yazarların hayalleri

koronavirüssüz bir güne uyanmak.

merak ettiğim bir konu. benimkini şimdilik saklıyorum. 10 cevap gelsin inş.

(bkz: man cave)

ne avrupa gezisi ne asya ne afrika. bungee jumping, delta kanat, batık gemiye tüple dalış, paraşütle atlama, vegasda kumar, ibizada alem ve parayı bulunca yapılacaklar dediğim bir sürü bok püsür etkinlik. parasını elde edince hepsini boşverip sadece bunu gerçekleştiririm. pahalısından bir direksiyon seti, triple monitör, hayvansı gpu'lu pc, biraz pringles, biraz kola, az az cardinal melon... tamam işte. şehrin hayhuyundan kaçmak için illa kamp vs. ortama gerek yok. evimin rahatında keyfime bakarım. banci campin neymiş zaten tansiyonun var olm benim.

bir sahil kasabasında huzurlu bir şekilde yaşlanmak.

yazları hawaii diğer mevsimlerde londrada yaşamak (bkz: hayal olarak kalacaklarda bugün)

tüm hayali tımarhane işletmek olan insanları üzmeyin.*

eskiden kurtlar vadisinde oynamak derdim ama şu anda kurtlar vadisinin tekrar ekranlara dönmesi diyorum.*

küçük bir sahil kasabasında butik bir tımarhane işletmek.

zenginim ama daha da zengin olmak istiyorum. en zengin olmak istiyorum, en büyük olmak istiyorum.*

önce bir mezun olabilmek sonra da işimi gücümü ayarlayıp evlenmek. e 11 sene oldu evlenmeyelim mi yani *

ekonomik özgürlüğümü kazanıp bir odayı kütüphaneye dönüştürmek.

milletvekili olmak.

bahçeli bir evde köpeklerim bitkilerim ve sadık bir hayat arkadaşıyla hayatıma devam etmek

bir masa.
ufak bir masa, pardon düzeltiyorum ; kendisi ufak içi kocaman bir masa.

5,bilemedin 6 kişi.

kelenderis
wertheimer
audiotest
balkoninsanı
bir de ben fakir kulunuz.

/masa da masa ha /

kelenderis malum, uzaklardaki yoldaşım, hiç görmediğim kardeşim, wertheimer geceleri en çok kahrımı çeken, en çok güldüren dostum. audiotest aslında pek tanımasam da masamda olmasından şeref duyacağım / sanki bir çok yerimiz benzer gibi / kibar kardeş, balkoninsanı bizi kollayıp gözeten, bakarken seven abi.

masa da masa ha!

bu kadar, gerisi gül, gerisi gülistan!
herkes canı ne istiyorsa içiyor, yiyor. kimse kimseyi yargılamıyor, söz kesmiyor, aksine "sonra noldu abi?", "vay be ne kadınmış!", "en güzelini yapmışsın", "canın sağolsun" larla daha da güzelleşiyor masa, arada bir şarkı, arada bir divan sazı ya da buziki giriyor kelimelerin arasına, o kadar.

sabaha karşı çıkıyoruz mekandan, yüzlerde gülümseme, kıçı kırık değil harbiden "yine görüşelim" cümleleri, sırtları sıvazlayan dost elleri.

piii, güzelliğe bak?

durun, playlist'i hazırlamaya başlayayım şimdiden ;

37 ekran bir televizyon, mümkünse renkli olsun, ve bir kumanda kadar uzağımda milyarlarca kanal; her birinde, tanıdığım tanımadığım, uzak veya yakın tüm güzel düşünen insanların, teker teker hepsinin hayallerinin gerçekleştiğine canlı canlı tanık olabilmek. hayal işte, belki bir tuşla bazılarına katkıda bulunabilmek de yanında promosyon olarak gelir.

hafif rüzgar ve çise varken hamakta uzanmak.

gerçekten insanlara faydalı ve yüzyıllar geçse bile anılacak nadide bir eser bırakmak istiyorum.

uzun bir tren yolculuğu yapmak.

kaybolmak,

yazar olmak