zaman tüneli

hem bir şeyler düdüklemenizin önüne geçmek istiyor, hem de patronu boş kalmasını istemiyordur.

şöyle bir kontraya sebep olan pankarttır:



bayılıyorum muhtevasında bolca zeka barındıran şeylere…

gözüm doldu normal midir?

doğada bebek annenindir. zaten kim kimin yavrusu nerden bilsin? erkek birey bebeğe falan bulaşmaz. hak sahibi de değildir.
ama sen bu benim çocuğum diyorsan bezini de değiştirecen, mamasını da yapacan, gazını da çıkartacan.
aradaki fark budur.

ben yazarların en nefret ettiği ülkeler başlığında#3348878 kıbrıs ve azerbaycan hariç tüm türki cumhuriyetlerden nefret ediyorum demiştim ve sebep olarak da rus yaltakçılığı yaptıklarını söylemiştim ve görüyorum ki dediklerimde çok haklıymışım. zamanında leninlere stalinlere tapıyordunuz o günleri ne çabuk unuttunuz?

#3518187

dayı pavyon benden olsun be sarı tutku görek.

aslında ne kadar cahil olduğunu anlayınca. insanlar bilgelik denilen o mevhuma yaklaştıkça anlar ne kadar bilgisiz olduğunu. bunu lafta söylemek kolay. anlamak zor. ben bile ezberden, okuduklarımdan dolayı böyle diyorum.

mesela insan denilen canlının hatta kedi, köpek gibi insana yakınlık gösteren canlıların bile kimyasal bir et yığını olduğunu savunurum ben. çünkü sinirin, sevgin, karakterin gibi şeylerin kendi seçimimiz olmadığını düşünüyorum hep. bilmem ne hormonu yükselince çok mutlu oluyorsun. bu benim içimden gelen bir mutluluk değil demek ki. belki bir gün bu düşünceleri aşıp yaşamanın gerçekten tadına varınca bilge olurum. bunu bilemem. belki de bilgelik iddia edildiği gibi kendinden geçmek değil de yaşamın tadına varmaktır kim bilir?

aslında bilgeliği anlamak için ölüm döşeğinde son demini yaşayan insanlara sorular sormak lazım. o maskelerin düştüğü an belki bilebilirsin bazı şeyleri. farkına varırsın belki kendine bile söyleyemediğin şeylerin. çoğunun pişmanlık yaşadığını söylerler. belki bilgelik pişmanlıktır kim bilir? pişmansan bir şeylere farkına varmışsındır o an için bir şeyleri yanlış yaptığının. e bu bilmek değil de nedir? ölüm güzel şey bu anlamda. seni tüm ettiğinden kemiğinden sıyırıp belki 60 belki 100 yaşındayken gerçek seni gösteriyor sana. kaç kere pişmanlık duydun ölümü görene kadar? hiç ölmeyecek gibiydin oysa. bu anlamda bilgelik ölümdür belki kim bilir?

1959 doğumlu türk dizi, tiyatro ve sinema oyuncusu olarak bilinir; 1974 yılından beri meslekte olan oyuncu 1991 yılından beri de aktif olarak dizi ve filmlerde rol almıştır.

tarık ünlüoğlu ile de o ölene kadar evli kalan oyuncu şimdilerde inci taneleri dizisinde rol almaktadır.

bunlar nesnel olanlardı, şimdi ise neden onun hakkında yazma gereği duyduğumu belirtmem gerekiyor;

şengül hablemitoğlu ile yas notları adlı podcast serisinde kendisi ile yapılmış bir podcast de var, tanınmış isimlerin yas sürecini nasıl atlattıklarını merak ettiğimden dolayı podcastleri dinliyorum.

gülenay kalkan eşi tarık ünlüoğlu'nun vefatının ardından sevdiğini kaybeden herkes gibi çok acı çekmiş, ilk zamanlar çok zorlayıcı olmuş ve zamanla bu acıya alışmış, beni etkileyen şu sözü etti;

bana kendi yokluğunu öğretti.

birine kendi yokluğunu öğretmenin ne demek olduğunu elbette bu sözü duymadan da biliyordum, birine yokluğunu öğretmek hayli acımasız duruyor, şâyet ölerek yok olmadıysan.

bak bakalım yokluğum nasılmış?
sen ancak benim yokluğuma lâyıksın demektir biraz da kendi yokluğunu öğretmek.

podcast


gülenay kalkan ve tarık ünlüoğlu

doğal olan sünnet olmamak diyerek desteklediğim motto.

