zaman tüneli

giyer çarşafımı dolaşırım. *

türkiye bir şeriat ülkesidir, ister hopurun, ister topurun........
bir tane selameti bulmuş, şeriat veya islam ülkesi göstersenize..........

hangi ülkede hırsızlık, yolsuzluk, vurguculuk, yalan, dolan, tecavüz yoğunluktaysa
orada aynı zamanda, islamlar da çoğunluktadır........

kendi yapmayanı da, yapanın lehine susar..........

bak savaşan rusya ve ukrayna..............?
daha yeni ortaya çıktı
dindarların yek dane temsilcisi olan çooook dindar hükümetimiz
savaşta anasını babasını kaybeden 500 küsur yetimi buraya davet etmişiz
buraya kadar çok iyi, çok güzel, şahane...
o dininiz neler emretmiyor, öyle değil mi ?
zavallı yetim çocuklarada sahip çıkmışız, neticede...

nah çıkmışız ?
koduumun piçleri, huylu huyundan vazgeçer mi ?
o bakımevlerinde çocuklara önce tecavüz etmişler
sonra da küçüğün rızası vardı, kovuşturmayada gerek yoktur deyip dosyalarıda kapatmışlar
zavallı çocuklarıda apar topar memleketlerine postalamışlar
geldi gitti işine, möhterem dincilerimiz tertemiz olmuşlar hamdolsun
öyle değil mi ? suçlu onlar.... anaları babaları savaşta ölmeseyedi
kendileri de yetim kalmasaydı, benim dincim mağdur olmuş yine
çocuklar gelince dayanamamışlar, gelmeseydiler,
benim dincimin, benim yobazımın bunda ne suçu var ?


oğlum o şeriatınız bu............................
yıl olmuş 2025
daha bu dünya üzerinde dincinin islamcının yoğun olduğu
ama
selameti bulmuş bir tane memleket yok.........

şeriatınız da, kendi tarikatından olmayana (bak iyi oku, kendi dininden demedim
kendi tarikatından, şıhından başkasına biyat etmişe dahi) etmediğini bırakmamak..........

din din der, ağzından hiç din iman düşemez ama devleti soyar......

dayanıklı değilim olmak zorunda da değilim. uykumu almam gereken bir süre var o süreyi dolduramıyorsam günüm verimli geçemez.
erken kalkıyorum ve erken yatmak zorundayım.
gün boyu gözlerimin içinin yanması, başımın ağrıması, algıda problem yaşamam gibi sebepleri uykusuzluk çektiğim geceler sonrası yaşarım. kendimi de kandırmıyorum berbat geçiririm böyle günleri..

body shaming dediğiniz şeye bayılıyorum. insanları fiziksel özelliklerinden ötürü aşağılamak inanılmaz keyifli. ampute şakaları, cüce zorbalıkları ve şişman insanların yarattığı deprem videolarını izlerken kuduruyorum. kel birini görünce direkt kel derim mesela. çayı da şekersiz içerim. çılgınım. arsız nursuz bişey oldum.

tekerlekli sandalye kullanan mikail'i kar topu savaşı ayağına boğduğum gün zevkten bayılmışım.

pınar diye bi gacı var yan tarafta. afyon mermeri gibi kız ama ter kokuyormuş. sen hallet dediler. ceset mi silktin pınarcım bu ne koku, cengiz abinin ayakkabılarına peynirli doritos döküp yemiş gibi bi halin var dedim. hacı şakir gibi geziyor şu an.

kendimi batman gibi görmeye başladım. toplumun bana ihtiyacı var. toplumun haddini bilmesi için benim hadsizliğime ihtiyacı var. onun dışında her şey anomali.

bence gönül işleri.
yani hobi olarak yap tabi ama hayatının merkezine alma.
sonra bir sürü işler olaylar sonunda da ayrılıyorsunuz ve başka kucaklar.

fazlasıyla dayanıklıyım.
zaten günde 4-5 saat falan uyuyorum, gerekirse onu da uyumuyorum.

kapkaranlık bir havada uyanıyorsun. ne sabahı belli ne akşamı.
sabah kalkamıyorsun. daha mini minnacık bir kızken okula giderken sabahçı olduğum zamanlarda yataktan ağlayarak kaldırıyorlardı. bu sabahta öyle oldu bu sefer kendim kalktım ve aynaya bakıp yaşımı kontrol ettim. aynı hisleri yaşıyorum çünkü.
kış hüzünden çok depresyondur benim için. tarifini yapamadığım bir memnuniyetsizlik, kasvetli bir ruh, her an ağlayabilirim pozu kış aylarında belirir.
çok yemeye kış aylarında düşerim sanki iyi hissetmek için tek çare yemek yemekmiş gibi.
bir de üşümemek için üst üste giydiklerimin göz kanatıcı uyumsuzluğu var..
hüzün değil bu, elime bir sopa verseler kırıp dökeceğim bir şeyleri..

kişi sevdiği mesleği seçer ve yaparsa mutlu olur ve çevresini de mutlu eder. çok fazla müdahaleci olmak kimseye fayda sağlamaz.

günaaayyddddııığğğğğğnnnn…

sabahları çok erken uyanmak zorunda kalmak galiba enerjimi tüketiyor. ben ben değilim ne zamandır. ben neredeydim. nerde bıraktım kalbimi acaba… ya da kendimi..

neyse hadi bugün bir günaaayyddıığğğğn da benden olsun. çok uykum var.. serviste uyumak hiç hoş değil..

ama kampüsçülük çok güzel yaaa…

o zaman haydi harika bir gün dünden daha güzel bir gün olsun. o beklediğiniz haber gelsin… adreslerini aldığım arkadaşlar çok heyecanlıyım çok…

evet arkadaşlar güne enerji yüklendiyse 5 cent lütfen…
ahahahhahahaha



öptüm bye.

bol su içmek,
boyadan uzak durmak hem saç hem beden sağlığımız için.

günaydınlar efendim, çok yorucu bir günün ardından senden çok umutluyum yeni ve güzel gün…
arızasız, hatasız, sağlıklı bir gün dilerim herkese…*

bence iyi akşamlar yine de siz bilirsiniz.

günaydın sözlük, rüyamda nasıl oluyorsa tanıdık köpekler gördüm, evet tanıdık..

hayırdır dedim hayıra yordum, hiçbir tabirde de tanıdık köpek görmeyle bir açıklama bulamadım.

neyse günaydın, öyle işte.

gönlümüzü şenlendirecek güzel haberler almak dileklerimizle, herkese günaydın

çarşambayı sel almaz mı?
çok seversin el almaz mı?

günaydın sözlük!

başkalarının mutluluğu için mi hep yaptıklarımız?
başka türlüsünü bilmediğimizden galiba.
baktığımız sevgiyle, yaptığımız sevgiyle, verdiğimiz sevgiyle...
olsun!

hiç unutmam bi kere öfkelenmiştim, sonra bi gülme geldi...geçti.

ben değilimdir.

abi be bi gelsen şuraya da neşemizi bulsak. niye böyle yapiyon sen. parayı mı buldun, uçan halıyı mı icat ettin?

geçen haftaya kadar bendim. aşırı öfkelendiğim durum ve durumlar vardı, ortadan kalktı çok şükür.

yani böyle bir yorum var, yok böyle bir yorum. buyrun efendim. günaydın