terk edilmemek için yalvarmak

o an gururunu hiçe sayarsın ama sonra gördüğün muamele çok koyar insana. iyi bir insansa zaten içi acır kendine de bana da bunu yapma der bi kendine getirmeye çalışır. yaşatmayın bu anları ya. o anlarda gerçekten izleyen hangi ruhlar cinler tanrı ve tanrıçalar varsa alay ediyorlar yemin ederim dalga konusu oluyorsunuz.

bak işte bu harbi harbi varoşluktur.

kaybetmekten ölümüne bir korku çektiğinizin göstergesidir. fakat bu durumlarda korkunun ecele faydası yoktur hesabı, korkulan şey başa gelir, üstüne gitmesini istemediğiniz yalvardiginiz kişi sizden koşarak uzaklaşır. psikolojide, temelde çokça sebebi vardır. hatta bunun ileri seviyesi için bir isim bile koyulmuştur.
(bkz: borderline kişilik bozukluğu)

kendisine az biraz saygısı olan bir insanın asla yapmaması gereken davranıştır.

bunu yapmak hiçbir işe yaramayacağı gibi üstüne karşınızdakinin gözünde daha da küçülmenize ve terk eden kişinin verdiği bu kararın ne kadar doğru olduğunu bir kere daha görmesine neden olursunuz.

2. bir şans isteniyorsa yapılacak şey çok basittir. eskisinden her türlü yönden daha iyi olmak. bu öncelikle sadece kendiniz için yapmanız gereken bir şeydir. ama bu durumun diğer bir yönü de terk edenin sizdeki bu gelişmeyi görüp kendini sorgulamasına yol açacak oluşudur. sonuç itibariyle ya onu tekrar kazanırsınız ki belki bunu bile istemeyecek kıvama gelmiş olabilirsiniz ya da yeni bir ilişkiye başlamak için uygun koşulları hazırlamış olursunuz.

ilişkilerde denge önemlidir. eğer çift kollu bir terazinin kefesinin biri daha ağır basıyorsa diğer taraf havada kalır ve değer görmez.hiçbir zaman havada kalan taraf olmayın.

acziyet göstergesidir.
kendinize saygıyı geçmişsiniz, okay amma karşınızdaki insana ne kadar büyük saygısızlık yaptığınızı bir düşünsenize.
gurur, kibir gibi düşünmeyin ya da çok seviyorum, elimden gelen her şeyi yapıyorum ve çabalıyorum da değil bu.
insan gerçekten sevdiği insanı zora sokar mı?

sanırım dünyanın en bencilce davranışıdır, terk edilmemek için yalvarmak. egolar mı zedeleniyor, anlamıyorum. matematik, basit matematik gibi düşünmek lazım. 1+1=2 oluyor, 1+1, 11 olmuyor ya da kalın 1*.

hepimizin henüz kaşarlanmadığı o güzel günlerde bir kez bile olsa kartal tibet'e, filiz akin'a özenip denediğimiz eylemdir.
dizleri üstüne oturup gözyaşları içinde gidenin sırtına sövmek, en ağır senaryo olsa da , hayata karşı direnç kazanmada müthiş bir vitamin iğnesidir.
zira 2 yıl sonra "sittiroldu gitti, iyi ki de gitmiş yavşenk" diyeceğiniz bir finalle biten sekanstir.

laaann şimdi bişi diycem, bir insanı yalvaracak kadar zor duruma düşüren bir süreç vardır bi defa. aşk sevgi yada her neyse insanlar birbirine bir şekilde duygusal yatırım yapar bağ kurar kopmaması için kendini adar. bazı şeyler bitsin istemeyiz elbette bazı şeylerin bitmesi gerekebilir ama her şeyin bir yolu yordamı vardır.

bu durumda bitmesin diye yalvaracak kadar zor duruma düşen değil karşısındakini bu duruma düşüren yol yordam bilmeyen kişilerin yaptığı bence ayıplanacak bir durumdur.

biriyle yürümüyorsa ilişkiler, sonlandırılmak isteniyorsa bu, karşınızdakini sen beklentilerimi karşılamıyorsun diye suçlamayın kendinizide ben sana göre değilim moduna sokmayın.

adam gibi durumu izah edin diyin ki, iyi başldık güzel gitti ama ben sıkıldım sanada umut verip kendime bağladım ben tam bir o.ç um galiba kendimi tanıma sürecinin bir kurbanısın sadece, seninde ağzına sçyrm şuan umarım bu tecrübeyle ileride daha sağlam ilişkiler kurarsın. ben tam bir şerefsizim belki sen benim yermde olsaydın sende aynısını yapardın belkide yapmışsındır etme bulma dünyası heppimiz aynı bokuz. diyin. yani sözün özü samimi olun karşınızdakini terk etmek yerine ne bok olduğunuzu ortaya koyun ilişkinizin ne kadar boktan olduğunu anlatın. karşı tarafa devam ettirecek bir zerre umut ışığı fotonu falan bırakmayın.

bir halta yaramaz eylem. terkedecek olan kafasına koyduysa bunun ötesi yok maalesef.

ergenken yapardık şimdilerde terkedilmek için yalvardığımı bilirim.

