yazarların garip huyları

yatağımda uzanıp müzik dinlerken falan çocukluğumdan itibaren daha önce yaşadığım evlerden birindeki yatağımda, sanki o zamandaymışım gibi hayal etme huyum var. böyle bütüncül bir hayal. mesela kalksam o eskiden kaldığım evdeki odamda uyanacakmışım, kapıyı açsam o evin diğer yerlerine gidecekmişim gibi bir hayal. bir de işte sanki o yaştaymışım, o zamanmış gibi.

toplam kaç evde yaşadım?.. 20 falandır. sadece ankara'da 6 ayrı evde kaldım mesela.

neyse, değişik bir deneyim oluyor. gözlerim de kapalı. mesela 99'da üniversite okumak için ayrıldığım söke'deki 2. evimizdeyim gibi hayal ediyorum. ortaokulda ya da lisedeyim gibi. valla bilemiyorum. başkaları da belki böyle yapıyordur da ben kimseden model almadım. ne zaman başladı bu huyum bilmesem de en az 15 sene olmuştur tahminen. demin de öyle uzanıp ankara'daki ilk senemde kaldığım özel yurttaki yatağımdayım diye hayal ettim. şimdi fark ettim de, sadece ev de değilmiş. *

kızgınken çenemin altını kaşırım fakat birinden hoşlandıysam yüzümün sağ tarafını kaşırım sesim kısılır o an.

güneş gözlüğü takanların gözünü görene kadar dik dik bakarım, 2-3 saniyedir genelde ama bazıları çok koyu olur uzunca bakarım.