zaman tüneli

kendisini övmek isteyen yazarların yaptığı en basit haliyle ego biçimini gösterme durumu. bir iki tane yazar yazayım ayıp olmasın, sona doğru da kendimi yazayım ki çok egoist olduğum belli olmasın, dikkat çekmesin.

romantikleştirilmesi saçma olan bir olay. bende karadenizliyim. evet köyde yaşamak çok güzel. ama hiçbir tecrübeniz yoksa dünyanın en zor işlerinden biri. pinterest fotoğraflarına bakıp ayy ne güzel demekle olmuyor. sürekli yağan yağmur, yakman gereken bir soba, ilgi isteyen toprak, bostan, hayvan. mental olarak hazırlıklı iseniz başedilebilir bir ortam. ama hiç daha önce köy hayatı görmemiş birinin tutupta karadeniz'in bir köyüne yerleşip hayat sürmesi biraz zor. alışkın olmama rağmen beni bile bir süre sonra yoran bir eylem.

sansar salvo, gökyüzü.
güzel söz.

sadece "efendi" imajı yüzünden parlatılan vasat.

yanan bir maddeden çıkan dumanın değdiği bir şey üzerinde bıraktığı kara lekedir.
görsel/ google.

ismailim. güzel kardeşim.
bir ilahi okuyor bütün gün mutlusun..
böyle bir şey..

diğerleri de kendilerini biliyor.
oy verdiğim dostlar.. sizi seviyorum.

toplumdaki kişilerin maddi gelirlerine göre kendilerini üst sınıf olarak görmesi veya üst sınıf olduğu kabul edilen kişilerin yoksul kesimi küçük görmesidir.
bunun en büyük nedeni ise yarattığımız markalar ve paradır

zengin olan fakir olanla aynı hayatı yaşamak istemezken fakir olan zenginle aynı hayatı yaşamak için hayatını makinelerin arasında çalışarak geçirir.
zengin olan bir giydiğini bir daha giymezken, yoksul olan ancak giysisi artık giyilmez hale gelince yeni giysi alır.
kullanılan telefon, giyilen marka, sıkılan parfüm, teninin beyazlığı veya dış görünüş bile sınıfsaldır.
zengin olan otobüse binmek istemezken, yoksul olan ömründe taksiye binmemiştir.

şu an olduğumdan daha iyi bir konumu güncelleyemeyeceksen hiç dokunma desek daha doğru olur

yaşayan tek şair, 79 yaşında.

"kapıların olurdu korkudan çok denizlere açılan
o denize açılan ellerin nerde şimdi?"

başlık bir kere fiyasko. bayan bir cinsiyet değil, hitap biçimidir. bayanın cinsiyet olmadığını bilmeyenler gelmiş burada kadına, avrat deme konusu ele alıyor. zeka önemli.

işte bunlar hep tecrübe

oyuncu lisetesinde dev patel, freida pinto, rubina ali, madhur mittal, anil kapoor, ırrfan khan, ayush mahesh khedekar, azharuddin mohammed ısmail, tanay chheda, tanvi ganesh lonkar, saurabh shukla, rajendranath zutshi, jeneva talwar, mahesh manjrekar, anupam shyam ve sanchita choudhary gibi oyuncular var, 2008 yapımı dram/romantik türündeki bu filmin yönetmeni danny boyle'dır.

bir çok ödül alan bu filmi ben de bir çok kez izledim müziğini de sevmiştim. izlemek isteyenlere iyi seyirler.

(bkz: dostlarımızla geleceğiz)
(bkz: kaytsz)
(bkz: son singapur vapuru)
(bkz: femina summa prudentia (yazar))
(bkz: last call to sin)

gözlemenin veya sade lavaş ekmeğinin içine tereyağ ve şeker konması ile hazırlanan yiyecektir.

seni takip edenlerin sahte hesap ile takip etmemesi onemli ;) yoksa kuru kalabalık. az olsun öz olsun seri arti oy veren melekler olsun.meleklerim bana yeter.

bu kavgaya ilişkin görüntüler sosyal medyada biteviye paylaşılıyor. şimdiye kadar da erişim engeli getirilmedi, içerikler kaldırılmadı. hatta kimi gazeteciler mütekebbir bir edayla haberleştirmişler olayı.
fiziksel şiddet görüntüleri ihtiva eden binlerce video senelerdir medyaya servis ediliyor.
fakat bu videoların çoğu editörler tarafından düzenleniyor, faillerin ve kurbanların yüzleri bulanık hale getiriliyordu. sözünü ettiğim kavga videosunun sansürsüzce, pervasızca paylaşılması oldukça ilginç. ben, hakaretin bile ifade özgürlüğü kapsamında olduğunu düşünen biriyim. ancak burada, ifade ve paylaşım özgürlüğü kapsamına sıkıştırılamayacak kadar dallanıp budaklanmış olan farklı bir sorunla karşı karşıyayız.

