insanın hem kendi öğrenmesi hem başkasının öğrenmesine vesile olması güzel bir şey dediğim başlık.

yaprak oldum; döküldüm
ağaç oldum; rüzgar vurdu büküldüm.
ve yaz gelmiş bahçelere ey yâr
neye yarar !
gittiğinden beridir ömrüm sonbahar.

(bkz: queen) grubunun kült şarkısı. dünya müzik tarihinin en iyi şarkılarından biri. ritmik özellikleri ve ton geçişleri epey sağlam bir şarkı . türü rock olmasına rağmen , içinde barındırdığı klasik müzik öğeleriyle de şahsına münhasır yapıda. bazı yerlerinde kullanılan ilginç sözler standart dışı.kitap veya film tadında olan ve her dinlediğimde farklı duygular keşfettiğim şarkı.

(bkz: freddie mercury) den bahsetmeden olmaz.gitardaki distortion tona bu kadar yakışan ve uyumlu olan, müzik tarihindeki en iyi erkek vokallerden birisi.

vakti zamanda kendisine "bireysel konularda yazması" eleştirilerine karşılık "ı. dünya savaşı'ndaki askerliği (u: (1914 - 1918)sırasında çanakkale cephesinde bulunması" örneğini vermiş ve ekleyerek 'silah verin savaşayım' diyerek karşılık vermiş derin yazar.

allah'ın hikmeti işte*. turizmciliğin fıtratında var böyle mucizeler. 3 barmenin çıplak ayakla yoğurduğu çiğ köftenin turiste sokumu 5 liradan satıldığına şahit olurken anlamıştım; tatil mecralarında virüs yok.

- imam hatipler
- küçük pub, disko, pavyonlar
- ünilerde iktisat kantinleri.

ticari kurum ve işletmelerde her akşam kapanışla birlikte sıfırlanan gün sonu mali raporudur. yazar kasa ya da pos cihazı raporu verir, mesai biter, dükkan kapanır, ve parti!

geçmedi yare sözümüz
yollarda kaldı gözümüz
yere sürüldü yüzümüz
böyleymiş karayazımız.

çiçekler açılmaz oldu
pınarlar içilmez oldu
yar bize gülmez oldu
böyleymiş kara yazımız.

yalnız ona yar demiştik
onda bir şey var demiştik
o bizi anlar demiştik
böyleymiş kara yazımız.

hey gönül gene bu gece
kederim geceden yüce
gel susalım beraberce
böyleymiş kara yazımız.

kara yazı-sabahattin ali.

galatasaray'ın bitirmeye yaklaştığı yerli yıldız. fatih terim stadın da başakşehir yetkilileri ile yapılan görüşme olumlu geçmiş irfan galatasaray'a yakın gibi duruyor. şimdi kaldı geriye iyi bir regista.

düşündürücü başlık.

kime bilgili deriz?
çaba gösterip bilgiyi elde edene deriz.
yani bilginin aile, çevre ya da başka bir kaynaktan değil, öz çabayla elde edilmesi gerekir.

şu durumda türk halkının kendi çabasıyla elde ettiği bir bilgi olması lazım.
ve bu bilgiler arasında en yaygın olanıdır bu başlıkta ifade etmemiz gereken.

peki türk halkının kendi çabasıyla elde ettiği bu en yaygın bilgi hangisi?

benim aklıma çay demlemekten başka bir şey gelmedi. o da ne kadar bilgiye dayanır bilemiyorum. yani çay demlemeyi araştırıp öğrenen ve uygulayan ne kadar insan vardır ki?

esasında bu genelleyebileceğimiz bir konu değil, dünyanın neresine giderseniz gidin.

siyasetten pek anlamam ama chp'nin mustafa kemal'in kurduğuyla uzaktan yakından alakası kalmadığını söyleyebilirim. tamamen iktidara gelmek için çırpınan üçkağıtçı bir topluluk.

azıcık mantıklı düşünen arkadaşlar sebebini anlayabilir. düşünsene sen bir ses duyuyorsun veya birini görüyorsun kanlı canlı hem de hissediyorsun aga. sana tüm dünya diyor ki yok orda bir şey kafanda kurma. inanmak kolay mı buna? her sabah gördüğün selam verdiğin muhittin abi hayal deseler hass... lan demez misin? (bkz: empati)

“bir gün sabah vakti kapıyı çalsam,
uykudan uyandırsam seni:
ki, daha sisler kalkmamıştır haliç'ten.
vapur düdükleri ötmededir.
etraf alacakaranlık,
köprü açıktır henüz.
bir gün sabah sabah kapıyı çalsam...

yolculuğum uzun sürmüş oldukça
gece demir köprülerden geçmiştir tren.
dağ başında beş on haneli köyler,
telgraf direkleri yollar boyunca
koşuşup durmuş bizle beraber.

