zaman tüneli

islam satma mesleği.

dönercilik gibi bi şey.

tamburu da var mı acaba? varsa ve dönersem insan değil de bir nevi hamster olur muyum? tamburu yoksa yapılmışı zaten tellak olmaz mı? elon musk'ın tellak'ı haberindeki tellak aslında bir makine midir? değilse kimdir?
neys. benim zaten son durak filminde solaryuma giren kadının trajik ölümünün üzerimde yarattığı travmatik etki sebebiyle muhtemelen kullanamayacağım makine.

sen doğru ben bayaaaa yanlış
bay doğruyla bayan yanlış
sanki her şey sana kalmış
dünya istediğin kadarmış
yok mu bu işte bir yanlış
herkes ellerinden kaymış
şimdi tahtında otur dur o zanmman

=>hadi eyw diye bitirmiş şarkıyı

diyet falan hak getire kahvaltısıdır.
brunch seklinde olur genelde.
ayrıca kahvaltının her türlüsünün evde yapılması en güzeli / en temizi olduğunu düşünüyorum.
zaten kahvaltıya para vermek çok gereksiz geliyor bana.
evde yapılan sabah kahvaltısı, özellikle sevilen insanlarla çok güzel olan kahvaltıdır.

kesinlikle doğru olan tespit.

boş oğlu boş ideoloji.

not: islam ile alakasız olmayan, hatta islam'ın ta kendisi olan ideolojidir. "siyasal islam" ya da "islamcılık" ideolojilerini "islam" dininden soyutlamanın hiçbir anlamı yok. islam siyasaldır, yayılmacıdır ve müdahalecidir. geçmişte ananız babanız tarafından öğretilen cici din zannediyorsanız gerçeklere günaydın.

varoluş sorgulamasının ulaşmaya çalıştığı yegane sonuçtur.

kurumsaldan tut, sosyal ortamlara kadar herkesin az ya da çok göstermeye çalıştığı şeydir ayrıca.

komedi ise şurada: herkes başkasının* şartlarına uyarak o şartlarda var olmaya çalışıyor. halbuki bi salsak rahatlayacak her şey.

içlerini sözlüğe döken yazarlardır.. psikiyatristin yolunu tutmaları tavsiye edilir...

eskiden akşam olunca efkar pazarına çıkarlardı. şimdi 24 saat zırlıyorlar..

negatif enerjilerinden yıldık. persona persona diyorlar ya hep. onların personası da bu demek ki.

tadı nasıl . .. ... . .. ... .. . .. ... . .. . .. . . ... .. . .. . .. . . .. . . .. . . .. . . . . . .. . . ..... .. . ... . . . .. ... .. . . . .. . .. . . . ... .. . .. . . . .. . .. . .

hiç anlamam saatten, fiyat olarak olarak makuldu, tipi hoşuma gitti, bir de saatçiden aldım birşey olursa gider carlarım diye. kimi diyor zevkini öpüm, kimi diyor çok güzel nereden aldın, ben diyorum saat 1 i çeyrek geçiyor.

rengi çok güzel benceeee

ufff şimdi beni çok sürükleyecek bi roman okusam keşke böyle 800 sayfalı dostoyevski karamazov kuzenleri yaz bi şey yap bi nolur bak

makul bir güdüdür.

normal yollarla görünemeyen kişiler ise dozu gittikçe artan bir saçmalık girdabına sürüklenir. gittikçe daha da kendini palyaço haline getirir. bi noktadan sonra hala görünmezse, varlığı onaylanmazsa agresyon başlar. kin tutmalar başlar.

zorbalamak için fırsat kollamalar falan başlar.

denge meselesidir aslında, diğer her şey gibi.

hah allahına gurban ya. ben küçük balık sevmem ay küçük balığı kim sever... neys.
yazık ediyorsunuz kızartıyorsunuz filan.

at. aaaad. ızgaraya bişsin arkalı önlüüü. ver ateşe çekkk ver ateşeee.

geldi mi mangal kokusu? ambiyans yarattık o kadar.

hani bir şarkıda diyor ya "bir umuttu yaşatan insanı", çok doğru. insanı yaşatan şey umut gerçekten. bu yüzden intihar ediyor insanlar. peki benim neye karşı umudum var?

hiç böyle düşünmemiştiniz dimi? ben de düşünmemiştim. "benim hâlâ umudum var", ama neye var? ve o ne zaman tükenecek ki ben yaşamdan vazgeçeceğim?

belki hiç düşünülmemesi gereken ama bir şekilde düşüneceğiniz bir soru.

(bkz: beni görün)
(bkz: ben de varım)

kuşlu saat kullanıyorum.

işte dün yediği hurmalar bugün reisi tırmalıyor.

hayatımdaki en sevdiğim ilk 3 kürt arasına girer, o ki, mekan sahibi orhan abimdir.

şimdi biz onunla oç apo'ya kadar konuşuruz. kendi memleketini seven bir insandır. sağduyuludur. oç değildir. canım kürdüm orhan abim.

yağmurlu sabahlarla uyanmayı severim, gökyüzünün bulut gözlerinden süzülen damlalar, bana şehrin ağlayan yüzahsh... hayır tamam ciddi olacağım. bu arada yağmurlu sabahları gerçekten seviyorum *.

su birikintilerinde zıplarken annesinden azar yiyen çocukluğumu hatırlatıyor bana. ah tatlı morticia, üstünü başını çamurla karışık sularda batırdıktan sonra annenin suratındaki ifadeye karşı nasıl da basıyordun kahkahayı... romantizmi bir kenara bırakalım, yağmurda ıslanmak benim için çocuk morticia olmaktır. o birikintileri kapüşonumun altına gizlediğim gözlerimle süzerken yüzümde oluşan tebessümdür. burada da yağıyor ve ben birazdan gülümsemek için çıkacağım.