terk edilmemek için yalvarmak

yaptım ve şu an düşününce diyorum ki maalesef acziyettir.

"insanın ömrü boyunca hatırlayacağı en büyük çaresizliğidir."

-sizi geleceğinde istemeyen kişinin ayaklarına da kapansanız, fikrini değiştiremezsiniz. ben değiştiremedim.
-fikri değişse bile benim ayaklar altında aşk dileniş halimi hangimiz unutabilecektik ki?
-o, bir insanın nasıl alçalabileceğini gözleriyle gördü.
-ben ise celladıma aşık olmanın beni ne hale sokabileceğini...

çok acayip. yorum yazan 10 kişiden 9 u aptallıktır, yapılmaması gerektir falan yazmış. öyle değil işin özü. ne yaşanması gerekiyorsa yaşanması gerekir. yalvarmakta, ağlamakta sevdaya dahil sayın spartalılar.

şans eseri şu ana kadar terk edilmediğim için tecrübe etmediğimdir. bırakın burnu, kafam kopsa yerden almaz bir insanım ama ben bile diyemiyorum yapmam diye. büyük tükürmeyin arkadaşlar sonra yalarsınız, sonra kafanızı taşlara vurursunuz. genel çizgimde yapmayacağım bir şey olarak nitelendiriyorum (en azından sesli olarak) ancak bir insanın neden yalvaracağını da anlayabiliyorum. birkaç kere yaşadığımdır, yalvarılan taraf olmanın da küçük düşürücü bir yönü var o hissi tam olarak anlatamam. acımaktan ziyade, utanç duydum ve yok olmak istedim zamanında sevdiğim bir insanın o kötü hâlini görünce. ama çok yanlışı vardı o yüzden b.k yesin.

he aldatan, döven, bilimum şeref yoksunu hareketler sergileyen arkadaşlar yalvarıyorsa gidip günlüklerine yazarak ağlasınlar. savcılığa verildiler, iyi akşamlar.

insanın kendi benliğine yapabileceği en büyük saygısısızlık olarak tanımlıyorum.

yaşamak için bile yalvarsan o hayat sonrasında ağır gelir insana,öl gitsin.
hele terk edilmemek için?
düşünemiyorum bile...

yapmayın. etmeyin. bir insan istediği için yanınızda değilse mutlu olamazsınız. yıpranırsınız.

kişinin sevgisinden gururunu hiçe saymasıdır. devamında değişen bir şey olmuyor yine terk ediliyorsunuz tecrübe ile sabit. özsaygınızı kaybetmeden yolunuza bakın gitsin.

sonunda ya size acır devam eder ve yine sonunda biter ya da o an terk eder. bırakın gitsin, acı çekiyor olmak da bu işin bir sonucu olabiliyor bazen.

bile bile kendi ellerimle beni sevmeyene istediğinde sevip istediğinde gidebileceği bir köleliği niçin yaratayım?

terk edilmeyle sonuçlanır. evet.

üstüne gururunuzu da hiçe saymış olursunuz boşuna.

karşı tarafa guilt-driven bir şekilde belki size birazcık daha katlanır ama sonrasında yine kaçınılmaz olan olur.

değmez hiç kimse için.

birakin gercekten yalvarmayi, yalvarmayi dusundugunuzu hissetse bile o anda olay bitmistir. terkedilmeye geri sayim baslar.
sanirim kimse baskasina bagimli birini istemiyor.

aşkta gurur olmaz diyip bu yola başvurmak ama asla daha iyi olmayacak bir ikinci yarıya başlamak sebebidir.
artık onun gözünde zayıf, onursuz, acıdığı için yanında olunması gereken insan tipinden başkası değilsindir. ilk fırsatta arkasına bakmadan vınnnnn...

acizliktir. bunu aşağılamak için söylemiyorum. ama gerçekten, akıl tutulması, sağlıklı düşünememe, kısa dönemlik depresif ruh haliyle birleşince aciziyet artıyor. yalvardığı kişi acır da terk etmezse, terk edeceği sürece kadar, ona değersizliğin dibini yaşatır. çünkü insan psikolojisinde, kendisine değer vermeyene, kimse değer vermez.
kimse vazgeçilmez olmamalı. kimse kendinden daha değerli olmamalı.

bağımlı kişilik bozukluğu

arkadaş iseniz boşverin gitsin.
s3vgili iseniz.gereksiz enerji kaybı.
evli iseniz olabilir sonuçta çoluk çocuk vardır. evliliği kurtarmak için her sey yapılabilir. neticede biri sizi kafada bitirdiyse ve sizinle beraber olmak istemiyorsa onun tercihidir. saygı duymak gerekir. ve unutmayın kan bağınız olanlar dışında herkezin bi alternatifi vardır.

ne güzel lan, herkesin birilerine akıl verdiği başlık.

karşı tarafın affedersiniz totosunu kaldırmaya yarar anca.