yazarların kendinde en nefret ettiği özellik

kendime sürekli söylenmemdir. öyle ki hakaret boyutuna varıyor.
her gece istisnasız her gece kafamı yastığa koyduğumda ' vasıfsızsın vasıfsız salak. bir insan nasıl bu kadar vasıfsız olabilir' diye söyleniyorum kendime.
lise mezunuyum. avel salak biri olduğumu düşünmüyorum. bir işi öğrenmem en fazla 1 haftamı alır o da en fazla. hiç tecrübem olmadığı halde trendyolda 4 mağaza yönettim.pastane imalatında çalıştım, yufkacida çalıştım börek fabrikasında çalıştım. temizliğe bile gittim.*okb tanısı almış bir kadınla çalıştım. gercekten aldığım her işi en iyi şekilde yaptım.
zorlu bir kulak ameliyatı olmaya karar verince işaret diline merak sardım. ilk kur eğitimi aldım. aslında amacım işaret dili eğitmeni olmaktı. 2. kur için üniversite okumam gerekti. başladım ders çalışmaya. sonra bıraktım çünkü hem iş hem ders yapamadım. o kadar güçlü değilmişim demek ki . bu hayalim de kaldı kenarda yani.
ama sorun şu ki iş ararken bile bölüme vasıf a göre iş arıyoruz. ben iş ararken iş arama bölümüne yazacak kelime bulamıyorum.
kendimi bir konuda geliştirmediğim için, meslek sahibi olmadığım için kendimi asla affetmeyeceğim. bana en büyük kötülüğü yine ben yaptım.cok üzgünüm

alınganlık.... ya herkes yargılamıyor seni.

"eşelenmek" kaybolmuş bir mücevheri, gizli bir hazineyi, esrarlı kapı tokmağını bulacak gibi tavukların samanlıkta eşelenmesine benzer bireysel beyin fırtınası....

(bkz: kafaya takma sorunu)

geleceği düşünmek yüzünden bugünün tadını çıkaramamak. inşallah "keşke yapsaydım" değil de "iyi ki yapmamışım" derim ileride.

işkolik olmam

heyecanlı veya aceleci olmadığım halde öyle görünmek. sürekli sakin ol sakin ol tepkilerine gıcık oluyorum

merhamet
enayilik

üşengeçlik.

istediklerimi alma konusunda ısrarcı ve istikrarlı değilim. bu huyumdan dolayı çok şey kaybettim.

üşengeçlik ve inatçı olmam. bu iki huyumu da düzeltsem aslında fena biri değilim.

çok zekiyim diyen abimiz geldi aklıma :) :)

çok kolay sevip çok zor vazgeçmek.

bir süper kahraman olarak yükseklik korkusuna sahip olmam.

bu yüzden uçma özelliğimi bile kullanamıyorum.

(bkz: sabit fikirli olmak)

bazen istediğim cevabı alana kadar aynı soruyu sorabiliyorum.

yani bu durumda aslında soru sormuyor teyit aramış oluyorum ki bu esasında hiç hoş değil bildiğin manipülasyon yapıyorum.

aslında bir kadın özeliği bu; karar vermek değil, o kararda kalıp devam ettirememe.. devam ettirmek en sevmediğim özellik: )

duygusalım ben ya, o sanırım.

gün içinde bir şey yapmak için tam saatleri beklemek. diğer türlü bir uğursuzluk hasıl olacak gibi hissediyorum.

boş yapmayı çok seviyorum. bu hem en sevdiğim hem de en sevmediğim özelliğim. nefret yok nefret yok. *