tevfik fikret'in felsefik ve son derece karamsar olan şiiridir.

gayya-yı vücud
bazı kırlarda gezerken görülür nefretle;
bir çukur yerde birikmiş, kokuşmuş bir su, solucanlarla, sülüklerle, yılanlarla dolu.
adacıklar gibi üzerinde yüzen böcek bulutları,
sazların gölgesinde sayısız, isimsiz
kaynaşan kokuşmuş kalabalık, acı bir korkuyla
titretir kalbi, fakat kurtulamaz gözleriniz
bakmaktan o zehir bulaşmış aynaya yine,
sizi bir cazibe almış gibidir pençesine.
ruhunuzdan ne kadar gelsede nefret seslenişi
oradan ayrılamaz dikkatiniz bir müddet,
oradan dönmeğe kuvvet bulamaz gözleriniz...
işte varlık cehennemi, işte o karanlık, o batak:
insanın işte, ümid dolu heves dolu, kendinden geçmiş
karanlık çukurda yüzdüğü yokluk girdabı...

saf ruhu karanlığın derinliğine indikçe
çırpınır öfkeyle nefretle; fakat durmaksızın
devam edecektir o inişe sonsuza kadar.


gayya: cehennem çukuru. cehennemin en korkunç, en can alıcı yeri.

tahlili: buradan

rekabete gelememek. yarışta hissedince vazgeçmek. az biraz hırs olmaması. münzevi bir hayat. özüme karşı çok eleştirel olmam...
birden fazla oldu ama insandır beşer kuldur şaşar.

benim favorim kupa kızı ve sinek valesi.. klibi ile olsun sözleri ile olsun halen dinlerim o döneme bir gider gelirim.

sabahın kör vakti giriyorum eve. onca yorgunluk ve uykusuzluğa rağmen kendimi duşa atıyorum. su ve sabun yollardan getirdiğim kiri pası atıyor üzerimden. yılların getirdiği yükü atmak ise o kadar kolay değil.

uykunun arındırdıgı bir beden ile uyanıyorum öğlene doğru. ağzımda sigaranın bıraktığı leş gibi pas tadı. çivi çiviyi söker bir sigara daha yakıyorum. ölsem en çok sigaraya üzülürüm. ölüler nefes alamaz çünkü.

dolap boş. kahvaltı için peynir , zeytin, yumurta, salam ve bir kaç şey daha alıyorum. karşılığında para. para ne garip şey. kazanmak için kanımı, etimi, kemiğini, kimliğimi verdim. karşılığında et, kemik ve kan alıyorum. hayvanların kimliği yoktur.

kahvaltı sonrası bir sigara daha.. garip bir şey nefes almak. almak vermek. tekerleme gibi. değilmi ki nefes alıyorum , her şeye rağmen yaşamaya devam. al bakalım hayat, bedenim ve ruhum senindir, daha öğreteceklerin varsa...

eti senin, kemiği benim...

uğradığım meyhanelerde hep senin içimin var
ben mezesiz demleniyorum biliyorsun
içerken hep yanımda
yanımda buğulu bir bardak
bir bardak su gibi
yanımda hep sen varsın

cehennemin dibi

görünce kendisi aklıma geldiği için bugünün karikatürünü sevgili ateist kaplumbağa'ya ithaf etmek istiyorum.*

özellikle bu korona döneminden sonra sağlıkçılar. insanların tüm hakları elinden alındı, ruhsal ve fiziksel olarak çok yoruldular. en güzel tatilleri hak ediyorlar bence.

ülkemizde olmayandır. hayvanlara işkence edip serbest kalan yaratıklar olduğu sürece kimse bana adaletten bahsedemez.

sözlük akımı 99'da ekşi sözlük ile başlamış, biz internet cafe'lerde numara alıp koltuğumuza oturup o bink bink çevirmeli bağlanma sesini duyduğumuzda o zaman vitamin olanlar şimdi bize kafa tutuyor hey yavrum heey...

eeh +35 olarak ne diyorum o zaman ''gel beni al, geeel beni aaal''*

artık herkes başlık açıyor kimse tanım yazmıyor nedense birde çok fazla abuk subuk başlık açılıyor güzel açılan başlıklar çöp oluyor.üzücü bir durum açılan başlık okunmayınca insan başlık açmak istemiyor.

kara saplantım.

