zaman tüneli

pamukkale. üniversite zamanı çok gittim geldim. nasıl bir bağ oluştuysa başka firmayı kullanmak zorunda kaldığımda tadım kaçıyor. yılışık muavinleri yok. sorunsuz gider gelir. sevenleri kavuşturur. bir muavin ve bir kaptanını nikah şahidi yapacağım bu gidişle. bende yeri ayrıdır. eskiden çok güzel sandviç verirlerdi bir de. bayadır binmemiştim son bindiğimde jumbo otobüslerine denk geldim. uzun boylu biri için nasıl bilmiyorum ama benim gibiler için çok rahat bence. koltuklar geniş, öndeki koltukla mesafe çok, ayak uzatma yeri var. zaten otobüs yolculuğundan daha ne kadar verim alınabilir ki?

acizlik
korkak insan işi..
güçlü olan insan sorunlarla mücadele edip kazanmasını bilir
korkaklar ölmeyi seçer...

evdeki kıymayı değerlendirmenin en keyifli yolu bizde.
ben döş kıymasına kuyruk karıştırıyorum. içine domates, çarli, al biber, büyük bir baş soğan, bolca sarımsak, maydonoz, biber salçası azıcık.
baharat da tuz, pul biber, karabiber.

bizde de böyle ağam. yakında da fırın var valla güzel yapıyor ustası. ince ve gevrek yapıyor.

afiyet olsun.

çok sevdiğim kuşlardır, bayılırım, hallerine hareketlerine gülmeden duramam.

ancak bakımı zordur, bakmayın küçücük kuşlar olduklarına herhangi bir dalgınlık yaparsanız (pencereyi açık unutmak, yemini unutmak, suyunu unutmak) sonucunda ölebilirler, çabuk hastalanabilirler, hastalandıklarında yapacak pekte bir şeyiniz yoktur, ya bir mucize olur yada ölür.

eğer alacaksanız eve renk katacaktır ancak bakımını unutmayın, ilgi vermeyi unutmayın.

10 adet soğan bir bağ maydanoz robotta çekildikten sonra bir tepsiye konur üzerine koyunun karın boşluktan alınmış yarım kilo kıyma ile karıştırılır bir tatlı kaşığı tuz bir çay kaşığı karabiber 4 yemek kaşığı isot yani kırmızı pul biber,1 tatlı kaşığı salça ve bir tatlı kaşığı yoğurt ilave ederek iyice karıştırılır sonra doğru fırına....
afiyet olsun...



edit: #2793906

eğer hoşuma gittiyse dinlerim.
azer bülbül'den aşkımızın izi kaldı,
norm ender'den mekanın sahibi,
muazzez abacı'dan vurgun,
edis ve martılar,
vivaldi' nin 4 mevsim'i,
ümit besen şarkıları,
joan baez, metallica, frank sinatra daha kimleri sayayım.
hepsi benim bebeklerim gibi, ayıramıyorum.

ulaşımın gereksiz iyi olduğu şehir, izban istediğiniz her yere götürebiliyor.

(bkz: https://normalsozluk.com/en...)

katılmıyorum. insanı intiharın esigine getiren acılardir, travmalardir. bu yaşanan olumsuzluklar tahammül edilemeyecek seviyeye geldiğinde insan yaşamına son vermek ister çünkü nefes aldıkça ızdırap devam ediyordur ve bir şeylerin düzelecegine olan umut gittikçe kaybolur. işte tam burda kişi yaşamına son verip kurtulmak ister. bana göre bu cesaret değil. cesaret; tüm bu ızdırap devam ederken ve düzelecegine olan umut yok olmaya yüz tutmuşken, yaşamaya devam etmektir. belki çekilen acılardan daha büyükleri başımıza gelecektir. o dev acı okyanusundaki dalgaların içinde adeta bı tahta parçasına benzettigim o umuda tutunmak cesaret işidir.

yorumum bu kadar. bye.