şimdi duruma baktığımızda o kişinin psikolojik bir rahatsızlığı da olabilir. taraflardan biri ayrılmak istiyor diğeri istemiyor bu normal ama ilişkinin berbat olduğu, aldatma , yalan , kavga olduğu halde hala yalvarıyorsa taraflardan biri. hemen bir destek alması gerekiyor . ama hani böyle bir söz var ,hiç hazetmem ama, şey derler : " bekara karı boşamak rahat " galiba benimki de bu oldu . ama size nacizane tavsiyem ruhunuzu ve bedeninizi yormayan ve yanında dinlenebildiginiz kişilerle ilişki yaşayın gerisi bildiğiniz zehir oluyor ve sizi yavaş yavaş bitiriyor yaşam enerjinizi yok ediyor.

acizliktir. özgüveni olmayan insan davranışıdır.

ne kadar yalvarırsanız o kadar fazla değer kaybedersiniz.. yapmayın yaptırmayın.. çaresizliğin ve kendine olan saygının kaybedildiği andır..

hayatta bu kadar düşmeyin. kim olursa ne olursa olsun her şey gelip geçicidir. onurunuzu, haysiyetinizi kaybetmeyin yeter.

kimseye yalvarmayın. efendi gibi oturup acınızı çekin, kimseyi taciz ve rahatsız etmeden, reklam yapmadan, sessiz bir şekilde. işleri yalvarma noktasına getirinceye kadar müdahale edebilirdin?
son nokta yalvarmak olmamalı.

eğer karşınızdaki kişiden kafanız rahat bir şekilde ayrılmak istiyorsanız en sorunsuz yöntemlerden biridir lakin etik değildir. böyle şeyler yapmayın bazen acı durumlarla da yüzleşmek gerekir.

bu duruma defalarca kez düştükten sonra artık ne gelene ne gidene eyvallahın oluyor. bazen istiyorsun biri yanında olsun, olamayacağını anlayınca gidip güzelce bir dağıtıyorsun. yalvarmakta geliyor insanın içinden zaman zaman tekrar ama tecrübelerden bir şey öğrendiysem bir halta yaramadığıdır.

okurken utandım

acizlik kendini ezik durumuna düşürür. ne kadar onu yanında tutabilirsin ki.

yalvarma sıklığı arttıkça terk edilmeme ihtimali sıfıra iner. herhangi bir kıza terk edilmemek için yalvarıp da sonunda terk edilmeyen bir erkek tanımıyorum. bir kere bunun için yalvardığın an karşı cins bir hamur gibi seni istediği şekle sokabilir demektir.

ya arkadaşlar bu eski sevgililerin uyuzluğu nedir ya gerçekten. neden böyle yapmaya direniyorsunuz.
birini hep tersledin diye bir kere dinlemeye karar verirsiniz saatlerce konuşursunuz onun aklındakileri senin hayatında olanları ve sanki orada büyü biter.
bir daha yazdıgınızda işim var der müsait değilim olur. ya ben buralar öyle çok dolu değilim olur konuşmasaydın olur.

yani sizin bizimle derdiniz ne? size uzak davrandık diye geçmeniz gereken bir aşama mı olduk?
konuşmak istediniz ve konuşup bitirdiğiniz bir robot muyuz neyiz?
illa size hep kötü davranmak mı lazım neden sizinle iletişime geçtiğimiz de kovalama sırası ben de diye algılıyorsunuz?
bu salaklık nereden geliyor?

evet çok fazla soru sordum fakat her zaman terslenmek hoşunuza gitmemeli. mesafeli durmak zorunda değiliz bizim de duygularımız var iletişim kurduğumuz müddetçe hissetmeye, anlamaya mecburuz.
bizimle oynayamazsınız. duygularımızla oynayamazsınız.
derdimiz sizinle olmak değil fakat verdiğiniz gereksiz mücadele neyin getirisi ? neyin savaşı ?
biz o savaşa ait değiliz. sizinle konuştuk adamdan saydık -insandan saydık- diye bu kadar densizlik fazla. haddinizi aşmayın.
mentorunuz değiliz lan biz. aloo.