17/25 aralık sonrası hırsız var diyene vatan haini, terörist derlerken, bugün imamoğlu gündeminde hırsız var diye ortalarda gezinen iradesiz tipler.

bu sebepten ortalık tarak kürek isimli çocuktan gecilmez oldu.
mars ne itin evladı, alex diye isim mi konur.

benim için e serisi, anısı var. babam dokunmatik telefon kullanmamak için direniyordu (2014-2015-2016 zamanları) e71'i vardı telefon kayboldu. daha sonra e72'ye geçti daha sonra dokunmatik telefon alır sanıyorduk sonra nokia e5 aldı. 2017 yılılnda artık pes etti ve bıraktı. e serisinin bende böyle anısı var. babamın inadına rağmen gık demedi çalıştı.

haklısın ağa. zaten bu mabad yıkama falan da hep doğallığımızı bozmak isteyen, demografik yapımızın düşmanı dış güçlerin oyunu. yıkaman gerekse yaratıcı ona göre bir donanım eklerdi mesela. saç kestirme, kaş aldırma falan hep lgbtlerin dayatması zaten. netflix'le de bilinçaltına işliyorlar. tırnak kesen zaten hepten cehennemlik.

ulan ben bu herifi az çok tanıyordum bu böyle değildi, kim yaktı contasını.

2 yıl önce suyun içinde doğuracam diye gotunu yırtanlar bugun sırf hukumet soyledi diye anal yoldan dogum yapacak neredeyse.
normal dogum hangisidir bilmem ve şeyimde değil ama siz normal değilsiniz cidden hatta absürtsünüz.

o kadar da değil onu yaparım canım

flört evresinden ilişkiye dönemeyince kaçmak. yaşlandık be annem.

hakkında en güzel lafı sırrı süreyya söylemiştir.

maalesef yaklaşık 200 senedir maddi imkanlara yenik düşen ve yavaş yavaş kaybolan mutfaktır.

türk mutfağı ya da anadolu mutfağına ait bir yemek söyleyin dendiğinde çoğu kişinin aklına salça içeren bir yemek geliyorsa eğer bu kopuş maalesef iyiden iyiye gerçekleşmiş demektir. salçanın tarihi ne ki salçalı bir yemek geleneksel olsun(eğer geniş açıdan bakıyorsak)

salçayla tanışılmış. sonra yokluk dönemleri gelmiş. porsiyon arttırmak için bol ekmekle beraber bol sulu yemeklere dönülmüş.
kahve ithal etmenin maliyetleri çok yükselince çaya geçilmiş. biz çay ülkesiyiz diye propaganda yapılsa da bu topraklarda çayın ithal geliş tarihi 150 seneden, ekilmeye başlaması 100 seneden az. yüzlerce yıl içtiğin içeceği terk etmek zorunda kalınca onunla tükettiğin yiyecekler de yavaşça kaybolmuş.

bugün mesela ayvalı kavurma, armutlu tandır diye verilen tarifler bir noktada komik. çünkü bunlar meyveli et yemekleri değil. hani bir klişe vardır ya koyun/kuzu eti kokuyor diye. işte bu soruna yüzlerce yıl önce sarayda bulunan çözümlerden biridir bu ama bugün amerika'yı yeniden keşfetmiş gibi bunları tarif olarak yazıyorlar.

yeni nesil türk mutfağı da tatlı bulunca üstüne çikolata tuzlu bulunca üstüne cheddar dök felsefesiyle ayakta kalmaya çalışıyor.

hakkını alan insandır.

(bkz: eppur si muove (yazar))