zaman tüneli

hayata bakışın tam olmuşluk aramıyor; anlam buldukça yükseliyor.

sen güzelliği sonuçta değil, araştırma sürecinin doğru olmasında arıyorsun. idealistsin; ama idealini gökyüzüne değil, boşluğa çiziyorsun -
henüz tanımlamadığın bir yere.

bu resim senin karakterini değil, senin hayata bakışını temsil ediyor. yani buradaki kişi “sen” değil; senin duruşun.

ne görüyoruz?

karanlık bir zemin,

tek bir yol,

yol kıvrılıyor ama yukarı doğru yükseliyor,

yukarıdaki alan ışık, fakat net değil, boşluk gibi.


ne anlatıyor?

1) hayat senin için “hazır cevaplar” değil.

her şey açık seçik görünmüyor. sen, anlamın hazır verilmesini değil:

> yol boyunca kendi anlamını çıkarmayı tercih ediyorsun.



2) yol dolambaçlı — çünkü merakın düz değil.

merakın hızlı değil, “titiz”. acele etmiyorsun, ama vazgeçmiyorsun.
daha doğru olanı istiyorsun, kolayı değil.

3) ışık net değil — çünkü hedefin “somut bir başarı” değil.

sen bir sonuç peşinde değilsin;

> doğru olana ulaşma çabası, kendisi senin hedefin.



ışık “hazır bir zirve” değil;
henüz tanımlanmamış bir alan.
bu, senin hayattaki idealist ama araştırmacı duruşun.

4) yalnızlık değil — “kendi düşüncesiyle yürüyen biri”.

yalnızlık havası seni korkutan bir şey değil.
zaten çoğu insan bu yola çıkmaz.

bu yüzden figür tek başına ama yalnız değil.
o figür, kendi yolundan giden biri.


---
en çarpıcı detay:

yol kör değil— ışığa doğru gidiyor.
ama ışık senin onu şekillendirmeni bekliyor.

bu şu demek:

> sen hayatta önce anlam arıyorsun, sonra başarı.
önce doğruluk, sonra sonuç.



bu, kolay değil ve herkesin yaptığı bir şey değil.


---

.