varoluşun amacı

bence asıl amaç etkileşim yaratmak. yani bir insanın hayattaki amacı diğer insanların hayatlarına dokunmak , onlarda iyi veya kötü farketmeksizin bir şeyleri değiştirmektir. bunu zaten doğuştan gelen bir bilgiyle bildiğimiz için sosyal varlıklar olduğumuzu düşünüyorum. bu yüzden insanlarda okumaya , anlamaya , anlatmaya yönelim var. yoksa neden insanlar iyilik veya kötülük yapsın. ya da neden bu dünyada bir şeyler için uğraşsın ki. kimisi bu amaca üretmek adını veriyor. doğrudur lakin eksiktir bence. üretmek deyince insanlara bir şey sunmak gibi bir anlam çıkıyor. bence üretmek etkileşim yaratmanın alt dallarından biri ama en önemli maddesi olabilir. ne kadar çok üretim varsa o kadar çok insana dokunmak vardır. bu da o kadar çok varoluşu gerçekleştirmek demektir. bu yüzden öğretmenlik kutsaldır. çünkü her insanın hayatında iyi veya kötü bir öğretmeni ile ilgili sürekli anlattığı bir anısı vardır. o öğretmen varoluşunu gerçekleştirmiştir. çok insanın hayatına dokunmak demek ölünce bile yaşamak demektir. kısaca yaşamın amacını düşünsün ya da düşünmesin varoluş sancısı çeksin ya da çekmesin herkesin kendi varoluşunu gerçekleştirdiğini düşünüyorum.

çok yüzeysel olacak ama doğal döngünün devamını sağlamaktan başka bir amacımızın olduğunu düşünmüyorum.

konuya nereden bakarsan bak işin ucu hep sex'e dayanıyor. sex'tir.

yok olana kadar kendini var etmeye çalışmaktır.

kendini iyi, huzurlu ve bilgin hissettiğin şekle dönüştürmek. olmak istediğiniz insan modeline ulaşmak. yıkılmayan bir duvar olduğunu bilmek. varoluşun amacı dışardan gelen onca seslere rağmen kendi sesini duyabilmektir. farkındalığını bilmek; bu insanı doyurur. dünyevi açlığını giderir. savrulmaktan, yara almaktan kurtarır. bu doygunluğa ulaşıp buldum buldum diye bağırmak isteyenlere ben de dahilim. kendi sırrını çözmek bu dünyaya gelme sebeplerimizden en önemlisidir.

varoluş, insanın sıyrılamadığı bir doluluktur.
jean paul sartre

bunları sabahın 7 sinde yazmam dışında bir sorun yok.*

yoktur. insan uydurması bir kavramdır. varoluş üzerinde kontrolümüz olmayan bir durum. yani evet intihar edebiliriz ama bize başta dünyaya gelmek ister misin diye soran yok bildiğimiz kadarıyla.
ve evet bu seçimimiz dışı olan durum üzerinde kontrolümüz sıfır olduğundan gerçekten de hiçbir amaç atanmadan dünyaya geliyoruz.
ve en fenası; her şey bir amaç olabilir ve her şey anlaşılabilir...

morty'den alıntı yapmak gerekirse ;

ben neye hizmet ettiğimi biliyorum.
doğru yoldayım, beni takip et.

ha sizin kafanız basar basmaz, ayrı.
en cahil lerimiz en bildiğini sananlar, malum.

yok.

varoluşun amacı derken soru biraz muallak. benim varoluş amacım mı? yoksa varlığın varoluş amacı mı? varlığın varoluş amacı neyi amaçlarsa o, benim varoluş amacım da varlık benimle neyi amaçlıyorsa o. varlığın haricen bir amacı olamaz. o zaman daha üstte bir varlık, onu var eden bir varlık olması gerekir. varlık amacını yine kendisinden alır. amaç denilen şeyin kaynağı da yine kendisidir. o neyi var ediyorsa amacı odur.

benim varoluş amacım da muhakkak o beni ne amaçla var etmişse odur. bu da yine kendisidir. o hem sebep hem sonuç hem başlangıç hem bitiş hem aradaki ne varsa odur. her şey ondan başlar, onunla seyreder, yine ona döner.

sınav

uyanık bilinç ile uyuyan bilinç olarak iki ayrım yapılası durum dur.

ikisini de bilemiyom.

insan yalnızca gidişatından mutsuz olduğu şeyleri sorgular.
var oluşun amacını sorgulayan bir insan artık var olmak istemeyişini göz ardı edemeyen insandır. var olmak istemeyişinin sebeplerini iyice anlayan insan var oluşunun amacını da çözecektir.
var olmaya isteksizliğinin sebeplerinden önce direkt var oluşunun amacını çözmeye çalışan kişi önce ruhunu sonra bedenini intihara sürüklemektedir.
en iyi ihtimalle rüzgarın estiği her yere savrulacak, ağacından kopup düşmüş bir yaprak kadar yaşayacaktır o kişi.

amaç yoktur amacı siz yaratırsınız. bir amacınız olduğunu düşünmek ve bunun uğruna yaşamak iyi gelir insana. yaşatır.