yazarların duyduğu reddedilme cümleleri

kardeşim istemiyorsan yok de ama ben hayatıma birine almak istemiyorum diyip bir hafta sonra başkasıyla seni görünce insan çok kötü hissediyor.

(bkz: sen benim bacanağımsın)*

ilkokul 4. sınıfta bir kıza açılmıştım onu unutamıyorum.

seni çok seviyorum benimle sevgili olur musun demiştim. sen ayı gibisin ben ilker'i seviyorum demişti. ilker de sarışın lavuğun teki. tüm sınıf kara kafa olduğu için beyefendi dikkat çekiyordu. ilk defa sarışın erkek gören türk kızı şoku yaşıyordu sınıf kızları ve sevdiceğim.

bu hanımefendi ile birlikte ilkokul ve ortaokul'u beraber aynı sınıfta okuduk, lisede ayrı sınıflardaydık. ben normalde o reddedilmeyi unutmuştum ama lisede ve sonrasında hep kendi hatırlattı. bu clark var ya bu clark bana aşıktı küçükken diye dedikodumu yapıyordu. benim olduğum her ortamda sen bana küçükken aşıktın diye çocukluk travmamı yüzüme vurdu. mobbing uyguladı. ınstagram dan seri like attı, her hikayeme seri cevap attı ve arada yapmaya da hunharca devam ediyor. çık git lan hayatımdan ben hatırlamak istemiyorum o anılarımı. ayı dedin bana.

üç günlük harçlığımı biriktirmiştim. eğer sevgili olma teklifimi kabul etseydi kantinden simit ve fanta ısmarlayacaktım kendisine. belki hüseyin abiden patso bile ısmarlardım. kendisi kaybetti.

"beni çok iyi anladığın için sana tahammül edemiyorum"

ben seni kardeşim olarak görüyorum.

kendimi sevgilige hazır hissetmiyorum

"sınava hazırlanıyorum." sanki babam beni sanayiye çırak verecekti. ben de hazırlanıyordum aynı sınava. renksiz insan.

bu havalarda olur böyle şeyler, geçer.

unutma bütün büyük yazarların değeri öldükten sonra anlaşıldı:)

"teşekkürler, hayır " lan hani ekşi'de o kadar tartışıyorlar, merhaba sorusuna türk kadınının vereceği cevap diye millet de "cumhuriyet savcısına verildiniz" diye geyik geçiyor. hem de hiç tanımadığım, biri markette çalışan, diğeri kütüphanede ders çalışmaya, kitap okumaya,kitap almaya gelmiş iki ayrı kıza "merhaba, bla bla bla(hatırlamıyorum oraları şimdi) sizinle bir çay, kahve vs içebilir miyiz" dedim ikisi de "teşekkürler, hayır" dedi.

tabii benim yöntemim yanlıştı, acemice, işbilmezce ve belki de safdilceydi. ne yapalım be sözlük, boşlukta değilim diye yalan mı söyleyeyim?

"çok isterdim ama sevgilim var." ne eksik ne fazla aynen bu, saçma ve komik...

-kardeşim araban güzelmiş. ne kadar istiyorsun?
-xxx ₺
- zzz₺ olmaz mı?
- dalga mı geçiyorsun?

ben anlamıştım zaten ama olmaz. arkadaş kalabiliriz.