şu an fark edilen bir şey

kurtlar vadisi laz ziyanın beni sol yanağındaymış

önceden söyleceklerimi çok düşünürdüm.şu an da hatta son zamanlarda dobravari söylüyorum.
insanların ne düşündükleri kendi cennetlerinde gizlidir.

80 ay araba sürmesem bile direksiyon başına geçince aynı şoför olduğumu fark ettim.

eskiyi çok ama çok çok özlüyorum. bunu da başka şekilde ifade etmek mümkün değil zaten. yani o anları tekrar yaşamak keşke mümkün olsa ya da vazgeçtim birazcık hafızam iyi olsa da ayrıntıları da hatırlayıp hiç unutmasam.

ankara'nın grisini yeşillendirecek kadar güzel olan gözleriyle bana her bakışında aslında beni değil de içimdeki küçük bebeyi gördüğünü fark ettim bugün.

alelâde bir eylemi yaparken bile beni nasıl dikkatle ve sevgiyle izlediğini,
hiçbir hareketimi, hiçbir şımarıklığımı, çocuksu davranışlarımı yadırgamadığını,
sevmediğim ne varsa ben dile dâhi getirmeden onlardan uzak olduğunu,
birçok sıkıntıyı bana ulaşmadan sessizce çözdüğünü,
üzülme ihtimalimin olduğu her durumu göğsünde yumuşatıp öyle yansıttığını,
iyi olmamı ne kadar önemsediğini ve bunun sürekliliğini saklamak için nasıl uğraştığını,
her gördüğü ufak bebeği gözlerinin içi parlayarak izlediğini fark ettim bugün.

değerimin bir an bile eksilmediğini fark ettim bugün. sevgi görmek için çırpınmam gerekmediğini, hayatımdaki adamın beni hep sevgiyle kucakladığını fark ettim bugün. hatta sadece benim değil etrafımdaki insanların da bunun farkında olduğunu gördüm.

ben mutlu olayım diye gözümün içine baktığını, en ufak gülümsememe içinin eridiğini fark ettim bugün.

çektiğim cefaların bana böylesi güzel bir sefayla karşılık verdiğini fark ettim bugün. "çok güzel seviyor seni, bakışlarından belli" cümlesinin insana nasıl kuş gibi hissettirdiğini fark ettim bugün.

ben ne kadar daha yaşarım ya da kader bizim için ne yazdı bilmiyorum ama bana sevilmenin bu güzel hissini tattırdığın için sana her ne olursa olsun hep minnettar olacağım. hayatımda olmanı sağlayan hangi sevabım, aldığım hangi hayır duasının sonucusun bilmiyorum ama iyi ki varsın. ve bu varlığın dâim olsun diye ömrümü verebilirim.

hep gülme istediğimin, ağlamayı hiç beceremediğiminden kaynaklanması.

kolumu sinek ısırmış

belim fena ağrıyor.

anahtarı evde unutmuşsum. hay bin kunduz.

balkon daha serin,balkona geçeyim.

tuzsuz çekirdeği çitleyebildiğimi fark ettim.

kulağın tıkanması iğrenç bir şeymiş.

pazar keyfi kovboy filmi trt 2'de gösterimde.

ölüm atlısı.

vihuuuu!

insan yorgun olunca hiçbir iş yapamazmış… bugün o kadar yoğundum ki belim resmen benimle konuşuyor şu an “al kırdın kırdın” diyor.
eve geldim ve yapmam gereken bazı şeyler var (gizemmm) ama var ya ölüyorum lan yorgunluktan.
yarın daha da yoğun olacağım ve öbür gün ve ondan sonraki birkaç gün dahaaa. esselaaaa.

fark ettim de güneş olmadığında hayat ne kadar boğucu, ne kadar iğrenç bir yer haline geliyor.