işte.

kordon, boyoz, midye.

sene bilmem kaç. birkaç yıl olmuştur. akşam dokuz suları, bir yeni mesaj. salvador, diyor ötesine geçemiyoruz bir şeylerin, olmuyor, olmayacak, yapamıyoruz. bildirimlerden okuyorum, okey masasındayız, espriler kahkahalar, bir cuma ya da cumartesi akşamı, dert yok tasa yok. sol elim bir titredi, taşlar sayılar gözlerimin önünde anlaşılmaz şifrelere dönüştü, betim benzim attı. masada bir murattı rosso, göz göze geldik, abi yanayım allah kuran aşkına dedi. ilkin o gün duydum. sonuncusunu bir saat önce falan. sigarayla konuşuyorsanız yalnızsınızdır, sigara sizle konuşuyorsa bitmişsinizdir.
t:bir bitiklik alameti.

erdal kalın poe ukdesidir. ne güzel bi ukde bu böyle, doldurmaktan büyük bir keyif duyarım ulan. her neyse…

in flames’in 15 haziran 2011 yılında çıkarmış olduğu şahane, muhteşem bir melodik death metal albümüdür. albümün içinde yok yok, her şarkı birbirinden lezzetli ve sözleri birbirinden anlamlıdır. uzun zamandan sonra bir albüm hakkında tanım girmedim hasret gidereyim madem napak. bu albüm in flames hayranları tarafından çok sevilen bir albümdür, öyle ki bazı şarkıları insanlar ezberlemiş ve in flames konserlerinde grup üyeleriyle söylemişlerdir. zaten bir albüm yapıyorsanız anlaşılır olması gerekiyor, hayranlara hitap etmesi gerekiyor bunun da hakkını in flames vermiştir.

albüme ait şarkılar şunlardır;

sounds of a playground fading
2. deliver us
3. all for me
4. the puzzle
5. fear ıs the weakness
6. where the dead ships dwell
7. the attic
8. darker times
9. ropes
10. enter tragedy
11. jester's door
12. a new dawn
13. liberation

evet, şarkılarımız on numara beş yıldızdır, itina ile öneririm metalcilere. dinlerken bıkmayacakları bir albüm çünkü.

özellikle liberation, fear is the weakness, darker times ve enter tragedy bunlar muazzam azizim zira bu şarkılar da enstrüman kalitesi oldukça yoğun ve ahenkli, ritmi bol, gitar soloları yoğun şarkılardır.

ah be in flames, seni dinlemekten hiçbir zaman bıkmadım, bıkmam da, yine yapmışsın yapacağını.

youtube.com/playlist?list=P... bu link üzerinden şarkılara kolayca ulaşabilirsiniz.

harry potter'ın kıskanç ve sinsi teyzesi.

mimar sinan güzel sanatlar üniversitesi'ne ait, karaköy'de bulunan müze.

osmanlı döneminde müzecilik adına atılan ilk adımlardan biri bu müzedir. batı tarzında bir sanat müzesi kurmak amacıyla 1937'de açılmış ama nedense sürekli olamamış, dönem dönem kapatılmış.
uzun uzun zamandır kapalı olan müze, şimdi galataport'la beraber neredeyse iki hafta önce açıldı. ya da açılış süreci başladı diyeyim, şu an için ilk katı açık olan binanın tüm katları aşamalı olarak açılacakmış. koleksiyonun toplamında 13 bin eser var.

şu anda ''serginin sergisi ıı'' adıyla açılan sergide osmanlı ve cumhuriyet döneminden birçok önemli sanatçının tabloları sergileniyor. şeker ahmet paşa, feyhaman duran, bedri rahmi eyüboğlu, ibrahim çallı, nurullah berk, ali hadi bara gibi gibi saydığım ve saymadığım bir sürü hem ressam hem heykeltıraşın eserlerini görebilirsiniz.
içerisi labirent gibi. bir odada cumhuriyet dönemi heykellerini, atatürk büstlerini incelerken yan odada manzara ve natürmort resimlerini ya da yabancı ressamların kopyalanmış ünlü tablolarını, bir sonraki odada kurtuluş savaşı döneminden tabloları ya da anadolu manzaralarını göreceksiniz.
''cumhuriyet dönemi heykeli'' odasından heykeller, sami yetik - güller (1934) (solda), ibrahim çallı - manolyalar (1933) (sağda)

