zaman tüneli

(bkz: insanların gerçek yüzünü sonradan görmek)

(bkz: nasip et)
bana çeyizinle değil motosikletinle gel

günaydın sözlük, bugünkü günaydın entrymi aldığım kararla taçlandırmak istedim ve şehir değiştirmeye karar verdim.

bazen böyle radikal kararlar alırım. öyle uzun uzun düşünmem; çünkü uzun düşündüğüm şeylerin sonu genelde markette hangi peynir tosta daha çok yakışır sorusuna çıkıyor.

benim düşünme sürecim şöyle işliyor;
yaklaşık beş saniye..

şehir değiştiriyorum.

taşınma kutuları gözümün önünden geçiyor.

yeni şehirde ben; ''burada da hayatın anlamını bulamamışız ama olsun, havası daha güzel.''

önceki şehirde kalan ben; ''iyi ki gitmişim, büyük şehir çekilmez''

ve hop, karar alınmıştır.
kendime de hemen bir açıklama uydururum;
''bu karar kesin doğru, çünkü… e çünkü öyle.''
bu kadar.

tabii işin gerçeği büyük ihtimalle kendimi kandırıyorum. ama kandırıyorsam da profesyonelce kandırıyorum. iç sesim bile ''helal olsun lan adama, iyi iş'' diyor.

mottom da belli:
''daha kötü ne olabilir aq?''
ki hayat da sağ olsun, ''bak göstereyim'' diye çok uğraşıyor ama hala pes edecek değilim.

sonuç olarak yeni şehir, yeni hayat, yeni sorunlar ama olsun, en azından artık sorunların manzarası güzel.

arkadaş arkadaştır iyisi kötüsü olmaz.
sen malsındır o başka ama arkadaş dediğin günün sonunda kafa dağıtmak ve tek bira içmemek için varolan bir kavramdır.

"bir maden ocağının karanlık diplerinde
ekmek parası için yanmış,yitirilmiş canlar..
kesilen zeytininde
sömürülen gün tadı üzümünde,domatesinde
üç kuruşluk altın için milyon ton toprağı insan üstüne dökülen iliç’te
para etmeyen insan emeğinin derdinde
yerli ve yabancı parababalarına servet
bir nefes sıhhate hasret
bacaları filtresiz
termik santrallerin zehirli gecelerinde
zalime el açmak
katiline de âşık olmak
oyunu da ona atmaktır belki hayat
yine de görememektir gerçeği
gözlere gerilen siyaset perdelerinde
üç yüz bir can için yükselen sese atılan edepsiz tekmelerinde
tükenmeyen bir isyandır hem de
özgürlük ve adalet için meydanlara dökülenlerde
zindanlarda adaletsizliğe direnen yiğitlerde
efkârı boydan aşan bir türküdür
bu kadersiz ülkenin
tadına doyulmaz seherlerinde
bir selamımız kalsın
doyasıya öpülemeden bırakılıp gidilmiş yetimlerde
selam olsun üreten emeğe
dünya madenciler gününde…"

[[/alıntı]]




unutmadık....

şarkı söylüyormuşum sokaklarda, görmüşler
yere yere bakıyormuşum yürürken, duymuşlar
sonrasını kendileri uydurmuşlar..
bu paylaşım ile günaydın dedik. bir buçuk saattir dinlemedeyiz. teşekkür ederiz..

kemalist görünümlü demci tayfadandı. gittiği iyi oldu falan diyemem. zira bunun gibiler komple gitse chp ile birlikte szc tv'yi de kapatırlar.

neyse. fiziksel olarak hande karacasu'ya çok benzetiyorum. ama bı hande ablam etmez <333

arkadaşları tebrik ediyorum hayatlarının geri kalanında başarılar diliyorum.

"oldum ben, altımı kapatın"cılık.

tff 2.lig de mücadele eden istanbul takımıdır.

dün süper ligde mücadele eden göztepeyi türkiye kupasından elemiştir.

mutlu, huzurlu, korkusuz, sakin, normal bir gün olsun..

efenim günaydın olsun, içimiz huzurla dolsun. ameno.

bu sabah kendi zerrelerimi mikroskop altında incelemeye ara verdim ve içimdeki laborantı "yıllık iznini kullan hadi bi git" diyerek evine yolladım.

bir sabah parçamı da paylaşayım sizlerleğğ ve -zevklerim sizin nezdinizde makul bir zemine oturmak zorunda değil- bunu kendinize hatırlatırsanız iyi olur.

(bkz: şimdi sakin ol ve o elindeki telefonu yavaşça yere bırak)

zugra sana neler oluyor kuzum..

istanbul büyükçekmece adliyesinin emanetinde bulunan 154 milyon tl değerinde altın ve gümüş, adliyede çalışan erdal timurtaş adlı bir görevli tarafından çalındı. erdal timurtaş'ın eşiyle beraber ingiltere'ye kaçtığı sanılıyor.
haber.mynet.com/adliyedeki-...

(bkz: uy celiyrum)

yirmağa cideyrum vuhiiiiy.

siber aldatmaya girer.

"zaten etmiyoruz" diye cevap verilecek şey.

george carlin'in dediği gibi;

"yaklaşık bir yıldır joe’ya dua ediyorum. ve bir şey fark ettim. eskiden tanrı’ya ettiğim duaların ve artık joe pesci’ye ettiğim duaların aynı oranda kabul edildiğini fark ettim: yaklaşık yüzde 50. istediğimin yarısı oluyor, yarısı olmuyor. tanrı’da da böyleydi, yüzde elli. dört yapraklı yoncada da aynı, nalda da aynı, dilek kuyusunda da, tavşan ayağında da… mojo adam’da da aynı, keçinin taşaklarını sıkarak fal bakan vudu kadını’nda da aynı. hepsi aynı: yüzde elli, yüzde elli.

o yüzden bir batıl inanç seç, arkanı yasla, bir dilek tut ve keyfine bak."

uykusuz hissediyorum. bu aralar bir arayıştayım ama ne olduğunu ben de bilmiyorum. aynanın karşısında kendimi şaplaklayamadığımdan beri de arıyorum. ama bu neden varız gibi değil. evvela onu kabullendik. daha çok ne yöne savrulsak gibi. hani tutuklanırken çizgisini bozmayan gayrimeşru arkadaşın bir lafı vardı ya "yaptıklarımdan pişman değilim, aklım hâlâ yapamadıklarımda" diye ben de aklım yapamadıklarımda kalmasın diye düşünüyorum ama yapmıyorum gibi geliyor. e üşengeçlik de var tabi. bir de her türk insanında olan "şu ayı atlatayım da rahatım" telaşesi. o ay, sırtımıza bağlanıp önümüze tutulan oltanın ucundaki balık. biz giitikçe kaçacak. biliyoruz ama peşinden ayrılmıyoruz. yorgunum. içelim ya sabah sabah. uyuyalım ya da. uyurken içelim anasını satayım.