yazarların vatan için yaptıkları

çok vergi verdim çok.

yaptıklarını bilmem de yapacakları olarak askerlik diyebilirim.

her ay 1000 tl'lik alkol ötv'si vermek.

500 lira eden market alışverişine 100 lira vergi ödedim. ne de olsa vergi kalkınmanın temelidir. bunun sonucunda adında kalkınma olan parti de bu 100 lirayı vatandaştan alıp vatana harcamıştır. yani sanırım. harcamıştır değil mi? iç etmese bari. neyse.

3000 metre rakımda aylarca nöbet tuttum, çatışmaya girdim, haftalarca dağlarda kaldım, kelle koltukta gezdim. yine olsa yine yapardım.

verginin vergisinin vergisini verdim.
peki bu vatan benim için ne yaptı?
verginin vergisinin vergisini aldı.

vatan için değil kendiniz için yap, o zaman vatana iyilik etmiş olursun zaten. meydanlara çıkıp bayrak sallamak vatana pek etki etmez mesela.

gitmemek sayılır mı?

ilkokuldayken orman haftası süresince bacak kadar boyumla bin küsur meşe fidanı diktim. fidanları orman müdürlüğü vermişti, çukurları da kazdırmışlardı zaten iş makinelerine. nazikçe çukura koyup doldurduktan sonra can suyu vermek yeterliydi. yaz tatilinde fidanlarımı kovalarla taşıdığım suyla suladım.

büyüyünce gittim baktım ki bizden sonraki çocukların diktikleriyle çoğalıp bir kaç tepeyi kaplayan bir orman olmuşlar. oturdum gölgesinde, ağzıma bir acı palamut atıp bunu yapmamızı sağlayan köy öğretmenini andım.

üç beş palamutu koparırken biri seslendi "palamutları toplayıp çevreye zarar veriyorsunuz, ekolojiyi bozuyorsunuz vik vik vik!" ne anlatıyorsun lan sen, dedim... tüm burukluğuyla ağzımdaki palamutun ve özlemiyle kalbimdeki tertemiz çocukluğumun.

liseye giriş sınavı, öss(3 oturum) ve kpssye girdim. epeeey bir para gömdüm yani. ama yetinmedim. üniversitede kyk bursu aldım ki şöyle okkalı bir faizle ülke ekonomisine katkım olsun. bitti mi bitmedi 7 aydır atanmıyorum sırf devletten maaş almamak için. eh yapıyoruz bi şeyler.

yurt dışında ekibimle çalışırken mümkün olduğunca güzel iş çıkarıp “türkler bu işi biliyor” fikrini vermek için uğraştım. işime sahip çıktım, ciddiye aldım. memlekete döndüm ve yabancı yatırımcıların yatırımlarını doğru şekilde yapmalarına yol gösterdim. piyasadaki vurkaççı çakallardan uzak tuttum. dürüst ve vicdanlı esnafla çalışmalarını sağladım. “türkler bizi yoldu, soydu, çarptı” dedirtmedim. etraflarına it kopuk sokmadım. haklarını yemedim, yedirmedim. hala da bu çabayı veriyorum.

uzerindeki kimseyi oldurmedim, yaralamadim. hicbir yasayan varliga, kadina, erkege, kediye, kopege, ata, koyuna ya da cansiz varliga mesela damacanaya tecavuz etmedim.

kimsenin hakkini yedigimi de sanmiyorum. benim bayagi yendi ama, biliyorum.

vergimi tam odedim. cunku daha calismadan kestiler. o da yetmedi, dolayli vergilerle kalanin da yarisini da aldilar benden.

ha bir de askerligimi yaptim, sekiz ay. bedavaya calistim.

cok calistim, hep calistim ama. dakika sektirmedim ise giderken ve fazladan bir sey soktuklarinda sesimi cikarmadan yaptim cunku seviyordum isimi.

sonra baktim, ozellikle son 10 yilda bir suru orospu cocugu haketmedikleri yerlere gelmisler ve benden daha iyi yasiyorlar. yaptiklarimin tam tersini yaparak hem de. calarak, cirparak, tecavuz ederek, hak gasp ederek, hakki olmayana cokerek.

dusundum nerede yanlis yaptim diye. dedim ki: vatan, tas toprak olamaz. oyle olsaydi bu kadar yanlis gidene karsi dile gelirdi tas toprak ve silkinerek derdi ki: 'sizin ananizi avradinizi ben! bana bunu nasil yaparsiniz.' baktim, tas toprak bile korkudan ses cikaramiyor ve baktim ki uzerindeki koyunlar da uysal uysal oturuyor. 'sizin yapacaginiz isin ' deyip kapiyi vurup ciktim. baska ulkeye yerlestim.

sevgili vatan, beni duyuyorsan sana hakkimi helal ediyorum ama donecegimi sanmiyorum. tatiller haric.

onu bilemiyorum artık, yaptığım bir şeyin buraya faydası olmuş mudur. lakin bu vatanın bana bir faydası dokunmadı ömrüm boyunca, anamdan emdiğim sütü burnumdan getirdi, tüm çabalarımı yok etti, taş üstüne taş koyduk taşı söküp attı, ekmeğimizi kazandık elimizden aldı. benim vatana değil, vatanın bana borcu var. velhasıl kendime yeni vatan bakmaya gideceğim tez vakitte. vatanın bana olan tüm borçlarını helal ediyorum, beni salsın başka ihsan istemez.

yığınları vatanseverlik, dindarlık gibi maneviyat dolu kavramlar ile oyalayıp sonra da kendi maddiyat ile gelişmiş dünyalarında keyif yapan seçkinlere sahibiz vatan için değil kendin için birey olmayı öğrenen ve kendi dünyasını geliştiren yığınlara ihtiyacımız var o zaman toplum da kurtulur belki.

bir şey olmaya çalışıyordum. hala olamadım. çalışmaya devam ediyorum.

un kullanmadan sufle yaptım. geçenlerde emine erdoğan "porsiyonlarınızı küçültün" dedi. ben de hem un tasarrufu yaparak, hem de porsiyonumu küçülterek vatanı kurtardım. teşekkürler emine erdoğan...

çalmıyorum, torpil yaptırmıyorum, vergimi veriyorum, toplumun huzurunu bozmuyorum. saygılı bir insan olmaya çalışıyorum ama buna ne kadar devam edebileceğimi bilemiyorum.

şan ve şeref dolu 460 gün.

terk etmedim.

18 aylık vatani görevimin 14. ayında, yakalandığım bir hastalık sebebiyle elverişli değildir (çürük) raporu verilerek gönderildim.
güneydoğu'da ohal bölgesinde geçen 11 ay kayıtlarda yok. yerine göre kelle koltukta geçen geceler, 3 gün 3 gece ayaktan çıkmayan botlar, hamur gibi olan ayaklar, gözümüzün önünde kaybettiklerimiz, sonrası yıllarca devam eden travmalar.
bir şey yapmadım, yani kayıtlarda vatan için askerlik yapmamış-yapamamış görünen gruptayım.