yavru kedi sahiplenmek

ah canımın içi. ben seni evime alsam, sen gezsen pıtır pıtır ben de bir anda çıldırmışcasına bir sevgiyle dolup seni mıncırsam. sonra çıksak beraber dışarı, parkta diğer abilerinden racon öğrensen. yürüyüşün, duruşun bir değişse. sana ikinci bir isim olarak artist desem. çok güzel olmaz mıydı? olurdu ama annem istemiyor seni işte.

yavru kedim yılbaşında öldüğünden beri istediğim şeydir.
umarım yakında bulabilirim. *


t/ yavru kedi sahiplenme eylemi.

kedicağıza hiçbir suçu yokken müebbet hapis cezası vermek demektir. hadi bir de kısırlaştırın da tam olsun.

alt geçitte denk geldim birine. refüjde pusmuş kalmış. kıyamadım aldım arabaya. 1 aydır benim evimde. kedimle de iyi anlaşamadı. ne yapacağım bilmiyorum. isteyen olursa sahiplendirebilirim. çok tatlı, dişi ve küçücük:) (antalya içi)

hele bir de annesine araba çarpmış bir kedi varsa ve sokakta saftrik saftrik dolaşıyorsa sevap pointe kombo yapılabilir.

isteyen varsa buradan göndereyim. manık ya da böyük kedi. ellerinde kalmışız.

ben sahiplenmiyorum onlar gelip benim evimi ele geçiriyorlar, hayır anneleri de olmayınca kıyıp sokağada atılamıyor, evde sütten kesilmemiş bebeleri beslemek için aldığım biberon ve bitmemiş mamalar var hala, uzaylı bunlar zorla kendilerini sevdiriyorlar bi bakmışım kucağımda kediyle eve gidiyorum

hiç tavsiye etmeyeceğim şeydir. köpek sahiplenebilirsiniz ama kedilerden olmaz.

kediler doğası gereği asi varlıklardır. söz dinlemezler ve kendi kurallarına göre hareket ederler. dolayısıyla, ev düzenine ve hijyenine obsesif biriyseniz, kedi besleyemezsiniz. kedi besleyen herkes bunu kabul edecektir. kedi, itaatkar değildir. koyduğunuz kuralları genelde umursamaz, kıyafetlerinizi düzenli olarak mahvedebilir. her eşyanızında bir delik veya ipi kaçmış bir yer ile karşılaşırsınız özellikle bu noktada puanı coraplarınız ve t-shirtlerinize veriyorum.

kediler genelde umursamaz canlılardır çünkü besleyenine vefa duymazlar. sizinle yaşıyor olmaları ya da size kendilerini sevdiriyor olmaları, sizi sevdikleri anlamına gelmez. bir çok insan bunu karıştırıyor.

kediler sevgiye ihtiyaçları olduğunda gelirler, sıkıldıklarında giderler. sıkıldıklarında sevmeye çalışırsanız, tırnaklanırsınız veya hoş olmayan tepkiler alabilirsiniz. sizin onlara karşı olan duygusal bağlılığınız onlarda anlam ifade etmez. kediler, kedigillerden gelirler. bunların ataları doğada en yırtıcılar olarak biliniyorlar( kaplan,jaguar, leopar vb). kediler, bunların boyut olarak gelişememiş versiyonlarıdır. bir leopar sizi ne kadar sevebilirse, kedi de o kadar sever. yani doğalarında sevgi göstermek, sevgi alışverişi yoktur. bu yüzden çok sık tırmalanır ve ısırılırsınız. bu doğalarında var. nankör ve etçiller.


ben karakter olarak, köpek insanıyım. pitbullarla dahi sarmaş dolaş olabiliyorum ama kediler benim hayat düzlemim için uygun varlıklar değiller. karakterlerimiz uyuşmuyor. aksi gibi, kediler de peşimi hiç bırakmazlar. hepsi gelir kucağıma yatar, kafama çıkar. sevilmek isteyen kediyi severim tabi ki ama onların vefa taşımayan tavrı, benim sadakat anlayışım ile çok tezattır. bu yüzden çocukluğumdan beri köpek insanı olmuşumdur.

köpeklerden kuralları öğrettiğiniz ve sevgi gösterdiğiniz sürece, daima karşılığını alırsınız hemde maksimum bir koruma iç güdüsü promosyonu olur. köpek, size adapte olana kadar zor zamanlar yaşatır ama ev düzenini ve kendi kurallarınızı oturttuğunuzda, tuvaletlerini dahi tutarlar ve dışarı çıkmadan yapmazlar. köpek aşırı sadık bir hayvandır. terk etseniz dahi, izinizi bulur. sizi ısırmaz/ tırmalamaz veya size zarar vermez. çocuklarınızı/ bebeklerinizi dahi, sizi koruduğu gibi özenle korur. kadınların hamilelik dönemlerinde, özellikle bebeğin karnı tekmelemelerine karşı aşırı hassastırlar. regl bile olduğunuzda, hissederler. duygusal zekaları yüksektir.

