1 mayıs işçi ve emekçi bayramı

2010 yılında küçük bir çocuk olarak babamla gitmiştim taksim meydanındaki kutlamalara. hep o gün aklıma gelir 1 mayıs bayramında.

ayrıca şunu söyleyeyim ki bu bayram, bu muhteşem gün yalnızca bizim ülkemiz gibi gelişmemiş ülkelerde olumsuz tepkiyle karşılanıyor.

oysaki bugün işçinin, emekçinin bayramı. bugün senin bayramın, bugün benim bayramım. bugün bizim bayramımız.

kutlu olsun tüm işçilerin, emekçilerin, hepimizin bayramı...

emekçinin emeğinin karşılığını alamadığı, üç kuruşa tamah etmek zorunda kalanların sömürüldüğü, insanca yaşama ve temel haklardan yoksun kaldığı bir ülkede bayram işçinin neyine?

nerede o eski bayramlar dedirten işçi emek bayramıdır. bir tarafin iyice zengin büyük bir kısmın iyice fakirlestigi bu düzende işçinin hakları yaşam tarzı sosyal hayatı gittikçe azalmıştır. 1 mayıs kutlu olsun.

işçilerden daha çok memurların sevindiği bayram.

gelip geçenler diyecek merhaba!
merhaba! ey güzel çiçek.

1 mayıs işçi bayramı kutlu olsun.

alın terinin bayramı kutlu olsun.

1800’lü yıllarda “günde 8 saat” mücadelesiyle
örgütlenen eylemler ve grevlerle dünyanın dört
bir yanında patronları korkutan bir gün haline gelen 1 mayıs, bütün devrimcilerin kapitalizme karşı direnişi büyütmesi, işçilerin iş yerlerinden çıkıp
sokakları doldurmasıyla adaletsizliklere karşı isyanın günü olarak tarihe geçmiştir. sürecin yükselen
sloganı olan sekiz saatlik iş günü meselesi, uzaktan
bakınca bir talep siyaseti gibi görünse de işçilerin
özörgütlenmesi, fabrikaların patronlardan ve kapitalizmden özgürleşmesi yani anarşizm için örgütlenen işçilerin bir stratejisi olarak önem taşıyordu.
keza haymarket grevinden bir yıl önce, samuel
fielden’in the alarm sayfalarından yazdığı gibi
8 ya da 10 saatlik iş günü hakkının kazanılması,
mücadelenin bittiği anlamına gelmiyordu.
bugün toplumsal muhalefet içerisinde mücadele
eden bir çoğumuzun bildiği gibi 3 mayıs 1886’da
chicago’nun haymarket meydanı’nda sendikalı işçileri işten atan, yetmezmiş gibi pinkerton adı verilen
işçi katili güvenlik şirketine daha önce greve giden işçileri öldürten mccormick harvester şirketi’nin
fabrikasının yanında bir miting örgütlendi. 8 saatlik iş günü mücadelesinin etkisi patronların tahmin
ettiğinden daha büyük olmuştu. sadece chicago’da 40.000 işçi grevdeydi. yerel bir gazete şöyle yazıyordu: “fabrika ve imalathanelerin uzun bacalarından hiçbir duman yükselmiyordu ve her şey sebt günü
(musevilerin çalışmadıkları cumartesi günü) benzeri bir görünümdeydi”.
mitingde polise yönelen bir bomba, uzun yıllar anarşistlere karşı sürdürülecek operasyonların ve
katliamların bahanesi sayıldı. o gün mitingdeki bombadan, eylemi örgütleyen arbeiter-zeitung gazetesi
yazarı anarşistler sorumlu tutuldu. albert r. parsons, august spies, samuel j. fielden, michael schwab,
adolph fischer, george engel ve louis lingg suç işledikleri kanıtlanmadan idam cezasına çarptırıldı.
oscar neebe ise 15 yıl tutsaklığa mahkum edildi.
dünyanın farklı yerlerinden işçi örgütleri, idam cezasına karşı mücadele eden devrimciler uluslararası
kamuoyunda idamlara karşı mücadele yürüttü. samuel j. fielden ve michael schwab’ın ölüm cezası bu
eylemlerin etkisiyle ömür boyu hapis cezasına çevrildi. ancak devlet, haymarket’in intikamını almakta
kararlıydı. katliam gerçekleştirilmeden önce louis lingg tutsak edildiği hücrede kendi yaşamına kendisi
son verdi, yoldaşları ise bütün tepkilere rağmen idam edildi.
1 mayıs’ın antik kökenleri
1 mayıs, 8 saatlik iş günü mücadelesiyle sembolleşmeden önce de özellikle avrupa kültüründe topraktaki
işlere ara verilen, çalışmanın durduğu şenliklerle kutlanan bir gün olarak tarihe geçmişti. bahar aylarının
ilk günü olarak, toprağa ekilen ilk mahsulün kutlandığı pagan kültürünün bir parçasıydı. eski keltler
ve saksonlar “ateş günü” anlamına gelen “beltane” olarak geçiriyorlardı 1 mayıs’ları. ellerinde meşaleleriyle köylüler patika yolları, tepeleri, dağların eteklerini tepesine kadar sarıyor ve daha sonra aşağıdaki
tarlalara doğru kaydıracakları ahşap tekerlekleri ateşe veriyordu. köylülerin ellerindeki meşaleler zaman
içerisinde işçilerin ve köylülerin taşıdıkları bayraklara, pankartlara dönüştü.
bugün 1 mayıs’ların devlet tarafından yasaklandığı gibi o günlerde de dini otorite, 1 mayıs yasaklarıyla
halkı baskı altında tutmaya çalışıyordu. katolik kilisesi tarafından yasaklanan beltane’ler ya da baharı
karşılayan günler, 1700’lerin sonlarına kadar hala köylüler tarafından özgürce organize edilmeye devam
ediyordu. halk, papalık otoritesinden korunmak için hayvan maskeleri ve çeşitli kostümler giymek gibi
yöntemler geliştirmişti. walpurgisnacht veya cadılar gecesi olarak bilinen bu günün ortaya çıkışında da
yasaklanan 1 mayıs kutlamaları bulunuyordu.
1886’da mayıs kutlamaları, beltane’ler ve may fayre’ler yerini 1 mayıs etkinliklerine bıraktı.

