telefonla konuşmayı sevmeyen insan

ben direk konuşmayı sevmiyorum. karşı taraf anlamayınca.

henüz, telefonda benle konuşmamış insandır.
sıkıcı sıkıcı insanlar aramış onu.
yazık işte.
neyse yapacak bir şey yok,
tüm dünyayı ben kurtaramam.

normal hayatta konusmayi seven ben telefonda 10 sn de kapatma sevdalisiyimdir

tamam telefonla konuşmayı sevmiyor olabilirsiniz, anlarım ve saygı duyarım. lakin telefonla konuşmak istemeyenlerde hep bir mesajla ulaşılma isteği oluyor. abi mesaj atıyorum, ona da bakılmıyor. eee nasıl iletişim kuracağız kardeşim biz? sonra uzun süre konuşmayınca da hayatından çıkarmışsın beni oluyor. e sen hak ettin ama onu. kendinizi queen elizabeth sanmayınız. hepimiz insanız.

benim de mensup olduğum insan tipidir. yazılı olarak gayet iyi anlaşabiliriz bence.

telefonun diğer ucunda kimse yoksa ben de sevmem.

bnim bu...ailem harici acip konustugum nadirdir.mesajlasma dururken konusmak abes gelir hep :/

mesajı tercih ederim ne öyle konuşmak felan

erkeklerle konuşmayı sevmiyorum zaten 2-3 cümlelik özet konuşmak yetiyor. esas güzel olan kadınlarla konuşmak. konuşmayı seviyorlar benim gibi.

bu ben.

birkaç istisna hariç hiçbir konuşmam 30 saniyeyi geçmez.

13 yıl telefon üzerinden işleyen bir iş yaptığım için, nefret ediyorum telefondan.....kesebileceğim kadar kısa keserim hep. hııı hıııı tamam...bazen şapşikle bokunu çıkarıyoruz ama...sabahında ne konuştuk lan biz o kadar oluyoruz hep...

ben pek sevmem çoğunlukla oyun oynamamdan olsa gerek zamanında oyun oynarken arayıp uzatan kişilere kısa kes manasında konuşmalar yapardım. telefonu açınca hal hatır soranları da sevmem özellikle daha dün yanyana olanları.

benim sevmediğim insandır.

bu kişi tam olarak benim . kulaklığım yoksa kolumun kopması mı desem söylenilen şeylerin anlaşılmamasının yanında duyguyu tam hissettirememesi mı desem bilemiyorum. sevmem . yüz yüze konuşalım .

konuştuğum kişi kadınsa eğer kısa sürer görüşmem. kafam kaldırmıyor artık.

50 mesaj, 0 çağrı. evet, bu benim

ortalama azami konuşma sürem 10 saniye bile değil.telefonun kullanım amacı belli zaten “geldim” “gittim” “ iyiyim” gibi kelime ve biraz daha uzun cümle.

genel olarak sevmem hatta çoğu zaman nefret ederim.
ben anca uzaktaki sevdiğim insanlarla çok (5-10dk)konuşabiliyorum. sevip kafa dengi olanlarla ise bazen 2-3 saat.
normal aramalarda konuşma sürem 30-40 sn'dir. direkt merhaba, nasılsın' a da pek gerek duymam direkt konudan girerim. atıyorum teyzemi arıyorum "teyze, annem sizi kahveye çağırıyor. en geç 5 dk'ya burada olmalısınız."
birde teyzem konuşmayı uzatmayı en çok seven insanlardan. benimde en çok sevdiğim insanlardan olmasa zırt pırt yüzüne kapatırdım. çünkü cümleyi kurma hızı neredeyse 20-30 sn, beni deli ediyor. ve yüzüne de söylüyorum. "anne yarısından daha fazlası olan ponçik kadınım, seni şu lanetle aradığımda uzatma zaten sana tek kelimelik cevaplı sorular soruyorum nasıl 3-4 dk'ya kadar uzatıyorsun?yapma şunu teyzz."
ilk sevinir sonra biraz kaş çatar daha sonra anlamaya çalışır en son mahcup bakar en sonda "seni hadsiz(!) sen nasıl konuşuyorsun bakıyım teyzenle, övüyor musun gömüyor musun belli değil. iyi ki bir uzattık, tamam bir daha konuşmayacağım senle."
"seni ve şakacı tribini yerim kız, minyatür fıstığımm. alınma, seni annemden daha çok seviyorum biliyorsun..."
birkaç gün önce niğde'ye gitti. özledim...

insan değildir *

benimdir. neden mesajlaşmak varken konuşalım? ne gereksiz bir kasıntı. ben vereceğim cevabı uzun uzun düşünmek istiyorum veya karşımdakinin mimiklerini görüp konuşmak istiyorum.