unutulmaz film sahneleri

(bkz: titanic)

99 senesi, arkadaşım çok süper film geldi diye beni izmit belsa sinemasına götürdü. the matrix. şimdiki gibi internet yok doğru düzgün. film hakkında afişinden başka bildiğin bir şey yok. spoiler yeme ihtimalin yok. filme girdik sıfıra yakın bilgi, sonsuza yakın merak izliyoruz. noluyor mk, what is the matrix diye beyin büküyoruz. sonra o meşhur kapsül içinde uyanma sahnesi geldi. öyle bir şok yaşıyorum ki neo yerinde ben varım sanki. aman aman nereye geldik bi anda neresi burası lan daha demin evdeydim diyorum kendi kendime. sonra tabi işin piri oluyoruz. ajanlara nanik yapıyoruz, there is no spoon üüleyn diye racon kesiyoruz falan. hey gidi.

filmin en sevdiğim sahnesi olabilir.

küfür yemeyeceksem eğer

the human centipede

(bkz: maymunlar cehennemi (film))

oofffff.

anlayana çok şey anlatıyor. kocaman bir yürek ve yaşanmışlık barındırıyor..

amadeus (film)'de wolfgang amadeus mozart'ın kimsesizler mezarlığına gömüldüğü lacrimosa sahnesi.

hele ki fonda çalan mozart'ın requiem'inin lacrimosa bölümü yüreğimizi dağlar.

evrim ve ademoğlunun buluştuğu nokta, maymundan insana geçilen ilk saniyeler.

(link: )

o 2. bölümde galiba gandalfin dağların ardından gelişi yok mu ufff enfes. yüzüklerin efendisi
eşkiya filminde o en son şener şenin beyoğlunda kendini çatıdan aşağıya bırakması... eşkiya
aklıma gelenler bunlar.

final çatışmasında geçen bir repliktir. bir çok filme ilham vermiştir. hatta netflixte dün endonezya yapımı vasat ama leziz bir mafya filminde uyuşturucu baronu ikonik olmuş bomba atar m203 ile ölüm kustu.

film çakma john wick olarak yapılmış. ana karakterleri kadın olması ile bence başarılı bile sayılabilir. balerina filmini yapanlar gelip bu filmi izlesin de dişi john wick olacaksa nasıl olurdu feyz alsın.