1 mayıs 1977 taksim kanlı 1 mayıs olarak tarihe kara bir leke olarak geçmiştir.

bu ülke için maalesef kutlanabilecek bir şey değildir.insanların sadece aldığı bir evi/ arabayı ödeyebilmek için neredeyse hayatının tamamında çalışması gerektiği / yetersiz maaş sistemi yüzünden mutfağından, çocugunun giderlerinden kıstığı bir düzen içerisinde işçi değil, kölelikten bahsedilir bana sorarsanız.


insan hayat boyu edinebileceği en temel 2 şeyi sadece bir kez aldığında borcunu ödemesi yıllar alıyor.alınan bir mülkün değiştirilmesi/ güncellenmesi mümkün değil bu ülkede.

en basiti ; 2-3 yılda bir arabanızı değiştirmeniz imkansız.aldığınız arabayı minimum 15 yıl kullanırsınız oda borcu anca biter en iyi ihtimalle tabi buda.

standard insanın bmw, audi, mercedes, giulietta’ya zaten binme şansı yok ki bunlar bence orta skala araba markaları.

hani jaguar, porsche , bentley falan hiç demiyorum.

insanların en azından bir bmw , mercedes alabilecek ekonomiye sahip olması gerekir eğer orta sınıftan bahsediyorsak.

şu devirde at arabasını bile belki kredi çekip alacak durumdayız kim bilir!

üzülüyorum.şartların işçilerin adına değiştiği güzel bir gelecek diliyorum.

21. yüzyılda hala gelipte işçi hakları romantizmi yapan insanların kutladığı sıradan gün.

hala şu günün kutlanıyor olması beni ülkeden soğutuyor.

