türkiye'nin gelişememe sebepleri

gelişmek istememesi.

istediğiniz sosyolojik, istatistik veri incelemelerini yapın bu halk gelişmek istemiyor. adeta gelişmeye karşı bir direnç gösteriyor.

siyasilerden mütevellit birde bal tutan parmağını yalamayı tercih ediyor.

nedenleri sıralamak çözümü getirmiyor, ama kimse de sorun çözmek istemiyor. herkes kendi istediği gibi yönetilmek istiyor. demokrasi, adalet, devlete karşı güven gibi hayati konularda çok rahat sacmalanabiliyor. her geçen gün umudum kayboluyor. 116 siyasi parti var. 5 tanesi ülkeyi tek eline almış utanmadan demokrasi dersi vermeye kalkıyor. içi boş balonlar havada uçuyor biz de renk cümbüşü diye izleyip alkış tutan çocuklar gibi onlara bakıyoruz. demem o ki bundan daha kötü olma ihtimali var. iyi günler ise nostaljik birer hatıra olarak kalacak gibi geliyor.

orta doğu ülkesi olması ve belli kalıplara sıkışmış olmasıdır.

biziz kardeşim. sadece biziz.

sensin, benim, penceremdeki güvercin, tahta masam, boş şişeler, can dostum çomar, tatlı komşu ayşe teyze, emekli salih öğretmen... hepimiziz.

(bkz: konuşmayı bırakıp eyleme geçmedikçe olmaz)

gelişmemeye yemin etmiş beyinlerin olması. din tüccarlarını el üstünde tutmak.

uzun adam ve arkadaşları.

siyasal islam.

okumamak.

düşünmemek.

aynı yöneticiyle 20 yıl çalışmak.

çok net liyakatsizlik.
ve bitmek bilmeyen cep doldurma hissi.

vatanını düşünen adam şimdiye o koltuktan inmişti arkadaşlar. kimse vatanı sevip yönetmek için çıkmıyor o kürsüye.

jeopolitik konum, dış güçler,ey amerika...

affairism. ya da bizde bilinen şekliyle aferizm birinci nedendir.
aferizm, makam ve mevki sahiplerinin, bulundukları makam ve mevkiyi, kendilerinin ve yakın çevrelerinin çıkarı için kullanması diye tanımlanıyor.
90'lı yılların başına, özal dönemine ait bir dünya bankası raporu, "türkiye ekonomisi için şunu yazıyor: özal döneminde iyice artan, ama cumhuriyetin ilk günlerinden beri var olan aferizm ortadan kaldırılmazsa türkiye ekonomisinin düzelmesi mümkün değildir" diye yazıyordu. adamlar daha a ko p dönemini görmemişlerdi tabi.
herhalde yeteri kadar açık.

yöneticisi.

dinciler ve yobazlar,
boşa yöneticiye b*k atmayın,
taban neyi sever ? neyi seçerse ? yönetici de o olur.

herif altında don yok ama ölümüne akapeyi savunuyor
haydi atayistler bunu da izah edin nasıl oluyor ?

(bkz: üzüm üzüme baka baka)

az sayıda cami olmasındandır. her mahalleye hatta site içine cami yapılmalıdır. imansızsan bitti o iş.

her takım elbise giyeni siyasetçi yapıyoruz.

sen ne diyorsun, takım elbise giyen katillere iyi hal bile yapıyorlar. takım elbise mühim.

