yağmur ve kapalı hava seven insan

bende severim. oturur şiir yazarım. sanki bir psikoloğun karşısına geçmiş bütün derdimi anlatmış gibi.

yağmur olmazsa daha iyi olur.
tercihen buz gibi soğuk, hafif rüzgarlı...

benimle aynı şeyi seven insanları gördükçe sevdiğim şeyden nefret etmeye başlıyorum istemsiz. önce eylülden, sonra sonbahardan soğudum, sayenizde artık kapalı havalara karşı da bir antipatim oluşmaya başladı. kimse sevmez diye abidik gubidik şeyler bulduğumda da durum aynısı oluyor. ya bi salın da tek seven ben olayım. derdiniz ne benimle?

umudunu kaybetmeyen, sıcak hatta eğlenceli kış insandır. kendisini iyi tanıyan en kötü zamanlarda bile iyi bir şeyler olabileceğine inanan insanlardır. hayalleri ,hedefleri olabilme ihtimali yüksek insanlardır olmayacak şeylerin peşine düşmezler. duygusaldır bir kere içinde fırtına kopar ama göstermez kimseye kapalı hava yağmur duygularını ortaya çıkaran en yoğun yaşadığı anlardır. önyargıları yoktur bu insanların sevdiği bir şey yada birini değiştirmeye çalışmayandır. gizemli ve korumacıdırlar.
yağmur ve kapalı hava seven insan ya elinde kahvesi fonda müzik sıcak soba* başında oturup kestane kokusunda yağmuru seyretmeyi o sakinliği dinginliği sever .derindir düşünceleri. ya da herkesin kaçtığı yağmurun altına çıkıp ıslanmayı, yürümeyi, dans etmeyi o anlardaki eğlenceyi severler. ister tek ister sevdiğiyle*.
*

her yaz bitisi bunlardan bir tane bulabilirsiniz cevrenizde. mart nisan gibi gunesli ve sicak hava seven insan modeline evrilirler.

nedense kapalı havalar daha mutlu ediyor daha huzurlu hissediyorum kendimi. elimde kahve öylece dışarıyı izlemek, pencereyi açtığında yüzüme vuran yağmur kokusu ve hafif serinlik bundan daha çok huzur bulduğum bir şey olmadı hayatta.

benim gibi pluviofil insandır.

yağmur ve kapalı havayı sevmemin sebebi bu havalarda daha karamsar olmam ve daha karamsar olmamla beraber bir şeyler yazmak için ilham gelmesi. ilhamım tamamıyla karamsarlığımdan besleniyor bence jdks.
aslında sadece bir şeyler yazmak için de değil,sadece çoğunluğu o yönde oluyor bende. kapalı havada karamsar kitaplar okuyup arkaya da yine aynı türde müzik verdik mi gör sen ilham kıvılcımını. ya da hiçbirine gerek bile yok. bu havada çık, yürü. bunu yapınca karamsarlık enerjim* o kadar yükseliyor ki neye uğradığımı şaşırıyorum.

yağmuru çok severim
bunalımlı değilim, stresli değilim
ama yağmuru hemde bol yağmuru severim
kardan ise nefret ederim
sabah kalktım şatomun camından baktım kar var
herşeyi kapatır
hemen uşak ve hizmetçiyi tokatlar
yorganı kafama çeker, öğlene hatta akşama kadar uyur
uyandığımda da yok olmasını hayal ederim.

puslu gri bir hava ve yağmur güzel de ıslanmak kötü. huzur veren sesler çıkartıp suyu direkt ihtiyaç duyulan bölgelere ışınlasa keşke. o vakit yürümesi de şahane olur. kokusu da kalabilir elbet.

yer kuru ve yağmura aç olacak hava beyaz gri ve siyah bulutların karışımı ortalık aydınlık iyi bir rüzgar esiyor ve ara ara hava şimşekler maviye bürünüyor yağmur hafif hafif çilemesi ve yerden çıkan toprak kokusu eşliğinde yürüyüş

hayali bile güzel nalet olası hava artık hiç böyle olmuyor ya çöl ya sel

(bkz: ben) (bkz: ben de varım)
#2352364 demişim ,doğru demişim , allah için iyi demişim.*
*

en sevdiğim hava. bu havalarda yürüyüş yapmak da ayrı bir güzel.

n'apıyorduk ya bu havalarda? bir fincan kahve ile camın önüne ilişip, bi aşk kitabı okuyup hüzünleniyor muyduk? on yedili yaşımızda mı yapıyorduk bunu, aşık olunca mıydı, dertlenince miydi, ne zamandı? camı yumrukluyorlar sanki kalk dercesine, uyanamadım ki bi türlü. ha gerçi başlık sevip sevmediğimi soruyormuş. bilmiyorum.

bu havaları en çok şairler sever. çünki herşeyde bir mana görür şair. yağmur damlasının cama vuruşundan, kapalı havanın huzursuzluğundan tutun da rüzgarın ağaç yapraklarını sallamasının ahengine kadar manalar içerir.

ne zaman umrumda ne mekan benim, ben seni göreli benden vazgeçtim demiş şair…

böyle iki arkadaşım var ve ikisi de bulutlu günlerde ankara’ya bayılıyor

güneşli ve şıkır şıkır havayı seven kadar normal olsada asla normal bulamadığım insandır.

ben
365 gün yağsa doymam.

ben bayılıyorum. gök gürültülü yağmurlu havalara. sürekli yağsa mutlu olurdum.

işte şimdi oldu, adana semalarında güneşin g'si yok, karardı bulutlar, soğudu hava, yağmur ha yağdı ha yağacak birazdan.

ne güzel. ruhum şevke geldi. güneş boğuyor beni.