1 mayıs herkes için işçi ve emekçi bayramı bana +1 ablamın doğum günü .

1 mayıs emek ve dayanışma günü kutlu olsun.

bayramımız kutlu olsun dostlar!

mağazaya paspas atarak kutladığımız bayram. paspas önemli.

işçinin, emekçinin bayramı 1 mayıs kutlu olsun.

işçi ve emekçi bayramı denilen fakat o gün dahi işçilerin, işçilerimizin*, canlarını dişine takan emekçilerimizin çalıştığı ama geri kalan güruhun tatil yaptığı gün.

çocukluğumdan beri en önemli günlerden biri olduğunu hissettiğim gündür...
evet eski komünist, yeni 'solcu' bir ailenin çocuğu olduğum için bizim için bu gün hep çok özel oldu.

ben de erken yaşta örgütlü mücadeleye girdiğim için hayatımın büyük çoğunluğunda her yıl 1 mayıs eylemlerinde bulundum.
ama izninizle bir kaç unutamadığım hatıramı anlatayım.

ilk 1 mayısım 2010 yılındaydı, uzun süre içinde kalacağım dev-lis'le denizli'de olmuştu. hiç unutmam, elimizde meşaleler, yüzlerce genç isyan koşusuyla alana girişimizi... hala tüylerim ürperir her aklıma gelişinde... *

sonraki unutamadığım an da 2014 yılıdır. 28 mayıs 2013 taksim gezi parkı direnişi'nin ertesi yılı. berkin elvan'ımızı yeni yitirmişiz. 4 metreye 3 metre dev bir berkin pankartıyla "kavgamızda bir fidan berkin elvan!" sloganıyla girmiştik alana.
kürsüden "berkinimizin yoldaşları, devrimci lise koordinasyonları hoş geldiniz!" diye sunmuşlardı. hepimizin gözleri dolmuştu.

son unutamadığım 1 mayıs'ta 2018'de izmir'deydi. ben bir taşralı devrimci olarak hiç o kadar büyük bir 1 mayıs mitingi görmemiştim. gündoğdu meydanında 200 bin kişiydik. kürsüde bandista şarkılar söylüyordu. o kalabalık, o güç, o coşku gözlerimi doldurmuştu. (bkz: some sensitive people problems)

iki yıldır öyle büyük 1 mayıslar yapamıyoruz halk sağlığını gözettiğimiz için, ama yine geleceğiz!
yine yüz binler olacağız!

şimdilik yoldaşlarımız yasak dinlemeden taksim'e yürüyorlar onar yirmişer. ama özgür, adil, eşit, sağlıklı ve güzel yarınlarda yine taksim'de, gündoğdu'da ve memleketin bütün sokaklarında yüz binler olacağız!

uzun lafın kısası, yaşasın 1 mayıs! var olsun sınıf mücadelesi!

tam kapanmanın olduğu şu günlerde esnaf dükkan kapatmışken çok haşmetlu çalışmayan sayın meslek grupları bodrum'a tatile giderken ben de özel sektör malum çalışmaya devam ederim..
her şeye rağmen alın teriyle çalışıp kazananların 1 mayıs işçi bayramı kutlu olsun.

çalışırlar ama emeklerinin karşılığını istemeye hakları yoktur ve çıkarttıkları ses de zorla kısılır , patronuna seni şikayet edeceğim derse patron işçinin icabına bakar (!) ama siz merak etmeyin , birçok insanın yüreği sizinle. birgün adaletin yerinde olması dileğiyle. t.co/PE33GtHCug

(bkz: kafa sözlük)bize de 1mayıs işçi günü sayılmaz mı?sözlük için parmaklarımız çalışıyor,vücud pozisyonunuz,boynumuz falan yoruluyor sonra da zabahlan zor uyanıyoz.
belki sözlükten bana şu cevabı verecekler:"siz gönül işçisisiniz:)"

çalışarak geçirilen bir bayram
emekçi bayramı ama kime
neyse işçi bayramımız kutlu olsun