biraz da yorum yapayım. bina çok modern bir dizayna sahip, odalarda insanın gözünü yormayacak ya da sıkılmayacakları kadar eser bulunuyor. aydınlatma ve etiket düzeni çok başarılı, her şey çok minimal tasarlanmış.
her oda farklı mat bir renkteydi, buna özellikle bayıldım. etiketler de odanın rengine uyum sağlayacak şekilde düşünülmüş. insanın gözüne çok hoş geliyor. renklerle bir alıp veremediğim var benim ama çözeceğim.*
ayrıca müze boş. bomboş. tek başınıza bir iki yüzyıl geriye gidip oturup tabloları uzun uzun incelemek için ideal. kalabalıkken insan hiç bir şey anlamıyor. en iyi müze boş müzedir.*
''manzara'' odası (solda), ''anadolu manzaraları'' odası (sağda)

müzenin girişi caddede yer alıyor ama galataport'tan da müzeye giriş var. giriş ücretsiz.
bir de bu müzeyi gezmişken aynı ressamların ve dönemlerin eserlerini içeren, beşiktaş'taki milli saraylar resim müzesi'ni de planınıza dahil etmenizi tavsiye ederim.

görsel kaynak: ben.

bulursun benim babam bulursun. sen göynünü ferah tut. ne diye sıkıntı ediyorsun. vaktinden önce hangi çiçek açmış?

benim kapak fotoğrafımda fena sayılmaz hani. (bkz: ivan milinski) kardeşime de teşekkürü borç bilirim ayrıca.

tatlım her şeyin istediğin gibi olması imkansız

(bkz: yazarların kıçında bir sıcaklık da sen ol)*

nefret edecekseniz içinizden edin. tamam sevmeyebilirsiniz ama saygı duyacaksınız.

işte o gecedeyim. yarın kızıl bir şafağa uyanacağım. şeytanın orduları üzerime ilerlerken ben sadece beklemekteyim, ya zaferimi ya hezimetimi. ama öleceksemde onurla gururla öleceğim, ardımdan gelenler son güne kadar çalıştı ama o bile şeytanı alt edemedi diyecekler. ve adım her daim anılacak hüzünlü şiirlerde.

yakın zamanda -belki bugün- profilimde belirecek cümle.

her şey bir anda anlamsız gelecek diyor ya sezen aksu. işte ben de o dönemdeyim.

ahahhaha dün de twitter ünlüsü seçilmişim. şansa bak.

organizmaların tekrar eden doğal uyarıcılara verdiği tepkiyi yapay uyarıcılara da vermesi durumudur.

evlenmeyeceksek neden favladı.. diye düşündüren başlık. evet soruyorum...

(bkz: ilaç kutusunu prospektüs tarafından açmak)

aşımı oldum.

gözümüzün önünde sözlüğün işçi yazarları teker teker ayrılıyor şu günlerde. kimisi kişisel sebeplerden kimisi buradaki sorunlardan. hatta en iyileri zaman zaman sözlük tarafından uçuruluyor. önerim böylesi iyi yazarları kendi hallerine bırakmamak. bir ikna timi kurup kendilerine biraz ilgi gösterilirse bu şekilde sancıları sanki daha az yaşayacak gibiyiz. ha kişinin kendi takdiridir kafa iznine gider, orası ayrı elbette. ancak kimisine bir el uzatılsa, sebepler sorgulansa hemen döneceklermiş gibi. haydi be sözlük. bir yazar kolay olunmuyor.
edit: buradan yapılan yorumlara bakılınca çoğu kişinin pek de umursamadığıdır. adamlar haklılarmış demek ki.

keman çalanlardan biri kaynım, kanun da bendeydi, oradaydım yani, teyzeyi kalabalıkta tam göremedim ama "bissmmillaahh" dediğini bu kulaklar duydu.
sonra ne oldu, bilen varsa yeşillendirsin.

edit: o esnada saçlarını tarayan kızın annesiymiş.

çok şükür failleri hep belli. gece gece neşeme neşe kattın sayın bakan kalbin kadar güzel ömrün olsun. sakin kalmaya çalışıyorum lütfen beni delirtmeyin sevgiler.