şiddete dahil olmak ile yani deneyimleyen özne olmak ile izlemek farklı şeylerdir. bu farklılık nedeniyledir ki, şiddet uygulayanın ve uygulanan şiddete izleyici olarak maruz kalanın algılayışları da benzeşim göstermez. şiddete doğrudan doğruya tanıklık etmekle, şiddete bir aktarım aracı vesilesiyle tanıklık etmek arasında da bir ayrım yapmak zorundayız. cereyan eden bir olayın bir cihaz marifetiyle kayıt altına alınması ve kaydın kitlelerle paylaşılması, evvelemirde izleyicileri sonuca zincirler.
kim yendi? kim yenildi?

bu yönlendirici etki, şiddet olarak şiddetin diğer etkenlerden soyutlanarak kendinde bir mefhum olarak kavranmasını ve hakkında düşünülmesini engeller. izleyiciyi önceden belirlenmiş olan bir duygu durumuna yönlendirmek için müziklere, efektlere, sloganlara, muhtelif çekim tekniklerine başvurulabilir. haneke sinemasını farklı kılan en önemli unsurlardan biri de her türden şiddetin, yönlendirici etkilerden kaçınılarak sunulmasıdır. dış etkenlerden ve müdahalelerden arındırılmış çıplak şiddet, izleyenin korku, ürperti, rahatsızlık, acıma hatta tiksinti gibi hisleri duyumsamasına neden olur. yönetmenin kullandığı bir diğer önemli silah da kendiliğindenliktir. hem ansızın vuku bulan şiddet eylemine hem de planlanarak gerçekleştirilen şiddet eylemine mündemiç olan kendiliğindenliğe vurgu yapmayı yeğler. esasında mevzubahis videodakine benzer şiddet gösterilerinin de yukarıda açıkladığım etkileri tetiklemesi gerekir.

insan toplumlarının alimleri, uygarlığın gelişiminin “kaba şiddetin” azaltılması ile mümkün olabileceğini düşündüler. böyle bir düşünce ortaya attılar ve bu düşünceden ilham alınarak oluşturulan kanunlar, birtakım uygulamalar, pratikler avam tabakaya da dayatıldı. kadim bir meseledir bilindiği gibi. freud’un kaleme aldığı o meşhur satırlarda yani “uygarlığın rahatsızlığı” adını verdiği metinde, öz itibarıyla yaban ve vahşi olan insanın modern dünya tarafından aslına zıt sayılabilecek bir hale getirilmesi sonucunda ortaya çıkan kaynamadan, hoşnutsuzluklardan, kıpırdanmadan söz ediliyordu malum.

insanın bir vahşi olmasını engelleyip onun düşüncelerine, söylemlerine, eylemlerine incelik kazandırmak ve merhamet, insaf gibi mücerret kavramlara eskiye nazaran daha fazla anlam yüklemesini sağlamaktı maksat.
artık, sen benim karımı nasıl dansa kaldırmaya cüret edersin, sen bana nasıl yan gözle bakarsın deyip ateşli silahla veya kılıç kalkanla hasmını kitleler önünde düelloya çağıranların devri kapanmış, sağduyuyla ve bilgiyle aklın ışığında hareket eden hukukçuların devri başlamıştı, güya.
güya diyorum çünkü bu yaklaşımın sürdürülebilir olduğuna ikna olmak istiyorduk.
batı medeniyetinin yaratımıydı, bir başka zâviyeden bakarsak batı’nın öz eleştirisi olarak da görebiliriz bunu. sömürülen, köleleştirilen, işkence edilen, katledilen ve hemen hemen her türlü fanteziye kurban edilen yaban halklara karşı da bir özür mahiyeti taşıyordu aynı zamanda.

modernize edilen hukuk anlayışı, böyle yabanıl davranışların engellenmesi için oluşturulmuştur. bu türden düşüncelerin felsefi kökenleri büyük ölçüde roma’ya uzanır. düellolar, büyük kapışmalar, bahisler ve şov haline getirilmiş vahşet de orada karşımıza çıkar. büyük bir ironi barındırır.

bir zamanlar windows işletim sistemleri için söylenirdi.
onlar da artık kolay çökmüyor...

az bile..

bu ekip hakkında inceleme başlatacağım. zira herhangi bir evde herhangi bir bomba yapımında olabilirler. bomba gibi ekip, sözlük patlamasını yaşatabilirler.

*

kabul gören bir iddiadır, toplumda herkesle aynı olmayan, fiziksel veya zihinsel engelli, güzel olmayan bireylerin allah tarafından sınandığına inanılır.

sınamak için bilerek öyle yarattığını düşünebiliriz o halde, o halde öyle yaratılanın kendini kendinden daha iyi durumdakiyle kıyaslaması ise isyan adını alır.

ecem erkek'i esmerlikle sınayan allah gigi hadid'i sınamaz.