yazarların garip huyları

tüm huylarım neredeyse.

elime geçen dikdörtgen biçimindeki her kağıttan kutu yapmak. market fişi dahil.

çözdüğüm her test yaprağını, uçak yapıp uçurmak. *

çikolatayı, dondurmadan yiyememek.

biri öptüğünde, öpücüğünü silmek.

iyi olacak dediğimde, kötülükleri bile bertaraf edecek gücü, kendimde bulmak.

biri canımı sıktığında kilolarca, kolilerce laf ettiğinde bile mal gibi suratına bakıp hiç cevap vermeden, dönüp bildiğimi okumak. zaten insan en iyi, bildiğini okuyor..

ikna olmamak. ikna etmemek. inanmamak. bu konularda genelde -mış gibi yapmak.
şayet ikna etmek çok kolay oldu diyorlarsa, - mışımdır, ikna değilimdir. bu da bi fırsat.

yola inanmışlarla çıkmak.

bi'şey yazarken, yazının türüne göre şarkı kullanmak. kullanmak, evet. çünkü dinlemiyorum, benim fiziksel ve ruhsal bitakım devinimlerim için enerji şart.

net olmak. asla kararsızlık yaşamam.

ilk tanıştığım insan, asla ilk izlenimimi yıkamaz mesela. ona ne dediysem başlarken de biterken de odur. bunu kanıtlayana kadar uğraşırım. ya da bırakırım kendi çıkar, iyi kötü.

daha milyon tane var da sığmaz. yazarken yoruldum. garip olan huylarım değil, kendimim galiba. galiba değil ya, öyle...

t: sözlük yazarlarının, garip guraba huylarının derlendiği başlık.

insanların solundan yürüyemiyorum

arkadaşıma instagramdaki güldüğüm reels videolarını gönderdikten sonra bir de onun gözünden tekrar izleyip gülüyorum. *

çok güzel kaybolurum. sanki hiç olmamışım gibi.
mutlu değilsem kaçarım,göçebe hayatı yaşarım.
biri beni bulsun istemiyorsam bulamaz..
ne değişik bir insanım lan ben.

yakın arkadaşa sürekli kendi yaptığım eğlendiğim ama biri görürse de yerin bidine gireceğim * reels videoları çekip atmak.

karşıma çıkan hayvanlara, bitkilere ve üzgün görünen insanlara garip tiz bir ses çıkartarak el salladığımı söylediklerinde bu huyumu farkettim.

kahvaltıda haşlanmış yumurtayı kesdiğim bıçağı hemen lavobaya atar ,yeni bıçakla kahvaltıya devam ederim,eşimde alıştı artık,ikimiz kahvaltı ederken 3 bıçakla kahvaltı ediyoruz,rahatsız oluyorum bala,yağa,reçele,kaymağa o yumurtalı bıçağın değmesinden elimde değil,ev dışında herkese ayak uydurmaya çalışsamda zorlanıyorum napim .

boş boş dolanmak. hiçbir şey yapmadan öylece durmak.
sözlükte öyle sakin kalmak ki, özel mesajda fırtınalar esiyor etkisi verirken sıkım sıkım sıkılmak.
evham yapmak, surat asmak.
akabinde hayata küsmek.
sabah da eve gidip uyumak.

bende fazlaca bulunandır.
-bir şeyleri koklama hastalığım var. mesela domates doğrarken muhakkak koklarım. tek başımayken sorun olmuyor da birileri bir şey ikram ettiğinde yapınca ayıp oluyor sanırım.
-yolda yürürken çizgilere basmamaya çalışırım. bazen kendi kendime ritim tutturup seke seke giderim.
-istisnasız her konuda istenmediğimi düşünürüm. her ortamda fazlalıkmışım gibi gelir. çok sevdiğim ve değer verdiğim insanlara -1-2 defa arka arkaya yazayım bir daha yazamam. insanlara içinden "off" çektirecekmişim gibi hissediyorum ve bu benim ödümü koparıyor. biraz istenmediğini fark edememek gibi. yani en baştan topuk topuk olayı.
- birinin beni süzdüğünü fark edince zinhar konuşamam, rahat hareket edemem.
- ilk sırada belirttiğim koku olayı biraz fazla var bende. her şeyin kokusu ve her kokunun bir anısı var. kimsenin almadığı kokular geliyor burnuma. mesela salonda oturuyoruz buram buram sigara ile karışmış erkek parfümü kokusu geliyor burnuma. ama ilginçtir ki kokuyu benden başka alan olmuyor ve ciddi bir şekilde ortada böyle bir kokunun olmadığını tartışıyorlar benimle.
- sokakta gördüğüm hayvanlarla konuşurum.
- birisinin ruh halini renk olarak görürüm.*
- bazen uykumda gezerim.
- bir de normalden biraz fazla geri zekalıyım. en garibi bu sanırım.

1.000 kiralık kulaklığım dahi olsa, şarkı dinlemek istediğimde o cızırtılı 20 liraya aldığım kulaklığı takarım kulaklarıma.

sağdan daha az ses geliyor mesela, sol cızırtılı, ayarsız bir patlak yüksek ses, hayatım gibi. böylesi daha güzel.

-şimşeği çok severim. her şimşek çarptığında sanki dünyada yaşayan insanlara olan öfkesini kusuyormuş gibi hissediyorum.

-yağmurun altında saatlerce yürüyebilirim. arabadaysam inip sırf yağmur yağıyor diye eve yürüyerek giderim. soğuğu seviyorum bana iyi geliyor.

-güneşi çok sevmem. daha çok kasvetli havaları severim.

-yastığa sarılmadan uyuyamam.

gece hatta sabaha karşı olan saatlerde çok üretken oluyorum. mesela 2 günde bitirebileceğim işleri sabah saat 3-5 arası 2 saatte tamamlarım. nasıl yapıyorum bunu bilmiyorum. sabah 8 den sonra gün boyu kafam çalışmaz ama.

hayatımda depremler oluyordur ama ben elimde kitap sakince oturmaya devam ederim..

sabah kahvaltı sonrası bira içmek.

1)çikolatadan, kahveden ve çaydan nefret ediyorum.

2)insanlara sevdiğim müzikleri ve kitapları vermiyorum.

3)bu vermediğim müzikler arasından herhangi birini çevremden birinde duyarsam kendi telefonumdan siliyorum.

telefonda birileriyle konuşurken saçımla oynamak. neden yapıyorum, nedeeeenn? toka yok işte elinde. daha fazla oynamaaa.

huy mudur bilmem ama bazen kafamda felaket senaryoları canlanıyor. mesela bıçakla bir şey keserken o an parmağımı da kestiğimin hayali canlanıyor gözümde.

yolda kozalak gördüğümde tekme atarim ama buyuklerine sadece. kucuk kozalakları alıp eve getiririm amaç neyse..
beğendiğim taşları toplayıp bir araya getiririm. sıradan bir taşın bile bazen gözüme çekici geldiği oluyor. ..