zamanın en yavaş işlediği anlar

ameliyathane kapısında beklerken.

zilan'ı beklediğim anlar. gel artık zalımın kızı yaşımız geçiyor.

tom ve profesör slughorn'un sohbet ettiği andır.

hastane koridorlarında bekleyiş..

kış geceleri bu durumun en sancılı zamanlarıdır.aynı şekilde bu yanılsamaya vaktin çabuk geçmesini arzuladığımız ve farkındalık sahibi olduğumuz vakitler yaz gecelerinde de rastlarız. herkes aynı geceyi yaşar ama herkesin karanlığının tonları farklıdır.

bence sizin için çok önemli olan herhangi bir şeyi beklerken içine girilen ruh halidir. zihin tamamen zamana odaklanır ve odak %100 orada olduğu için, zaman sanki hiç akmıyormuş gibi bir döngüsel yanılgı oluşturur.

bu durumu hepimiz yaşamışızdır. aşık olduğunuz insanla ilk buluşmanızı hayal edin? o günün sabahı bir türlü gelmez. hayaliniz olan yabancı ülkeye gitmek için, bekleme salonunda; uçağın yolcu kapılarının açılmasını beklediğiniz anı düşünün. bu çok değişkendir. bazılarımız için bir dersin bitimi olabilir, bazılarımız için bir sınav sonucunun açıklanması, bazılarımız için karşı taraftan gelecek bir mesaj, bazılarımız için duyurulacak bir terfi gibi gibi gibi.. hangi durumda, bir an'da sıkışıyorsanız; o an kamplumbağa hızında ilerler.

algısal bir yanılgı. :)

sevmediginiz biseye/bi insana maruz kalirken

sıkıntı ve endişe anı.

tatil günlerinde çalışırken.

ölüm döşeğinde bir yakının varken beklenen son veya kurtuluş zamanı öyle yavaş gelir ki

öyle yavaş işte