zaman tüneli

maalesef bu tanıma uyan çocuklardan biri de bendim. pazarda kaybolmuş olmanın verdiği telaş ve evimi tekrar bulabilecek miyim korkusu. bir sürü zihin maratonu: sokak çocuğumu olacam, annemi bir daha görebilecek miyim endişesi.
yarı tatlı bir çocukluk travmamdır *

rüyamda trump gördüm. abd başkanı ne alaka :) vay anası be:)

bir isabelle aupry kitabıdır.

bu kitap yazarın dilimizde yayımlanan ilk kitabı. açıkçası kitabı okuduğum zaman yazarın diğer kitaplarını okumak için ölüp bitmedim ama en azından karşıma başka kitapları çıkarsa da okumaktan imtina etmem. güzel ve ilginç bir konusu vardı kitabın ama sanki biraz aceleye gelmiş gibiydi kitap.

kendi halinde yaşayan ada sakinleri bir gün aradaki bütün kedilerin ortada kaybolduğunu fark eder. aslında bu çok da metafizik bir durum değildir. zira başlarında baskıcı bir hükümet vardır ve kedilerin ortadan kaybolmasının nedeni de bu baskıcı hükumettir.

belli ki hükümet kedilerin başına buyruk yapısından, boyun eğmeyen tavrından ve elbette ki özgürlük tutkusundan rahatsızdır. zira bir önceki cümlede saydıklarım baskıcı hükümetlerin sevdiği özellikler değildir.

artık adada kediler yerine sadece köpekler vardır ve insanlar bu köpeklerin kedi olduğuna ikna olmak zorundadır. bu konuda bazı insanlar ziyadesiyle uyumlu iken bazıları ise düşünmek ve araştırmak konusunda inatçıdır.

itaat ve başkaldırı, sadakat ve özgürlük, isyan ve iman üzerine kedilerin ve köpeklerin başrolde olduğu kötü olmayan ama bence daha iyi yazılabilecek bir kitaptır.

almanya bizi kıskanıyor laflarından sonra, finlandiya bizim eğitim sistemimizi kıskanıyor noktasına kadar geldik. nankörlük etmeyin arkadaşlar 90'larda buzdolabı bile yoktu.

göçmenlik bakanı th. plevris (yunanistan) ve alman mevkidaşı, dublin tüzüğü uyarınca yunanistan'ın topraklarından geçen göçmenlerin geri dönüşünü kabul etmek zorunda olduğu geçmişteki tüm bekleyen davaların silinmesi konusunda anlaştılar.

#3816676
(bkz: motivated reasoning)
(bkz: confirmation bias)
(bkz: ad hoc rationalization)
(bkz: all in one teknolojisi)

böyle şımarık sarışın triplerine girmek istemam ama periyot günümdeysem, biten kavanoza umut sarıkaya tipi mutsuzluk hissiyle bakar, duruma göre ansızın ağlamaya başlayabilirim.

düşündük taşındık bir türlü bulamadık, en iyisi siz açıklayın nasıl bu kadar salak olabilirsiniz çok merak ediyoruz demiş olabilirler.

iyilik yapıp maraz görmek kadar kötü bir his yok .

bir canlı performans bırakayım, güneybatı romanya taraflarından:

adastia - to the north

geçmişle uğraşmamak. eskileri karıştırmamak. günümüze odaklanarak geleceği hazırlamak. bulunduğu anın kıymetini bilerek yaşamak.

bazen ekonomik durumum aklıma geliyor üzülüyorum.
sonra türkiye'nin ekonomik durumuna bakıp "iyi lan ehehe" diyorum. *
daha sonra türkiye ekonomisinin içinde olduğumu hatırlayıp daha da üzülüyorum.

kimyasina, birde yasadigi ulkenin sartlarina guveniyordur.
sonucta kadina acliktan damacana siselerine saldiran bir toplumda her turlu giderim vardir diye dusunuyorda olabilir ki, haklidirda yani.
(bkz: sana ne be slk!)

rejim yandaşlarını zenginleştirmek üzerine kuruludur.



link

türk-islamcıların en nefret ettiği şey başkalarıyla rekabet etmek zorunda kalmaktır. bunu başlı başına kendilerine karşı ırkçılık ve islamofobi olarak görürler. her şeyleri garanti olmalıdır bunların. münazaraları bile hep onlar kazanmalıdır, ki asrın tok ile diamond tema tartışması sonra tema'nın binlerce ölüm tehdidi alması, hakkında dava açılması ve tr'yi terk etmek zorunda kalması da türkiye ekonomisinin yapısı hakkında fikir veriyor.

sadece metal müzikte değil, akustikte de on kaplan gücündedir:

floor jansen - heart

insanları yermek ya da üzmek yerine olayları göğüsünüzde yumuşatmanız ve yapacağınız her hareketten önce bir kaç saniye de olsa yapacağınız şeyi düşünmeniz en önemli olgunluk belirtisi bence. ufak şeyleri dert etmemek de öyle.
bir kitapta dediği gibi "hepsi de ufak şeylerdir."

kötü olmayı kabullenemeyen camiadır galatasaray. mesela sözde vefa kültürü ile derler ki; galatasaray kötüyken tribünler boştur. kötü bir yönetim, kötü planlama ve kötü gidişat olursa takıma desteği kısarsın, lisanslı ürün almazsın, tribüne gitmezsin protestonu edersin. bu iyi gün taraftarlığı değil aslında yönetime bir mesajdır. rakip taraftarlar diline dolamış 13. olduğunuz sezon tribünler boştu diye, olacak tabii başka ne olacaktı? nasıl sesini duyuracaksın başka? yönetim değişti bu sayede, aklını başına topladı yeni yönetim ve öncekinin hatalarını, eksiklerini gördü tekrarlamamaya gayret etti. ali koç gibi burak elmas'ı mı çekecektik 7 yıl?

bir iki kere de yapmiyor bunu her gun duzenli olarak atiyor. ne ayaktir anlam verilemeyendir ayrica. takintilarini ancak ustune giderse yenebilecegini dusunuyor herhalde. neyse.