yürümekten keyif alınan yollar

orman yolları
sahil sabah saatleri olmak kaydıyla

bizim sitenin patikaları. gişelerden-oteller-bakacak istikameti.

işten eve gidilen yol

kulaklıkta sevilen şarkıların eşlik ettiği tüm yollar

eski evlerin olduğu yokuşlu, merdivenli,arnavut kaldırımlı sokaklar.
izmir-kent ormanı.

köy yollarıdır. arabayla gidilecek kısa bir yolu doğayla iç içe, kuşlar bik biklerlen almak kadar güzel bir şey yok. sakin sakin toprak yolda hart hurt hart hurt yürümek keyifli.

anıttepe, bahçeli, tunalı

anılarımızın oldugu yollardır. benim icin köydeki evden derenin yanına yurumek tum cocuklugumu hissettirir yeniden. attığım her adım bir senem olur.

birçok yolda yürüdüm. tek başımada sevdiklerim ile de. ayakkabı ile de yalın ayakta ama şu zamana kadar yürümekten zevk aldığım, kendimi büyülü bir cennette gibi hissettiğim, bitmesin istediğim tek yol bartın/ karabük amasra yolu oldu. ağaç tüneli diye de geçiyor. ben yürüdüğümde sonbahardı ve eşsiz bir manzara bana eşlik etti. yolunuz düşerse şiddetle tavsiye ederim.

tr.pinterest.com/pin/456482...

istanbul beşiktaştan ortaköy kuruçeşme arnavutköy bebek baltalimanı hisar sarıyer böyle devam eden yoldur. ayrıca karşıda da komple kadıkoyden başlayan sahil hattı tuzlaya kadar olan güzergah çok keyif verir.

sırat köprüsü.

çırağan caddesi

öyle yol vardı da biz mi yürümedik dedirtti bana başlık ilk gördüğümde. kafamdan geçen düşünceyi yazmak hemen de bana bir garip geldi az önce :)

devrimin yolunda.

kafanın doluluğunu bıraktıysa evde, kalbinin götürdüğü her yoldan keyif alır insan. he tabi üsküdarın yokuşlarını yürümek biraz daha somut keyif verir orası ayrı

istanbul- mersin arası..

negzel yürünüyor....

didim kıyılarıdır benim için. çoğu kişinin bilmediği, henüz keşfedilmemiş ve sadece yunana kaçmaya çalışan mülteciler tarafından bilinen o ıssız kıyılar. sağ tarafın deniz, sol tarafın tamamen maki bir arazi. anadolu'nun en batısı. onlarca koy.. bir kaç dalgıç biliyor sadece, onlarda yerli, ahtapot avlamaya geliyorlar. motorla geliyorlar. o arazide normal arabalar gitmez çünkü. pazar günleri sırt çantamı alır kıyı boyu yürürdüm orada. bazen olta sallardım bir yandan. doğru düzgün balık tuttuğum olmadı hiç. ege denizinin dibini boylamış mültecilerin son eşyalarını görürdüm genellikle. yakılmış bir ateş. söylenmiş on kişilik dürüm ayran siparişleri. tek halde çocuk ayakkabıları. patlamış şişme botlar, simitler. lastikler. dev yengeç ölüleri.. kıyıya vurmuş insan eşyaları. bazı yerlerinden denize girerdim. beyaz kumsal, sakin su, dalgalı deniz.. kafama göre. çok yer keşfettim böyle..

onunla yürümüş olduğum her yol

yanlış yollar

seyhan nehri kenarı.