biri hissettirince bunları, yazmak istedim ben de...

malesef uzun süredir sağlık problemleriyle uğraşıyorum. aralık ayında bir operasyon geçirdim, bağlı olan 2. operasyonu da 23 gün önce. umarım son olur. kendisinden farklı olarak, kendimce yazıp çizdiğim şu sözlükte iletişimde olduğum kimse yok. limos neden yazmıyor artık diye sorabilecek kimse yok, merak edecek kimse yok, eski yazdıklarım beğenilecek belki... bu kadarız işte. bugün varız, yarın yokuz. bazılarımızın yokluğu fark edilmeyecek kadar hacmimiz var, bazılarımızın yokluğu derinden etkileyecek. ölümü kabullenmekte çok zorlanıyorum. çok korkuyorum, hem kendim, hem de sevdiklerim için. kaybetmek de kaybolmak da istemiyorum. kendimi çok önemsiyorum sanırım. aslında hiç de önemli değiliz işte. yazdıklarımız yaşıyor, yaşattıklarımız yaşıyor, düşüncelerimiz yaşıyor ama bir yerden sonra biz yaşamıyor oluyoruz.

yaşadığımız sürece hissettiğimiz hırs, kin, düşmanlık bittiğimiz anda yok oluyor. hayatta bu duygulara yer vermek nasıl da anlamsız. ne kadar çoksa bu duygular, o kadar hiçiz madem; bu farkındalığa ulaşmak için canımızın yanmasını beklememek gerek. sevdiklerimize sahip olduğumuz için şükretmek, güzel anılarla hatırlamak, hatırlanmak gerek. aksi durumda kalana kalp kırıklığı işte...

tanımıyorum ama ölümün yanında tüm kelimelerin hoynu bükük. allah mekanını cennet etsin.

abi çok kötü oldum be. kendisiyle hiç sohbetimiz olmadı, ama gerçekten çok üzüldüm. allah rahmet eylesin, taksiratını affetsin. çok değişik birşey, bir daha asla sözlüğe giremeyecek olması... gece gece zaten uyuyamıyorduk, moralimiz de bozuldu iyi mi!

huzur içinde uyu kardeşim. mekanın cennet olsun.. allah ailesine ve yakınlarına sabır versin. çok üzüldüm cidden.