yazarların kendinde en nefret ettiği özellik

boş yapmayı çok seviyorum. bu hem en sevdiğim hem de en sevmediğim özelliğim. nefret yok nefret yok. *

köle ruhlu insanları azat etmek olabilir. merhamet ettiğim kimseden merhamet görmedim. herkes işine ne geliyorsa onu yaptı. hiçbir dünya telaşına kimseyi değişmedim. tabii böyle olunca ekstra olarak enayi özelliğimden de nefret ediyorum.

hiçbir şey için motivasyonum olmaması.

bu kadarını da yapmamıştır ya diyerek insanların iyi olduklarını düşünmek . hayır tam olarak o kadarını yapıyorlar , benim saftiriklik mezara kadar sanırım .

çok tembelim.

cok yakisikli degilim. evet.

insan sevmeyip sevmeyip en sonunda gidip en olmadık insanı sevmek gibi bir huyum var. bir de cinsiyeti erkek oluyo genelde bunların.

bazen çok bilmişlik yapıyorum. nefret ediyorum bu huyumdan diyemem ama taş yerinde ağırdır, bildiğin sana kalsın diyorum.

en ufak tartismada kim olursa olsun elim kapiya gidiyo. kestirip atiyorum

ani çıkışlarım

günde iki paket sigara içiyorum. artık sıkıldım ya sürekli sigara içmekten. esiri olmuşum sigaranın. iradesizligimden nefret eder oldum.

aşırı iyi niyet ve merhametim ki abartmıyorum insanı çileden çıkartacak akılsızlık boyutunda bir saflıktan bahsediyorum.

doğmuş olmam, yaşıyor olmam:

yufka yürekliliğim.

gereksiz gurur

size nasıl kendimden daha az nefret etmeyi öğrendiğimi anlatıcam.

ben tahammülsüz bir insan(d)ım -arada yine gelir- kırmızı ışıkta sarıyı gördün mü yol alangillerden, acelecilik ruhuma işlenmiş ruhuma. kafam bir şeyin en hızlı, kolay ve pratik yolunu bulmak üzere çalışır. herhangi bir konuda 30 dkdan uzun konuşuluyorsa dinleyemem. yavaş yürüyemem, yapmam gereken bir iş varsa oturamam vs vs gibi.

yavaşlamak dünyanın en zor işi, önce kendi yavaşlığına tahammül etmekle başlıyor. yavaşlığı sevmek, tadını çıkarmak, anda kalmak, keyif almak. bunları geç öğrendiğim için bile öfkeliydim kendime, durumun vehameti için belirttim.

-tahammülsüzlük.
tahammül edemeyen yanlarıma tahmmül etmeyi öğrendim şükürler olsun.

strateji ve zeka gerektiren hiçbir şeyden anlamıyorum.
mal mıyım neyim sözlük?

niye edeyim ki nefret.

kimseden nefret etmiyorum kendimden de edecek değilim.

kızarım, suçlarım, öfkelenirim, yeri gelir çok şiddetli kavga gürültü kopar aramızda ama bunlar hep benim iyiliğim için. kendini düzeltsin, geliştirsin diye. *

nefretlik bir durum yok aramızda rahat ol şappi.

bir olguyu, olayı veya bir fikri bazen sonuna hatta b*kunu çıkarana kadar savunuyorum ve her seferinde başım bu yüzden derde giriyor.

:(

konsantrasyon problemi