yaşından küçük göstermek

bazı ortamlarda işe yarayan bazı ortamlarda da çok sinir bozucu olabilen bir durumdur.

belli bir zaman sonra can sıkan durum.hadi 2-3 yaş küçük gözüküyorsun desinler tamamım.20 yaşında insana da ortaokula mı gidiyorsun diye sorulmaz.gözünün ferini...

sadece bu durum yüzünden eski tip olan ehliyetimi inatla yenilemiyorum. eski tip ehliyet alan son nesildenim. alkollü mekanlarda sürekli kimlik sorulan kişi olmak can sıkıcı bir durum. ben de her kimlik sorduklarında direkt ehliyet uzatıyorum.

babamın hala övündüğü durumdur. iki torun dedesi babam hala siyah saç ve güleç temiz yüzüyle en çok kırklarının başında gösteriyor. şok oluyorum.

keşke bana da olsa bu. şimdiden büyük zannediliyorum. uzun boyun laneti.

çok şükür bi olay.

insanına göre olumsuz ya da olumlu olabilir. şahsen yaş kavramına takılmayan, hissettiğiniz gibi yaşamaya bakan birisiyseniz muhtemelen umrunuzda olmayacaktır. hatta bana kalırsa çok daha iyi, birkaç yıl görüşmediğiniz kişide bariz bir değişiklik olurken sen vampir misali aynı kalıyorsun. daha ortaokul-liseden itibaren üzerindeki "çocuk" sıfatını atmak için şekilden şekle giren kişiler 30'lu-40'lı yaşlarında genç, diri bir cilde sahip olmak için yine şekilden şekle girerken senin aklına gelen endişeler bile olmuyor o durumlar.
babam bu konuda rol modelim şahsen; yaşıtları rahat 10-20 yaş fazla gösteriyor ondan, genetik olarak amcama da baktığım kadarıyla etkisi var ama daha çok babamın içindeki çocuğu hapsetmeye ya da uzaklaştırmaya çalışmamasından da kaynaklı olduğunu düşünüyorum(tabii görünüşle birlikte yaşın getirdiği olumsuzlukları filan da baz alıyorum şu anda yoksa yüzün genç gözükmesinde ne etkisi olsun "olgun" davranma çabasının). tabii, dediğim diğer faktörlerden yaşınızdan küçük göstermeseniz dahi yediğinizle içtiğinize dikkat ederek, kısacası bedeninize iyi bakarak da karşılığını alabilirsiniz. yüz masajı, spor ve huzur(olduğunca :/ ) en büyük etkenler olabilirler.

genel olarak iyiye yorulan bir durum ama tam da emin değilim.

bugüne dek mutlu huzurlu bir yaşaö sürmüştür. hayatının büyük bölümünde endişe duygusuyla çok fazla haşır neşir olmamıştır. rahat bir ömür geçirmiştir.

yanaklardan. hep yanaklardan..

bazen iyi , bazen kötüdür. lakin kücük göründügünüz icin sürekli cocuk muamelesi yapilacak, dusunceleriniz onemsenmeyecektir.

benim sorunum.. boyum kısa ve zayıf olduğumdan sanırım hala yaşımı göstermiyorum. bir çok kişi avantajlı demiş ama ben bu yaşıma kadar bir avantajını görmedim. aksine bir çok kişi sizi küçük sandığından size çocuk muamelesi yapıp söylediklerinizi ciddiye almıyor.

aşırı özendiğim şeydir. genelde hep büyük gösterdiğimi söylerler.

bazen iyidir bazen kötü.

geçen gün birisinin "ne kadar genç yaşta saçlarınızda beyazlar çıkmaya başlamış" diye birkaç tel beyazıma atıfta bulunmasıyla, "gerçekten mi küçük görünüyorum yahu" diye kendimi incelemeye aldığım bir an oldu.
sonra dedim ki: "yavrum evladım beyaz saç dediğin nedir ki? takılma yolun yarısına geldiğime. seni cebimden çıkartırım ben.*"
fena bir olay değil.

yaşıtım olan insanları geçtim benden küçük olanlar tarafından bile ciddiye alınmadığım için lanet ettiğim özellik, keşke herkes yaşında gösterse ve dünya çok daha iyi bir yer olmaya başlasa. bir de buna minyonluk eklendiğinde, sinirlendiğiniz zaman bile elinde bıçakla gezen civcive dönüşüyorsunuz ve ciddiye alınma oranı eksilere düşüyor.

bu yüzden sürekli ailenin en küçük çocuğu sanılıyorum....

orta yaşlara gelince muazzam bir olaydır.

avm vb. yerlere girerken covid önlemleri yüzünden yaşıma inanmıyorlar. siz siz olun küçük göstermeyin.

yaşıtlarım suratına badana yaptığı için maruz kaldığım olay.