(bkz: cehalet)
(bkz: popülizm)
(bkz: oklokrasi)
(bkz: din simsarlığı)
(bkz: kronizm)
(bkz: nepotizm)

sağıninda solununda salak ve kolay kandiralabilir olması..

siyasal islam.

türklerdir. türkler vandaldır. vikinglerin deniz görmemiş halidir. işgal etmeyi sever, hazzı burada arar. misyon çok basittir; yürü, yeni yerler keşfet, yeni yerlerdeki 'rakip'leri yok et, güzellikleri sahiplen. son derece primitif bi görev. türklerin ilk kaydı çin tarihinde mevcut o yüzden hikayeye oradan başlayabilirsiniz. önce çin kaynaklarını yok edip sahiplenmeye çalışmışlar. ama çin denen ırk türkün mavisi. haliyle yememiş bunu. türkün içine kızlarını yollamış. yetmemiş, duvar örerek türkten korunmaya çalışmış. yetmemiş, türkü kovmuş. türk aynı anda dört bir yana dağılmış. bu dağılma o kadar büyük göç dalgalarına sebep olmuş ki bütün coğrafyalarda çağ açıp çağ kapamış. (bkz: kavimler göçü)
doğuya gidenler çin'in esareti altına girmiş. çinden sıyrılanlar okyanus kıyısına erişmiş orada konaklayan nadir insanlar okyanusun donduğunu gördüğünde karşı kıyıya yürümüş. hikaye burada bitmiş.
kuzeye yürüyenler bugünkü fin topraklarına kadar ilerlemiş, orada viking görmüş, hikaye burada bitmiş.
batıya yürüyenler üçyüz yıl boyunca durmadan yürümüş, hazar gölü etrafında ikiye bölünmüş,
gölün üstünden geçenler avrupaya kadar işgal etmiş. macar bölgesi etrafına yoğunlaşımış, modernite sonrası asimile olmuş. hikaye burada bitmiş.
gölün etrafında konaklayanlar en akıllılar olmuş, hala varlığını sürdürmüş.
gölün güneyinden ilerleyenler kendilerinden daha kadim milletlere esir olmuş,
güneybatıya gidenler şanslarını zorlamış. şansını zorlayanlar dört nehir arasını keşfetmiş yani yeryüzünün cennetini. persian, kürt veya romalı; türk için rakibin kim olduğu neye benzediği önemli olmaksızın savaşmış ancak kaybetmiş derken yeniden savaşıp kazanmış ve üç tarafı deniz olan dört mevsimli kara parçası türk'e kalmış. ve evet, başlıktaki sorun tam olarak burada başlamış. hikayesi bitmemiş, devam ediyor. türkü dört duvar arasına kıstıramazsın. türke şurada yaşa diyemezsin, yaşamaz. türk vandaldır. yakıp yıkmayı sever, korumayı beceremez. zaten dönem dönem avrupa kapılarını da zorlamış ama becerememiş. sudan anlamaz mesela gemicilik tarihi yoktur, deniz teröristlerini himayesi altına alarak akdenizi keşfetmiş, 19. yüzyılda yeniden kaybetmiştir.
so bu hikayede olan anadolu'daki insana oldu. dağdaki çoban dağda kaldı, dışarıdan gelen türk ev sahibi oldu. yine iyi kötü biraz merhamet nedir onu öğrendi bu topraklarda. ama yetersiz. eğitimsiz ve eğitimsizliği yücelten bi toplum. asya avrupa arasına köprü olan topraklarda herkesi 'düşman' gördüğü için kendini izole bırakmıştır. izole kalınca cehaletini atamamıştır. batılılar türkle tanışınca niçin misafirperver dediğini dışarı çıkınca anlıyor insan. bi marifet görememiş ki, spesifik bi özellik bulamamış, türk de bizi hoş karşıladı deyip geçmişler.



türk yatsın kalksın mustafa kemal atatürk'e dua etsin. önce balkan harbinde canına okumuşlar, iki sene sonra onbir cephenin yalnızca biri kazanılmış. totalde 3 milyon ölü. türkler hala anadoludaysa tek sebebi atatürktür. ya atası'nın emanetlerini sahip çıksınlar ya da yallah babam sürüldüğün topraklara dön. bugün afganlara gidin diyolar. olur türko, sen git o da gitsin. bin yıllık hasret sona ersin, türkler kovulduğu köylerine geri dönsün ha?