sokaktan edinilen kedi ise, travma geçmişi ihtimali dahil olmak üzere, bir çok etkenden kaynaklı daha asi ve agresif olabilir. zaten yönetilmeye aykırı olan yapısı, siz eve alsanız dahi asileşmeye devam etmesiyle sonuçlanabilir. bu parkelerinize, eşyalarınıza, koltuklarınıza, kablolarınıza, halılarınıza dahil herhangi bir şeye hasarla sonuçlanabilir. bütün bu riski alıyorsanız, başka ama hiç bir şeyi araştırmadan, göz göre göre bu riski almayın.

kendinize yapabileceğiniz en büyük iyiliktir. küçükken şeytan olmuyorlar çünkü.

bizim iblis bebekken çenemi emip boynumda uyuyordu. o zamanlar henüz pencerelerimiz fileli değildi ve bir yaz günü geldi bize. bir avuç bir şeydi. çok da meraklıydı. düşüp ölmesin diye benim odamda yaşadı bir süre. (bir süre dediğim de 1-2 hafta falan) valla o zamanlar benim oda yetiyordu ona. şimdi apartman anca kesiyor beyefendiyi. bu gün firar edip alt kat komşunun kapısına dayanmış. bazen de karşı eve dalıyor akdjkwld.

büyüdükçe iblisleşme hasıl oluyor bunlarda. o yüzden bebekten almak mantıklı olabilir.

ben yine de ille de yavru kedi sahiplenip kendim büyüteceğim taraftarı değilim. bizde bir tane var, başka kedi de istemiyor evde. o yüzden 2. bir kedi düşünmüyoruz. ancak kendi evim olsa yardıma muhtaç bir yetişkin kedi de tercih edebilirim.

çünkü yavru kedinin bakımı daha zor. ne kadar bebek olduğuyla da alakalı ama kuru mamaya başlayacak kadar büyük değilse ona besin haşlamak gerekebiliyor. ayrıca aşı dertleri hep olsa da yetişkin ve kısır bir kedi sahiplenirseniz, en azından kısırlaştırma sorunu olmayacaktır.

kısırlaştırma sürecini yalnız maddi külfet gibi asla düşünmeyin. biz çok stres olduk hep beraber. aileden biri ameliyata giriyor gibi oluyor işte. sonra geldi eve, gelir gelmez toştoş dikişlerini patlattı, koştur koştur geri götürdük. 3 vetoyu paralamış oralarda fojwkfoe. boyunluk taktılar, vallahi iyileşene kadar hepimiz perişan olduk. ne kendisi mutluydu ne de biz normalleştirebildik onun mutsuzluğunu. dişi kediler için daha zor bi operasyon diyolla, ben dişi çocuk kısırlaştırtacak olsam anksiyeteden ölürdüm herhalde.

keddylerle arkadaşlık süper yine de.
böyle bişi oldu büyüyünce, çok yakışıklı ve serseri:

7 yıl önce yaptım bunu. hayatım o günden sonra bambaşka bir şekle evrildi. tatlı ballı oğlumu bitler, pireler içinde aldım. yıkadım pakladım. doyurdum, sevdim.
7 yaşında koca bir oğlan artık o. onsuz bir hayat düşünemiyorum ve de düşünmeyi reddediyorum. can parçam, kalbim. annesi olmak kadar beni mutlu eden başka bir şey yok şu hayatta. her yerini ve her şeyini çok seviyorum. tüylerin kadar ömrün olsun. canım yavrum.

olum cat distribution system (kedi dağıtım sistemi) gibi bi bok varken siz "sahiplendiğinizi" falan mı sanıyonuz. sizi seçiyor bu bit kadar iviviviv diye takılan canlılar sonra da başınıza tiran oluyolar. beslersin, seversin, yemez yedirir, doktora gitmez vetoya gidersin ama patinin allahını da yersin iki saniyede.

atsınlar ama, dünyanın en tatlı ve en toksik ilişkisini bu kedo canlıları ile yaşıyoz. ufakken daha da bi sevimli oluyolar. yüzde altmışı tüy haspamın ama ortamın kraliçesi. yenir ama. kıyılmaz. ama yenir.

beş yıl kadar önce minnacıktı ve hastalıktan ötürü mama bile yiyemiyordu.


şimdilerde ise koca bir dana olarak hayatına devam ediyor..

2010 yılında, henüz 1 aylık olan ve hala anne sütü içmesi gereken, ancak annesi ortalarda olmayan bir kedi yavrusunu sahiplendim. carrefour'un otoparkında, bir sürü arabanın arasında bulduğum için yaşama şansı pek yok gibiydi. onu 2 aylık olana kadar biberonla besleyerek büyüttüm.

şu an yanımda yatıyor 15'lik delikanlı. delikanlı dediğime bakmayın, insan yaşıyla 76'lık bir dede o.

karşılıksız aşk gibi bir şey. bazen sizin için bazen kedi için.
sahiplendiğiniz yavru çok hastaysa yaşatmak için veteriner veteriner gezen siz aşıkken, sağlıklı olan bir yavruda "lan bu da ölürse" diye korkup günlük yemek, sevgi, temizlikten sonra işinize baktığınız yavru hangi odaya geçerseniz beni de al diye miyavlar adeta aşık gibi.
bakıp beslediğim, büyüttüğüm, sahiplendirdiğim, gömdüğüm her bir yavruyu hala sevgiyle hatırlıyorum. umarım hepsi mutlu olduğu bir yerdedir. *