beni güldüren başlıktır. anonim kişilerin yakışıklılık yakıştırması tuhaftır. benim diyenlerin ruh hali de tuhaftır. ayrıca burasının bir yakışıklılık platformu olduğunu zannetmek de epey tuhaftır.

c şıkkı.. dogmamis olan..

sezen aksun’nun (bkz: firuze) şarkısında ;hüzün buğusu gibisin sen firuze’yi üzüm kurusu gibisin diye anlıyordum evet ben.

sempatik, yetenekli türk kadın oyuncu. çok kaliteli işleri var.

(bkz: çok seviyoruz)
(bkz: ailecek izliyoruz efenim)

ayrıca multitap'la birlikte bu şarkıyı dinliyorsan isimli şarkıyı seslendirmiştir. *

oyunu hatırlayanlar bilirler. final fight oyunundaki kötü damnd karekterinin gülüşü hala beynimde çınlamaktadır.

sinsi gibi dil öğrenip, ders falan çalışan tiptir. bu ne hırs aslanım tamam dünyayı sen kurtaracaksın.

benim tek servetim bu yüzüktür .

kuyumcu ve kuymak kelimelerinin kökeni aynıdır.kuy eski türkçede bir şeyi eritmek anlamına gelir.kuyumcu değerli madenleri eritip şekil verirken kuymak yemeğinde de peyniri eritmek vardır.

ortaokulda din kültürü hocasının kendisini değil ama tarzını unutamıyorum. adam sinirlendikçe ayağındaki botunu bize atardı. yıl sonuna doğru da bizden bot parası topladı. kul hakkıdır diye eşek gibi verdik parayı.

"bir gün birileri nasılsa kürt asıllı olduğu için kürtçe bir tek şarkı söylemek isteyen bir adamın hiçbir ülkeyi bölmediğinin öyküsünü yazacak ve bu öyküyü okuyanlar şarkı söyleyen insanlardan ve şarkılardan korkulmaması gerektiğini anlayacaklardır.
ben klasik bir kadere teslim olmak istemiyor ve öldükten sonra değil şimdi anlaşılmak istiyorum. beni doğru anlama yolundaki en küçük bir çabayı, sağduyu ve bir hoşgörüyü çok özlediğimi ve bunu içinde taşıyan herkesi içtenlikle selamladığımı söylemek istiyorum."
ahmet kaya / paris.

ilk ben başlıyorum o zaman.

fazıl say'dan ve güvenç dağüstün, cem adrian -insan insan, muhyiddin abdal -

''ınsan insan derler idi
ınsan nedir şimdi bildim
can can deyü söylerlerdi
ben can nedir şimdi bildim

muhyiddin der hak kadir
görünür herşeyde hazır
ayan nedir pinhan nedir
nişan nedir şimdi bildim''

burak aksak'ın yazdığı onur ünlü ve erkan tunç'un yönettiği yapımcılığını orkun ünlü ve funda alp' ın üstlendiği star tv'de yayınlanan absürt komedi, aile dizisi.

3 sezon yayınlanan leyla ile mecnun'un sebep gösterilmeden aniden yayından kaldırılması ardından ekibin düştüğü boşluğu anlatmaya çalıştığı dizidir. bir yandan tepki veremez bir yandanda duramazlar ince esprilerle tiye alırlar ama bence içleri yangın yeridir.

dizide leyla ile mecnun'un final halinide göstermişlerdir ve ben orda pıt olmuşumdur. hala o sahneler aklıma gelince bir üzülürüm. siz bana bakmayın ben her şeye üzülürüm, üzülme eşiğim düşük benim.

makus talih ekibin yakasını buradada bırakmamış ve 13. bölümde dizi bitmiştir.

mecnun kimlik çatışması yaşayan ali'ye geçiş yapmıştır yapmasına ama mecnun'luğunu bir türlü bırakamamıştır. serkan'ın içi ismail abidir. dışının ne olduğunu o da bilmez. osman belki yavuz kalmamıştır ama ekiptende kopamamıştır. evli ve çocuğu olmasına rağmen ekip ruhunu terk edip ailesinin yanına dönememiştir. ahmet kendini ekipten sıyırmaya çalışsada ekip onu baballıktan azat etmez. içten içe o da zaten bunu kabul edemez.

hep birlikte bir maceraya atılırlar. hayal dünyası mı desek masal alemi mi bilemedim. ve sonunda bu masalda böylece biter. herkes rolüne veda eder.

