yalnız çok yalnız yapayalnız biri olmak

kaptan olmak.(bkz: ben olmak)

baslik niyeyse (bkz: sokratis malamas)'in diafanos adli sarkisinda gecen bir dizeyi animsatti:
"san xenos, san xenaki, san panda xenos"
"bir yabanci, kucuk bir yabanci, her zamanki gibi bir yabanci olarak" gibisinden bir anlami var.

tanima gelirsek, kalabaliklarin icinde yalniz olma durumu kisiyi dusunmeye ittiginde zaten fiziken de yalniz olan kisinin konumundan daha uzucu yerlere surukleyebilen histir. yalnizligi secmemissinizdir, hatta secmenizi gerektirecek bir sey olmayacak kadar iyi bir cevreniz vardir, ya da bir zamanlar samimi ve kuvvetli oldugunu dusundugunuz iliskileriniz kabak tadi vermeye baslamistir. yalnizca siz bu dusuncenin icindesinizdir ve karsi tarafin haberi dahi yoktur, o halde yalniz hissetmeniz kacinilmazdir.

yine de ne kadar yalniz ve kimsesiz olursa olsun, eger bunun farkindaysa bir insanin yalniz oldugunu dusunmuyorum. bir sekilde vardir. ama yalniz degildir.

şaşılacak bir durum değil aslında herkes yapayalnız ve bir başına kırılmaz bir kaya parçası.

etrafımda bulunan onca insana rağmen hissettiğim durum. yakın arkadaşıma anlatınca her seferinde ben de diye cevap aldığım için artık bu konudan kimseye bahsetmiyorum.

yalnızlığının farkında olmayan birisi olmaktan iyidir.

başına bir şey geldiğinde yanında kimse olmadığını fark edip mutfak masasında ağlamak demektir. ne demiş şebnem ferah bu kalabalıģın içinde yalnız hissetmektense... aynen de koca kalabalık varken çevrede ağlayacak omuz bulamamaktır.

sürekli başkalarıyla birlikte olmaktan daha iyidir. hiç değilse daha az yıpratıcı.

insan kendinden kaçmadığı sürece pek yalnız sayılmaz aslında. kendimizle bir problemimiz yoksa hiçbir zaman yalnız kalmayız.

huzurluysan sıkıntı yok dediğim başlıktır.

başkalarını bırak artık kendi içinde kendinle bile konuşmuyorsan yapayalnız birisin demektir. seni, sen bile terk etmişsin...

yaptığım tatlı için 5 adet fındık kırıyorum. siz anlayın işte buradan yalnızlığımın boyutunu.

tercih meselesidir. bazıları çok kişiyle mutluyken bazılarımız kendimizle yetinmeyi biliriz.

sosyal medya çağında yaşıyoruz sosyalleşebileceğimiz birçok ortam mevcut iken birinin öyle olması sadece kendi tercihidir. böyle içe dönük insanlarında daha mutlu olduğunu düşünüyorum.

kendiyle mutlu olmayı başarmış kişidir. tek başına içtiği kahvenin, tek başına yürüdüğü yolların bile huzuru bir başkadır

bu kadar vurguladığına göre onu 'anlamalı'. neye açlığı var acaba, bilinmez. umarım aynı algılarda terliyoruzdur. yoksa görmemezlikten gelinecek bir profil daha.. bir tane daha..

hiçbir halta yaramayan yazarlar mezarlığına bir kazık daha çakar, gül bırakırım. yaparım bunları. çünkü canavar hisli biriyim.

sadece yalnızım yazıp noktayı koysa avcılar tarafından fark edilmeme ihtimali vardı ama çok sesli bir yalnızlık çığlığı atmak istemiş demek ki.

gelsin bana, alayım acılarını.

kendine sahipsin, nasıl yalnız olabilirsin? yalnız olmak kendine bile sahip olamamaktır. ancak kendinden tamamen vazgeçmiş ve özünü kaybetmiş insandır yalnız olan. kendinle sohbet edebiliyor, vakit geçirebiliyor ve gülebiliyorsun nasıl böyle nankör olabilirsin?

*telefon çalmıyordur, kapıyı bir sıcak yüz tıklatmıyordur, yemeği hep tek başına yersin, doğum günün zaten tarihte kaybolan bir isimsizler listesindedir.
hadi gideyim de sohbet edeyim diyeceğin kimse yoktur, hiç birine hediye alamazsın, günü 100 kelime ile kapatırsın, sessizliği dinlemekten sesleri unutursun.
yapayalnızlık unutulmaktan ötedir. isimsiz olup yok olmaktır. ardında hiç bir hatırlayan bırakmadan.

üzücü bir durumdur. ama kişi biraz kendi yaratiyor bu durumu. bir nevi yalnızlığından haz alır hale geliyor. o yalnızlığın bitmesine de izin vermiyor.

yalnızlık iyidir. ne canını sıkan olur ne haddini aşan.

sevinçli üzücü herhangi bir duygu durumunda paylaşmak istenilipte rehberinde onlarca kişi kayıtlıyken hiç birini arayamamaktır yalnızlık anlıyorum seni hemde çok iyi anlıyorum senin yalnızlığın kalabalıklar içinde anlaşılamamaktan kaynaklanıyor