edit: bütün belirsizliklere ve umutsuzluga inat yaşamaya devam etmek cesarettir özetle.

ev sizin mi yoksa kira mı diye soranlar var mesela.
tapuyu gösterene kadar misafirlikten zevk almıyor.

daldan dala konuların konuşulduğu başlıklar, aklınıza gelebilecek her konu hakkında başlıklar vardır, futbol maçlarının olmadığı günlerde fena olmazsa da futbol maçlarının (özellikle üç büyükler) olduğu günlerde savaş alanına dönmektedir.

ne dersek diyelim, yıllarımızı harcadığımız sözlüktür, bir vefa borcu hissediyorum.

baştan söylüyorum, artık ucuz yemek yok. hiçbir yemek ucuza gelmiyor. malzemeler dehşet pahalı.
pratik tarif vereyim.
haşlanmış nohut, kırmızı soğan, marul, salatalık, domates ve baharatı karıştırın. üzerine az zeytinyağı, nar ekşisi gezdirin.
afiyet olsun.
yaklaşık 60 tl harcayacaksınız.
sebzeler maliyet hesabında birer adettir.

entry yazarken otomatik olarak taslak kaydetmek. hem web sitesinde hem mobilde büyük ihtiyaç. uzun uzun yazıyorum, biri arıyor, mesaj atıyor ya da yanlışlıkla ekranı kapatıyorum; yazdığım her şey bir anda kayboluyor. entrylerin ardından yavrusunu kartal kapmış fatma girik gibi gözlerim dolu dolu bakıyorum sonra.

bir de mobil uygulamada daha önce başlığa yazdığım entryleri görmek istiyorum. aynı başlığa iki ay arayla bire bir aynı şeyleri yazdığımı web sitesinden girince ancak fark edebiliyorum.

anavatanında ismi vaz-2108 olan araba.

iki türlü bir bakış gerekiyor .
para veya başka bir maddiyat uğruna intihar bir korkaklık sayılabilir gözün almaz statünü kaybetmeyi veya yeniden çabalamayı örneğin . aşk için olanını da bu kategoriye koyabiliriz.

ancak vicdan azabın seni rahat bırakmıyorsa mesela masum bir kişinin senden dolayı telafi edemeyeceğin bir zarar görmesine neden olduysan ve bu senin bir türlü aklından kalbinden çıkmıyorsa da intihar şimdi bir cesaret konusu işte.

giriş sayfasında gösterdiği ios işletim sistemli iphone daha modern duruyorken, android olan telefonun üst ve özellikle alt çerçevesi kalın, giriş seviyesi bir telefon. üstelik alt tarafta yön simgeleri var, oysa iphone daki alttan çekme kullanımı android'de de var.
resmen algı yaratmak için bu tasarım kullanılmıyorsa bende bir şey bilmiyorum.

bunun dışında hikaye, gönderi kalitesi vs var ama o andorid de çok fazla cihaz olduğundan kaynaklı.

unuttun mu beni, sildin mi bütün izlerimi?

sezen aksu/ unuttun mu beni?

yazarı engellerken kendi tanımlarımı da görmesini engellemek.
engellediysem eğer benim tanımlarımı da görmesin, beğeni ve favla rahatsız edilmek istemem.
kendini gizleme özelliği istiyorum şahsen. bana katılan arkadaşlar da olacaktır kesin.

mesela bildirimlerde arama kutucuğu olsa çok güzel olurdu, sadece bir yazarın adını yazalım ve ondan gelen bütün bildirimleri toplu görebilelim.

ne cesaret denilerek yüceltilmesi gereken ne de korkaklık denilerek hiçe sayılması gereken durumdur. bir tür çaresizlik, bir tür cinnet anı, bir tür bilinç kaybı anıdır. yaşamak, doğal iç güdümüzdür. bu çizgiden şaşıp intihara meyil etmek, bunu gerçekleştirmek bir sorunun olduğunun en büyük kanıtıdır. kişinin en büyük yardım çağrısıdır.

insan.