1972 yılında iran'ın kuzey batısında bulunan hasanlu arkeolojik bölgesinde birbirlerine sarılmış ve öper halde bulunan 2800 yıllık iki iskelete verilen isimdir.

uzmanlar, iskeletlerde herhangi bir yara izine rastlanmadığından çiftin yaşanan bir savaş esnasında saklanmak için girdikleri sığınakta havasızlıktan öldüğünü düşünmektedir.

veda busesi


kaynak

raskolnikov yeniden yürümeye başladı. "acaba nerede okumuştum?" diye düşünüyordu bir yandan da, "idam mahkumunun biri ölümünden bir saat önce, yüksek bir dağın tepesinde, ancak iki ayağının sığabileceği kadar daracık bir yerde yaşaması gerekse; çevresindeyse uçurumlar, okyanuslar, sonsuz karanlıklar, fırtınalar ve sonsuz bir yalnızlık olsa, yine de o bir avuç yerde ömrü boyunca, binlerce yıl, sonsuza dek yaşamayı, o anda ölmeye yeğleyeceğini söylemiş. tek ki yaşasın! yalnızca yaşasın! aman tanrım, bu nasıl gerçek böyle! bu nasıl gerçek! insan ne alçak yaratıkmış!" -suç ve ceza

kelimelik turnuvası a grubu tüm oyuncularına teşekkür ediyorum. toplam 16 oyun. 11 galibiyet 5 yenilği 38 puan

ozgur1ey 290 - lakleklik 289 (3p)
ozgur1ey 310 - lakleklik 240 (3p)

ozgur1ey 312 - dhıyar 275 (3p)
ozgur1ey 58 - dhıyar 27 (3p)

ozgur1ey 268 - mrwhoareyou 371 (1p)
ozgur1ey 334 - mewhoareyou 376 (1p)

ozgur1ey 299 - yıldırım-16 316 (1p)
ozgur1ey 354 - yıldırım-16 314 (3p)

ozgur1ey 305 - koronasız 325 (1p)
ozgur1ey 360 - koronaız 256 (3p)

ozgur1ey 150 - neogenesis 49 (3p)
ozgur1ey 0 - neogenesis 0 (3p)

ozgur1ey 336 - bensenoha 352 (1p)
ozgur1ey 331 - bensenoha 318 (3p)

ozgur1ey 329 - sir came a lot 282 (3p)
ozgur1ey 300 - sir came a lot 188 (3p)

edit: finale kimler çıkar henüz belli değilken, organizeyi yapan arkadaşlara bir öneri. final maçı kesinlikle 2 dk. oyun olmalı. önceden saati belirlenebilir. sebebi ise, neeeyseeeee!

geçen gün annemdeki çizim kalemini alınca fark ettim ben de 0.5 uçlu kalemin çok daha güzel yazdıgını. muhtemelen kullanan kişi düzenlidir ve yazısı güzeldir. kullandıgı kalem ucu yüzünden linç yiyip, mal olmakla itham edilen arkadaşlar için üzgün oldugumu belirtmek isterim.
sözlük tuhaf bir hal almaya başladı gerçekten. evde oturup kahveni yudumlarken buraya göre "herhangi bir şey" olabiliyorsun.

