türkiye’de adım başı cami olması

iyi ya. dinimiz islam.

adım başında cami var okulları bok götürüyor. öyle bir durum var.

bu durumdan babam da çok şikayetçi. küçük bir köyde yaşıyorlar, köyde toplasan 500 kişi anca yaşıyor ama 4 tane cami var. cuma namazlarında da tek bir camiye toplanıyorlar. ulan o zaman öteki camilere ne gerek vardı?! sağlık ocağı yok mesela, eczane yok. ambulans çağırsan gelmesi min. 20 dakika. tüm gündelik ihtiyaçları için de herkesin şehire gitmesi gerekiyor. misal parasız kaldın biri para gönderdi ama almaya gitmen için de paran yok. neyse ki hemen camiye koşup dua ediyorlar da ellerini açtıklarında ilahi güç avuçlarına koyuyor parayı..

eğitimsizliğin göstergesidir. adım başı okul ve üniversite olsaydı, bugün orta doğu zihniyeti yaygın olmazdı. arap'ın mitolojisi kadar eğitime önem vermediler.

din inançtan öte kitlesel yönetim aracıdır.

camiler, günümüzdekinin aksine esasında külliyesiyle birlikte çok amaçlı kullanılmış yapılar.

bir cami aynı zamanda eğitim kurumu, misafirhane, aşevi, gasilhane, atölye işlevi de gören, tüm giderlerini karşılamak adına da bir vakıf kurulan yapılar idi.

cami yaptırmak denilen şeyin çok büyük sevap kabul edilmesi de bunların bütünüyle birlikte değerlendirildiğinde makul oluyor. mevzu 4 duvar 2 minare bir cami dikmek değil, bir yaşam alanı oluşturup, giderlerini karşılayacak bir sistem kurmak.

ne oldu, zaman geçti camiler tüm diğer vasıflarını yitirdi, vakıflar ortadan kalktı. elde sadece ibadethane olarak kullanılan yapılar kaldı.

işte asıl sorun buradan sonra başlıyor. insanlar tırnak içinde cami yaptırma sevabının peşinde, gerekli gereksiz bir yere bir bina diktireyim, devlet bir imam bir müezzin atasın düşüncesiyle adım başına cami yaptırdı.

işte sonrası merkezi sistem ezanlar, kış nüfusu olmayan köylerde üçer beşer camiler gibi garabetler.

bakıyorsun küçük bir beldede 7-8 tane cami var, her birinde atanmış 2'şer personel var. bu camilerin yarısında cemaat yok, diğer yarısında bir saf dolmuyor vakit namazlarında.
15-16 kişilik bir nitelikli insan gücünden, tek bir komplekste toplansa hem dini, hem sosyal anlamda çok daha fazla faydalanmak mümkün.

ama maalesef ülkemizde çoğu konu gibi bu husus da politize olduğu için, bırakın camileri birleştirmeyi, bir caminin kapısına kilit vuran azılı bir kafir ilan edilir. hal böyle olunca kim gelirse gelsin bu konuda bir adım atmayacak. kısır bir döngü.

1832 yayınladığı "sahte dervişin ortadoğu anıları" isimli kitabında ingiliz casusu, macar yahudisi arminius vambery şeyh olarak gezdiği güney anadolu, kuzey ırak, semerkant 'a kadar yaptığı gezilerde türkleri, "dinine çok düşkün" olmakla birlikte, dininden "aptallık derecesinde" habersiz olan, çok cahil olan bu topluma din üzerinden herşeyin yaptırılmasının mümkün olduğunu, yazar !!

bu kitap türklerle ilgili "içerden" yayınlanmış ilk kitaplardandı ve batıda çok ilgi gördü. vambery (alm. hermann bamberger), çok iyi seviyede türkçe ve arapca konuşabiliyordu

adım başında cami olması bir politikadır, ve bu politika belirli bir başka şeyin yan ürünüdür... tesadüfen öyle diildir yani...vambery 'nin türklerle ilgili yazdıkları batı'nın türk politikalarının şekillenmesinde çok önemli bir rol oynamıştır.