yemeyi sevdiğiniz en abes şey

gençliğim.

gençlik.

tebeşir. dökülen duvar boyası. toprak.

pembe renkli,çilekli çocuk diş macunları var ya,işte ben bir ara birazcık yemiş olabilirim ve tadı çok güzel ya çocuklara yasaklanmalı
*

eskiden bazılarının kafasının etini yemeyi çok seviyordum. artık o da tat vermiyor. bu ülke bana bir ağız tadı borçlu.

koyun gözü.

kazık.
yiyip yiyip akıllanmıyorum. asla.

abes olan yediğim şey değilde saati. gece uyanıp tatlı bi şeyler yiyorum (gözlerim kapalı şekilde, uykum kaçmasın diye) sonra uyuyorum.

çok özür dileyerek başlıyorum,
mayonez ve ton balığı,
mayonez ve salam,
tantuniyle limon(anneme garip geliyor),
baklavayla yoğurt yada ayran(şekerim çıkıyor tek yiyince),
dut yaprağı,yoğurt ve bulgurdan köfte ile yapılan yerel bir malatya yemeği(ki bence tadı çok güzel),
kömbe diye ekmek,börek,pide arası bir şey,
pirpirimle(semiz otunun yabanisi) ayranı karıştırıp yaptıkları cacığa benzeyen ama cacık olmayan şey,
kayısı çekirdekli kayısı,
lahana sarması(müthiş bir şey ama çok tuhaf görünüyor)
edirne ciğeri,
çökelek(tuhaf bir peynir çeşidi),
ekşimiş köy yoğurdu,
aşure (tatlı mı,çorba mı,yemek mi),
tatlıya bulaşmış yaprak sarma,
daha vardır ama,
düşününce tuhaf gelen yiyecekler bunlar.

ekmek arası ispanak yemeği.

gol yemeyi seviyorum...hele şöyle ters köşe yapıyorlar ya... offffff

beyin salatası. sakatat sonuçta ama kulağa absurd gelmiyor mu geliyor.

midyeli çiğköfte (önyargılı olmayın valla süper tadı oluyor ama midye seven denesin)

evet onu yazmislar siz sormadan ben soyliyim sanirsam 4'cu sayfada, lilium yazmis.

evet simdi konuya gelirsek, yemeyi sevdigim en abes sey arkadaslar sandalye.

sandalye kemiriyorum, nedendir bilinmez. cocuklugumdan beri hobim yani.

bakıyorumda en garip yeme alışkanlıklarım hep çocukluğumda gelişmiş. dolayısıyla, yazacağım her şey çocukluğumdan kalma. kimse yanlış anlamasın, müthiş aile sofralarımız vardı. herkesin kazanla yemek yediği, her şeyin piştiği ve bütün ailenin birlikte oturduğu ama nedense çocuk aklımla tadını sevdiğim her absurd şeye bağımlılık geliştirmiştim.

şu an adını hatırlayamadım ama tadı mayhoş olan, çok sevdiğim bir öksürük şurubum vardı. hasta değilken bile arada kaçamak şekilde kendisini içerdim.

çocukken bana alınan, çocuklara özel bir diş macunum vardı.. tadı acı değildi ve çok güzeldi... cidden yapıyordum bu sporu yani..

az manyak değilmişim. teşekkürler.

similya .
lubunca bilen anladı.

yoğurt ve kek.yoğurt içine kekleri parçalarım.onları yoğurt içinde gezdirir yerim.

karadenizliler dışında herkes için abes;
(bkz: turşu kavurması)