zülfü livaneli

neredeyse bütün hikaye-edebiyat-senaryo yarismalarinin jürisine banko eleman olarak cagrilir.anlasa da anlamasa da konusma yapar birseyler geveler.sonra klasik sol tandansli birkac dokundurma yapar.sonra nazimdan bir siir ve karli kayin ormani dinletisi.ve final.adamin baska bir olayi yok.yok yani bu.

lütfü zivaneli.

(bkz: ibrikçibaşı).

reis (tayyip erdoğan) bu sosyal demokrat, yazar müzik adamı, siyasetçi olup hiç birini de tam beceremeyen şahsı da seçimde alt etmişti.

kaliteli bir yazar.çoğu kitabını okumuşumdur.kitaplari bittikten sonra insan bir kendini sorguluyor.en beğendiğim kitabı kardeşimin hikayesi kitabı olmuştu bitimiyle benj çok etkilemişti.mutlaka okunması gereken bir yazar olduğunu düşünüyorum.

şarkıları okuma tarzını her ne kadar sevmesem de pink floyd 'un the wall albümü dünyada neyse bu abinin ada albümü türkiye çapında o'dur. zamanın ötesinde iş yapmıştır, helal olsundur.

müzik konusundaki çalışmaları kadar edebi çalışmaları da çok değerlidir benim için. kitaplarındaki anlatımı, hikayelerin bilindik kalıplar dışında olması çok ilgimi çekiyor. benim gözümde kaliteli bir edebiyatçıdır.

zülfü livaneli - kardeşim duymaz
16. 02.

adam adeta bir "sanat insan" ya. müzikse müzik, kitapsa kitap her alanda eser çıkarıyor. sanatla dolu bir yaşamak hali. kitaplarını okumamış, yalnızca müziklerini dinlemiş biri olarak söylüyorum. müziklerinin çoğunu büyük keyif içinde dinliyorum, çoğu kişiye de tavsiye ederim.

şuan mesela somut olarak tavsiyede bulunabilmek adına youtube müziği açtım, birkaç şarkısını yazayım size.

sevda değil, güneş topla benim için, gözlerin, merhaba, karlı kayın ormanı, yiğidim aslanım(hastasıyım), özgürlük(bağımlısıyım, konserdeki versiyonunu tavsiye ederim), leylim ley, duvarlar(çok çok anlamlı bir parça).

bunlar şuan gördüğüm ve çok sevdiğim parçaları, eğer hiç dinlemediyseniz bunlardan başlamanızı, bunlar arasından da özellikle parantez içinde belirttiklerimi dinlemenizi tavsiye ediyorum.

pek konsere gitmek, konserde şarkıya eşlik etmek benlik olmasa da bir zülfü livaneli, bir de ilkay akkaya. ikisinin de konserlerinde söyledikleri şarkıları youtube'da dinledim. o atmosferi yalnızca dinlemek ile dahi hissedebiliyorsunuz. ne zaman denk gelirim bilemesem de umarım bir gün bu iki değerli sanatçıyı da dinleme şansı bulabilirim.

yurdum aydınıdır. taliplisi çoktur. bazı otobiyografilerde insanlarla olan ilişkileri ortaya çıkmıştır. hiç okumadım. içime sinmeyen bir şeyler hep olmuştur.

sacma sapan kitaplari icin nerde malzeme varsa oraya gider.aydinlik gazetesinde cok arkadasi var die duymustum.lakin o arkadaslari nasil oldu da zülfünün gidip rusyada gorbacovun elini öpmesine izin verdiler halen mechul bnim nazarimda.

herkesin eserlerini çok abarttığını düşündüğüm kişi. keşke sadece beste yapsa. kitapları edebiyattan çok uzak, izlediğimiz tv dizilerinden farklı bir konusu yok. zira ara ara düşünüyorum insanlara kitaplarını övsün diye para mı veriyor acaba?

1994 ibb hezimetine takmış.
ekrem'e kriko yapması da ondan ellam..

neymiş efendim, isveç'te hücre hapsinde çekilen fotoğrafları seçimden hemen önce yayınlanmışmış...
dua et deniz baykal veya ali kırca gibi görüntülerinin çıkmadığına.

(bkz: doktor beni ellemesin düşüncesi)

bugün bir arkadaşımla ailelerimizle ilgili muhabbet ederken 'elia ile yolculuk' kitabında geçen bir cümlesiyle konuyu desteklediğim yazar.

"bazı kız çocukları babalarına annelik ederler"

büyüdük sözlük, onlar da yaşlandı

zamaninda bana metal mi dinliyosun demis sahistir. ımza gunune siyah t shirt gunes gozluguyle gittim diye metalci ilan etmisti beni.

5 senelik olay. 2 sene once de gittim, adam beni tanimisti ve ben şok olmustum.

sen nasi beni unutmadin dayi 5 dakkalik 1 konusma gecmisti aramizda yani.

ılginc 1 adam ama insan olduguna inanmiyorum.