zaman tüneli

yan hakemlerin galatasaray lehine ofsayt bayrağı kaldırmamaya yemin ettiği bi’ ilk 45 izlediğimiz maçtır.

ikinci 45 de böyle olacaksa işimiz var…

yunus sahada yok. barış alper çok top ezdi…

sıkıcı oynuyoruz…

edit1: sara ölüyken bile raket gibi ayağı maşallah… her duran top başına geçtiğinde penaltıymış gibi heyecanlandırıyor valla..

helal apokerim!*

dünyanın en pos bıyıklı adalet bakanı da türkiye 'de.

eski başbakanlardan ve cumurbaşkanlarından süleyman demirel, 17 haziran 2015 tarihinde 91 yaşındayken ankara'da öldü ve ardından memleketi ısparta'nın islamköy ilçesinde toprağa verildi. burada dikkat çekici olan, süleyman demirel'in mezarının devasa boyutta olmasıdır. acaba demirel, mustafa kemal atatürk'ün anıtkabir'ine mi özendi? atatürk'ün mezarı anıtkabir, ankara-rasattepe'dedir. demirel'in mezarı ise ısparta-çataltepe'dedir.
gerçi demirel; özal, çiller, erbakan, erdoğan gibilerine nazaran daha sosyal devlet yanlısıydı. 2019 yılında yapımı biten süleyman demirel'in islamköy'deki anıt mezarı, anıtkabir'den sonra en büyük ikinci anıt mezardır.
ilgili linkler:
1) hurriyet.com.tr/gundem/sule...
2) haberturk.com/son-dakika-su...
3) t24.com.tr/foto-haber/10-bi...
4) sozcu.com.tr/suleyman-demir...
5) yapi.com.tr/haberler/suleym...

ilk 10 dakika golü bulabilirdik. 2 kere sara cılız vurdu, 2 kere barış içine etti. ilk dakikada düzgün cevirse osimhen atacak, sonra da top ıskaladı zaten.

barış, yunus, sara oyunda yoklar. rüzgar yön değiştirdi. trabzon atabilir.

hâlâ ligi ver kupayı al kafasındaki taraftarlar var. işte bu yüzden bunlar kupa alamıyor. 3 maç kalmış bugün yenilsem bile 5 puan fark var. neden kupayı böyle bir takasa sokalım ki. biz 2 kupayı da istiyoruz, teneke bile alamayan camia anlamaz böyle şeyleri.

maç sonu edit: poci poci!

mobilbahisi açıp canlıdan trabzon'a basmamak için kendimi zor tuttuğum maç. bu trabzon galatasaray'ı ikinci yarıda yer.

düşünmekten çok okumayı önemser. yığınla, deliler gibi okumuştur. bir soruyla karşılaştığında hemen kitapları referans verir. " şunu okudun mu, bunu okumadan bu soruyu soramazsin" diye daraltır insanı. güya kavramlara hakim olduğunu sanır ama düşünmez ki "ulan ben okudum da okuduğumdan ne anladım, ne kadar anladım" diye.

ülker'in yaptığı en iyi ürün olabilir.

deneme yanilma yontemiyle.

(bkz: there was a survey)

soğuk seviyorum ben. ama kışın içmesi zor, her zaman değil. ispanya’ya hiç gitmedim mesela ama orada bir bardakta ayrı buz küpleri getiriyorlarmış, kahveniz de ayrı olarak geliyor. kahveyi alıp buz küplerinin üzerine, yani öteki bardağa siz döküyormuşsunuz. ispanya’da soğuk kahvenin usulü bu şekildeymiş mesela. bu ara böyle denemeye başladım.

(bkz: ilber ortaylı)

o kişiyi kaybettiğinizde anlarsınız

(bkz: bu mal en iyisi dostum)

bıkmadınız şu partiyi ötekilestirmekten. on milyon seçmeni var, kabullenin artık.

insanlık tarihine baktığımızda karşımıza ilginç bir şekilde başlığa konu profilde zorbalar çıkar.

burada aslında bahsettiğim temel konu, entelektüelliğin sığ bir tenkidi değil. aksine entelektüel olmanın, iyi yahut erdemli bir insan olmanın salt koşulu olmadığıdır.

zira tarih, entelektüel birikimini ideolojik, dini ve mezhepsel en çok da şahsi menfaatleri uğrunda ayaklar altında alıp, masum insanları olağanca narsistliği ile manipüle edip ölüme yollayan zorbaları çokça yazmıştır.

ve maalesef dünya döndükçe de yazmaya devam edecek gibi görünüyor.

kurtuluş savaşında yunanlıları dövüp denize attıktan sonra da aldık biz o öcü, demek durup durup yunan tokatlıyorsak.

melis danişmend akustikhane coverı da dinlenmelidir.

gittiğim restoranda onu gördüm. bir arkadaşıyla sohbet ediyor, önlerindeki yemeğe başlamadan önceki son cümlelerini kuruyorlardı. lavaboya giderken yanından geçerken fark ettim onu. dönüşte selam verdim sonra masama geçtim. o kadar da etkilenmedim. işler yolunda gibi görünüyor. ölüler yerinde rahatlar. benim hakkımda ne düşünmüştür diye düşünmekten kendimi alamadim tabi. eğer ona aşık olduğumu falan söylemeseydim belki masasına davet ederdi diye geçti aklımdan (sevgilisi olduğu için bunu söylememeliydim). muhtemelen beni lavaboya giderken gördü ve beni gördüğünde şaşırmadı. biraz suçlu gibi hissettim, daha fazla ilgi bekledim galiba. utancımdan değil, arzuma ulaşamadığımdan suçlu hissettim. ben artık böyle biriyim ama iyi biriyim hala. o da iyi biri. ilgiye ihtiyacım var evet. yaptığıma pişman değilim, o da beklemediğim ölçüde anlayışla karşılamıştı. tepkisi kırıcı olmaktan çok çok uzaktı. ilgisiz gibi görünce, ki yine çok nazikti, onun zihnindeki imgemin pek hoş olmadığını düşündüm. bunu o kadar da önemsemedim. şu an iki tarafin savaşı var içimde. bir taraf yasını tuttuğum arzuları, hayalleri diriltmeye; diğer taraf da "farketmez artık" modunda. (cengiz kurtoğlu 'nun albümündeki yazım hatasıyla yazdım.). o kadar da güzel değilmiş diye düşündüm. kimse o kadar güzel değil. ben kendi eksikliklerimin, yaşayamadıklarımın peşine düşmüştüm. yas tutmayı reddeden tarafımın cazibesine kapıldım.

utanilacak bir şey yaptım mi? evet.
utanıyor muyum? hayır.
kimse ölmedi, kimse kırılmadı.
bir kriz oldu, herkes kendi payını aldı.
ben büyüdüm.
büyürken olur böyle şeyler.
çocuk saldırır sağa sola,
bir şeyler kırılır, biraz gürültü olur.

önünde sonunda bu kriz olacaktı, ondan soğuyacaktım, boşluktan aşağı kanatsız düşecektim. ya ilişkim olsaydı. o zaman başa çıkabilirdim, şimdi de başa çıkabiliyorum. ben anneme, babama rağmen ben olabilmiş, ikisinin de saygı duymadigi biri olarak hallediyorum bu işleri.

son sözcü tv yayınında muhalefete " aman kıbrısı deşme" mesajı gönderen sözde atatürkçü özde kullanışlı aparat.
bana inanmayın açın izleyin son yayını.

bu tarz soruları sormayı bıraktım çünkü tüm soruların cevapları ondaydı.