şarkılar söylemişim pencereden,
uyanıp uyanıp yine dalmışım.
biletim üçüncü mevki,
fakirlik hali.

lületaşından gerdanlığa gücüm yetmemiş,
sana sapanca'dan bir sepet elma almışım..

ver elini haydarpaşa demişiz,
vapur rıhtımdadır pırıl pırıl,
hava hafiften soğuk,
deniz katran ve balık kokulu
köprüden kayıkla geçmişim karşıya,
bir nefeste çıkmışım bizim yokuşu...

bir gün sabah sabah kapıyı vursam,
-kim o ? dersin uykulu sesinle içerden.
saçların dağınıktır, mahmursundur.
kimbilir ne güzel görünürsün sevgilim,
bir gün sabah vakti kapıyı çalsam,
uykudan uyandırsam seni,
ki, daha sisler kalkmamıştır haliç'ten.
fabrika düdükleri ötmededir.“

turgut uyar şiiri.

bağımsızlık mücadelesinin ilk adımı olan 19 mayıs atatürk'ü anma gençlik ve spor bayramımız kutlu olsun...

tebessümle seyrettiğim röportajdır.
vay vay sözlük büyüyor yahu tepkileriyle izledim çok güzel düşünülmüş.

beni olduğum gibi kabul et hacı emmi minvalinde bir dream theater şarkısı.

john katzenbach tarafından yazılan psikolojik gerilim türünde bir kitap.

isyan dolu kazak abdal şiiri. kıraç güzel söylemiştir.

eşeği saldım çayıra
otlaya karnın doyura
gördüğü düşü hayıra
yoranın da avradını

münkir münâfıkın soyu
yıktı harap etti köyü
mezarına bir tas suyu
dökenin de avradını

müfsidin bir de gammazın
malı vardır da yemezin
ikisin meyyit namazım
kılanın da avradını

derince kazın kuyusun
inim inim inilesin
kefen dikmeye iğnesin
verenin de avradını

dağdan tahta getirenin
mezarına götürenin
talkınını bitirenin
imâmın da avradını

kazak abdal söz söyledi
cümle halkı dahleyledi
sorarlarsa kim söyledi
soranın da avradını.

benim de sahip olduğum birkaç garip fobi:

eisoptrophobia: ayna fobisi
anablephobia: yukarı bakma fobisi
astraphobia: gök gürültüsü ve şimşek fobisi
atychiphobia: başarısız olma fobisi
catagelophobia: küçük düşme fobisi
coulrophobia: palyaço fobisi
phobophobia: fobi sahibi olma fobisi

bunlar daha önce az da olsa başka insanlarda da rastladığım fobilerdi. aşağıdakiler ise başka kimsede rastlamadığım, hiçbir yerde de benzerini göremediğim fobiler:

perde fobisi (beyaz güneşlik perdeye asla uzun süre bakmam)
koltuk fobisi (içinde bir koltuk olan odada yalnız isem asla koltuğa oturmam, ona en uzak yerde dururum. odada birkaç kişi varsa koltuğa oturan tek kişi asla olmam)
tavan fobisi (yukarı bakma fobisinin modifiye hali. kapalı alanlarda tavana mümkün olduğu kadar bakmam, bakacaksam da odanın köşesinde durup bakarım, tüm odayı görüş alanıma alırım)
bir de adını koyamadığım bir fobi var. herhangi bir yerde asla ortada bir yere oturamama fobisi diyebilirim illaki bi isim vermem gerekiyorsa. herhangi bir yerde asla orta bir yere oturmam, zorunda değilsem. zorundaysam da huzursuzluktan içim içimi kemirir. kenarlara ve köşelere oturmayı tercih ederim.

ingilizcede sık sık bilinçli rüyalar gören ve kendi rüyalarını keşfe çıkabilen insanlara verilen özel bir ad.