dar..
ilkokula gidiyodum. öğretmenim ders sırasında sınıfın dışına çağırdı, bi ayakkabı denetti. eski görmüş olacak ki ayağımdakini beni seçmiş. giydirdi ayağıma. rengide morlu beyazlı. çok rahattı tam oldu ayağıma. nasıl oldu iyi mi dar mı geniş mi vs vs sordu. okadar çekinmişim ki o kadar sevinmişim ayağıma tam oldu diyememişim de dar geldi demişim:).
neyse çıkarttırdı dar geliyo deyince. sınıfa geçebilirsin dedi. sanıyorum eve giderken vercek ayakkabıyı. sabırsızca bekliyorum zil çalsa da eve gitsem. sınıftan olabildiğince ağır alarak çıktım ogün. vermedi.
ertesi gün sabah sınıftan başka kızın ayağında gördüm ayakkabıyı. ona vermiş. bir bozuldum, bi kötü oldum. o günden sonra o kız bana ayakkabı getirdi. evlerinde giymedikleri bi ayakkabıymış. muhtemelen giyilmiş o sıralar kullanan yokmuş. giydim. ayağıma inanılmaz küçük geliyodu ama giydim. atıyorum 38 numara ayağın var 36 numara giymişin gibi. parmaklarımı bükmekten çoğunlukla zorlanıyodum ama çocuk aklı ayakkabım vardı. benimkinden daha yeniydi ya olsundu. tırnağım simsiyah olmuştu. velhasıl kelam 'dar' kelimesini öğrendim.
kendime kıssadan hisse; unutmamak lazım. doyumsuzluk çok fazla, yok topuklusu yok topuksuzu kaptırmış gidiyoken bunları görmüş yaşamışken kıymetini bilip yetinmek lazım.

daha az bilinen, sözleri olmayan ama hepsinden de derin.
hep böyle sev

klişe olacak ama ölmeden önce yapılacaklar listemde olan bir maddeydi kendisi. 2017 yılında bir heyecan ablamla birlikte hadi yapalım dedik ve tekirdağ-uçmakdereye gittik. şehir merkezine ilk indiğimizde o gün bizim gibi uçuşa gelen diğer iki kişiyle buluştuk ve uçmakdereye doğru yol aldık. sabah erken saatlarde gitmiştik ve pilotların uçuşun yapılıp yapılamaycağına (rüzgara vs. göre) karar vermesi için öğlene kadar bekledik. bu sırada tekirdağın denizinin ve köftesinin tadına bakmak için güzel bir zaman dilimiydi.
daha sonra pilotlar uygun olduğuna karar verdi ve 4 pilotla birlikte paraşütleri sırtlanıp 800mlik dağa çıkmak üzere bir araca bindik. (efenim dağa çıkana kadar ağzımız gözümüze, midemiz ağzımıza geldi, tangır tungur çıktık, böbrek taşım olsa düşerdi o derece zıpzıp bir yolculuktu.)

en nihayetinde dağın zirvesine,yamacına vardık ve atlayış için sıraya girdik. açıkçası yukarı çıkana kadar hebele hübele modda olan ben yüksekliği görünce ablamdan helallik istemeye başladım. daha sonra pilotlarla bizim eşleşmemiz oldu. (pilotla sizin kilonuzun birbirini dengelemesi önemliymiş.) ve paraşütümüzü yamaca serdik, gopronun kayıt tuşuna bastık ve pilotla birlikte geri sayıp koşmaya başladık. ve sonrasında maviliğin ve yeşilliğin üstünde eşsiz bir hisle dolaşmaya başladık. atlayış ve kısmen iniş adrenalinli ve biraz korkutucu olsa da uçtuğunuz süre (ortalama 25 dk) anne kucağında gökyüzünde keyifli dakikalar geçiriyorsunuz,gerçekten kuş gibi hissediyorsunuz. pilotunuz az biraz çılgınsa paraşütle 360 çizip,ekstrem hareketler yapmaya başlayabilir heh bir de işin o ekstrem kısmı var işte yine ağzınızın burnunuz kaydığı ve inanılmaz keyifli , heyecanlı olan. :)


iyi ki yapmışım dediğim, yıllar geçse de unutmayacağım benzersiz bir tecrübe oldu benim için. goproyla kayıt aldığım için yıllar boyunca saklayacağım aynı zamanda. ölmeden önce yapılacaklar listemde üstünü çizdiğim bir madde oldu böylece.