1984 ve hayvan çiftliği gibi iki önemli eseri bizlere bırakmış yazardır. 1903 yılında hindistan'da dünyaya gelen yazar ömrü boyunca maddi sıkıntı çekmiştir. bu yüzdendir ki her türlü mesleği yapmıştır.

ispanya iş savaşı'nda gırtlağından vurulmuş ve mucize bir şekilde kurtulmuştur.

ingiliz sömürgesi burma'da polis teşkilatında çalışan orwell, burda şahit olduğu acımasız uygulamalar ve sömürgenin acımasızlığı onu emperyalizme karşı derin bir öfkeye sürüklemiştir.

orwell'in ilk romanı paris ve londra'da beş parasız'dır. bu kitabın otobiyografik olup olmadığı hala tartışma konusudur. kitabın konusunu ve yazarın maddi sıkıntılarını göz önüne alırsak aslında cevap ortaya çıkıyor bence.

ömrünün son yıllarına doğru epey ünlü olsa da yoksulluk günlerinde yakalandığı veren hastalığı gittikçe ilerlemiş durumdadır. 1945 yılında başarısız bir ameliyat ile eşini kaybeden orwell, 1950'de hayata veda etmiştir.

fikrini dürüstçe, kıvırmadan çatır çatır söyleyen insanlara zaafım var. var olsunlar.

***

:) bu ya da :( ya da xd :d :/ gibi kullanımları alelade kullanmak yasaktır.

***

yıldızlı bakınız içine alınması gerekir. yıldızlı bakınız butonu hemen altta yer alan * simgesindeki butondur. lütfen kullanın. kullanmayan görürseniz şikayet edin. gereği yapılacaktır...

birlikte yaşadığım ve ilgi arısızı haline gelen bebek. henüz çocuk olduğu için yetişkinliğinde sakinleyeceğini umarak kendisiyle günümüzü gün ediyoruz.

kardeşleri ve annesi olmadığı için oyunun dozunu kaçırıp şiddetli ısırdığında ağlıyor, canımın yandığını anlamasını sağlıyorum. yoksa ısırık şiddetinin ne kadarının can yaktığını ne kadarının oyun olduğunu öğrenemediği için ileride istenmeyen kazalar yaşanabilir. çok küçük olmasına rağmen şimdi bile şiddetli ısırabiliyor ama ben ağlayınca hemen kendi ayağını ısırıp ısırık testi yapıyor.

dişleri kaşındığı için fazladan bir ısırma merakı mevcut. onu da elim kolum yerine bir oyuncakla telafi etmeye teşvik ediyorum. yine de kolumu ısırmayı oyuncaktan daha çok seviyor.

yetişkin bir köpeğe göre daha zor anlıyor fakat daha kolay öğreniyor. bu sebeple azıcık sabırla eğitim vermek daha kolay bence.

edit: iki yıl olmuş, kocaman oldu bizimki. ulen bebek ne de güzel büyüdün ne yakışıklı bir çocuk oldun sen.

akademisyenlerin ısrarla bütün sorunlara öğrencinin en mağdur olacağı şekilde "çözüm" getirmeleri, daha iyi bir çözüm önerisi önlerine gelirse de egolarına yediremediklerinden mütevellit "ben yaptım oldu" havasında kestirip atmaları. gerçekten insanın hayatına dokunan o ufak kesimi tenzih ediyorum ancak diğerleri, öğrencilere sinir stres vermekten başka ne işe yararsınız?

artık doğurmamamız değil artık imkanlarımız ölçüsünde doğurmalıyız diye anlamak isterim.
ben 3 çocuk annesiyim, temel ihtiyaçlarını karşılayabiliyor, ruhsal açıdan da onlara destek olabilmeyi başarıyorum. 3 çocuğum daha olsaydı yapmam mümkün olur muydu emin değilim.
bir dilim ekmek, biraz peynir ile karnını doyurabiliyorum diye sürekli üremek bana da doğru gelmiyor. öte yandan iyi yetiştirilmiş, doğru eğitilmiş, düşünen, hayata artı değerler katabilen gençlere ihtiyacımız yok mu? çok var.
özetle, fiziksel ve ruhsal olarak ihtiyaçlarını karşılayabileceğiniz, doğduğu andan ömrünüzün sonuna kadar destekleyebileceğiniz, en önemlisi çok seveceğiniz kadar çocuk doğurun.

lütfen bu yapılmasın ya. yazıktır. peçete koy, kâğıt koy ne biliyim bir şey koy katlama güzel kardeşim ya.