yaşadığın hayattan mutlu musun sorunsalı

yaşadığım hayattan mutlu değilim kendimi yaşayabileceğim hayatı düşünerek mutlu edip, üstüne çabalıyorum.

internetten izlediğim dizileri bile ne zaman izleyeceğimi belirlediğim, sabah alarmın sesiyle uyandığım ve neredeyse kimseye güvenemiyor olduğum hayatımdan henüz mutlu değilim. ama her şeyin çok başındayım, en azından sonunda olmadığımı umuyorum. yapacak, görecek, hissedecek çok şeyim var. umutluyum yani. bugün mutlu değildim ama neden yarın kahkaha atamayayım ki?

mutluyum. aslında büyük bir sınav stresi yaşıyorum, pandemi yüzünden herkesin olduğu gibi benim de sağlığım tehlikede, her insan gibi dert ettiğim şeylerim de var kendimce ama ben her şeye rağmen mutluyum . hem mutlu olduğunuza inanmazsanız nasıl geçer bu hayat? herkes mutluluğu arıyor hayatında, haklılar da ama bu kadar çok istiyorsak eğer bi şekilde mutlu olmalıyız. çevrenizdeki insanlar sizi sevmiyor olabilir, çok ciddi sağlık sorunlarınız olabilir, aileniz akrabalarınız tarafından bile sevilmiyor olabilirsiniz ama her şeye rağmen yaşıyorsunuz ve yaşayacaksınız da bu hayatı o yüzden madem yaşıyorum madem her gün bana yeni bir şans, yeni bir nefes hakkı veriliyor o zaman ben de onu hak etmeyelim diyin kendinize. mutlu olun, mutluluğu siz yaratın.

ben mutluyum. pandemi gibi herkesi etkileyen bir sürecin yanında kişisel hayatımda bir insanın başına gelebilecek en kötü şeylerden en iyi şeylere kadar geniş skalada birçok olayı çok kısa zamanda yaşadım. bu yüzden umutlu olmayı öğrendim; kendi kendime yetebileceğimi, güçlü bir insan olabileceğimi ve hayallerimimin peşinden gitmek için önümde bir engel olmadığını anlamış oldum. her şeyden önce kendi kendimi sevmeyi ve kendimin arkadaşı olmayı öğrendim. son birkaç gün hayatım iyi mi tabi ki hayır tatsız olaylar oluyor ama yine de mutlu olduğumu düşünüyorum. çünkü mutluluk eşya, kişi ve olaylara bağlanmamalı. ayrıca mutluyum demek kendimi kötü hissetmeyi ve üzülmeyi reddetmek de değil benim için. tatsız duygulara izin vermek de kendine arka çıkmanın bir göstergesi değil midir zaten?

bazen evet. bazen hayır. genellikle aile konularında hayırken özgür olduğum zamanlarda evet.

mutlu olmak bir andır, anlık bir histir. bir insan tüm gün mutlu olamayacağına göre ve hayatın gelgitleri düşünülünce bu soruyu kendime yöneltmiyorum. sağlığım, ailem ve sevdiklerim için şükrediyorum. bir şekilde ne yaşadıysam bunun kendime bir şeyler kattığının bilincindeyim. kendimi seviyorsam yaşadığım hayatı nasıl sevmeyeyim? daha iyi olmasını istemiyor muyum istiyorum elbette ama uzun vadeli hedeflerimi uzun vadede düşünüyorum. bitkilerimle, sabah içtiğim bir çayla dinlediğim müzikle mutlu oluyorum.

mutlu olmak istediğim kadar mutluyum.
kimi zaman zihnimi ele geçiren durumlar yüzünden mutsuzum. daha yolun başında olduğumu, gezilecek, öğrenecek çok şey ve tanışılacak çok insan olduğunu biliyorum ve bu yarına olan umudumu artırıp beni mutlu ediyor.
son zamanlarda şunu çok iyi anladım;
bir insanın mutlu olabilmesi için her şeyin mükemmel olması gerekmiyor. zaten her şeyin mükemmel olması mümkün değil. en ufak bir şeyden bile mutlu olunabiliyor, yeter ki mutluluğu uzaklarda aramak yerine içimizde bulalım.

mutsuz değilim de, içimdeki hüzne çare bulamıyorum bazen

kısmen evet.

mutluyum ama memnun değilim. elimde olanlarla mutlu olmayı biliyorum.

yaşıyor muyuz ki hayatı mutlu olalım?pardon yanlış soru ne yaşıyoruz.küçücük bir engel çıktı herkesin psikolojisi bozuldu.virüsten bahsediyorum bundan önce de veba hastalığı vardı ama ben hiç sanmıyorum o zaman ki insanların bu kadar isyan ettiğini .önemli olan mutluluk değil bence mutlulukla ,üzüntüyle yaşamak.

yahu olmasak nolacak, gene aynı sabaha uyanacaz. olay biraz zevk almaya bakacaksın mevzuuna uzanıyor, olmaya çalışın yani. 60 sene sonra kemiklerimiz kalmayacak beaa!

oldukça mutluyum. mutlu olmayanlara ise şunu söylemek istiyorum. hayatta küçük şeylerden mutlu olmayı bilin. mucize ve sürpriz beklemeyin. daha mutlu olursunuz.
edit: 4 kere mutlu demişim. *

üstteki yazarın dediği gibi zevk almaya bakmak olayı, sizi çok sakat yerlere götürür, onun dediğini de yapmayın söylediğini de.
mutluluk ne önce onu bir anlamaya çalışın, üstteki yazardan kaçın.

mutlu değilim.

şaka şaka mutluyum.

fakat mutluyum yazmak istemedim çünkü nerdeyse herkes mutluyum yazmış, ben de yazsam el-clasico olacaktım.

mutlu değilim, ama umutluyum. belki güzel bir şeyler olur diye.

psikiyatriye gittim anlattım anlattım sonra ben aslında gelmicektim bir süredir kendimi gayet iyi hissediyordum dedim. kendini on üzerinden kaç mutlu hissediyorsun diye sordu, dört beş gibi dedim. tedaviye başlayalım dediği an kahkaha atasım geldi ama ciddi davrandım. ilaçları alınca hayat güzel valla. normal insanlar böyle mi hissediyormuş hep diye şaşırdım.
şu anda mutlu olmadığım şeyler arkadaş ve aşk ilişkileri onları da düzeltirsem süper olcak her şey.

eh işte diyeceğim sorudur.

eskiden çok ama çok mutlu olduğum hayattı insan ilişkileri iyiydi gelecek kaygısı bu kadar yoktu. ama şimdi sancılı bir dönemdeyiz.

fizyolojik varlığın sürdürülmesi için zorunlu ihtiyaç duyulan şeylerin karşılanabilmesi. bu zorunlu ihtiyaçların karşılanması sonucu ortaya çıkan haz ya da tatmin duygusu sonucu edindiğimiz histir mutluluk. bu zorunluluklar ikiye ayrılır;
1 temel olan ihtiyaç yeme, içme, barınma vb
2 gelişimsel ihtiyaç tiyatro, konser, kitap vb
bu ikisi insan yaşamında zorunlu olanlardır.
birde dayatılmış ihtiyaç vardır kendin dışında çağsal olarak sana prestij katacagı algısı yaratılmış şeyler.
eğer zorunlu ihtiyaçları karşılayamayıp mutsuzsan bur gerçek mutsuzluktur. fakat dayatılmış ihtiyaçtan mutsuzsan acil destege ihtiyacın vardır.