açık sözlü insanların sevilmemesi

tamamen is hayati ile alakali.

cocukken daha ozguruz. sevmedigimiz seyleri soyleyebiliyoruz ya da reddedebiliyoruz. ama yas ilerleyip otorite figurleri karsimiza bir bir ciktikca ve bunun uzerine para kazanma zorunlulugu eklenince, sirketlerde:

- ya ahmet bey kusura bakmayin ama yar*ak gibi olmus.

diyebilen insan cikmiyor ne yazik ki. daha cok 'g*tume benzemis' ya da 'yar*ak gibi olmus' diyebilen insana ihtiyacimiz var insanlik olarak.

evet genelde pek sevilmem. ama umrumda bile değil, içim neyse dışım da öyledir. aklımdan geçeni karşımdakine söylemeden duramam, laflarımı asla içimde tutamam mutlaka insanların yüzüne direkt söylerim her şeyi.

dozu kaçırıp patavatsız olduklarında gerçekleşir.

açık sözlü insanları severim
patavatsızları da gömmeden duramam
her bir şeyi söylemek size haksa bana da hak hakettiniz

patavatsızlıkla alakasız olarak en ılımlı şekilde söylenen gerçekler dahi insanları rahatsız ediyor. gerçeklerle hakkıyla yüzleşme cesareti gösterebilen insan sayısı tahmin edileceğinden bile daha azdır. kendini yalanlarla avutmayı seçmiş kişilere senin yardımın dokunamaz. şüphesiz ki avunmayı seçmiş bir insan kadar mide bulandırıcı şey pek azdır.

ayrıca "doğruyu söyleyeni 9 köyden kovarlar" diye atasözümüz bile var. neden? çünkü herkes hakikatle tanışmak yerine yalanlar içinde avunan bir gerzek olmak istiyor. işte böyle bir ortamda sevilmek, hoş görülmek ve onay almak da yalnızca toplumcu yavşakların derdidir. bu fake değerleriyle kurdukları sahte dünyalarında bir takdir/onay simülasyonuyla yaşayıp giderler. körler sağırlar birbirini ağırlar. kendi değerini 3 kuruşa satılığa çıkarmayan hakikat yolcuları ise sizi de 9 köyünüzü de üst üste koyup s...yim diyerek esas gerçekleri söylemeye devam eder.

açık sözlü insanlar sevilir.
açıksözlülük kisvesi altında karşısındakini kıskanan veya iğneleyen veya aşağılayan sinsiler sevilmez.
haddini hududunu bilmeyen patavatsızlığı aptallığından gelen kimseler de sevilmez.

sevilmeyen patavatsız, kıskanç, haset insandır. tanıyan birinin kıskanmasını geçtim ben hiçbir konuda hiçbir fikri olmayıp ortadan sallayan bile gördüm. üstelik bana laf soktuğu her şeyin bin beterini, rezilini kendi hayatında yapmıştı. özetle; her halta burnunu sokan, hadsiz, kendini bilmezleri ailesi bile eldivenle sever.

yarısından fazlası iki yüzlü olan bir toplumda gerçekleri açıkça ifade etmek tabiki sevilmez.

katılmadığım önerme ya da kısmen katılmadığım. bir insan gerçekten açık sözlüyse, laf da soksa, ters de konuşsa, genelde o insanla ilgili toplum içinde "ben onu sevmiyorum" denmiyor, denemiyor. çünkü, "o da öyle, onu öyle kabul edeceksin" diye bir kabul oluyor. ben gerçekten açık sözlü olan insanların sevilmediğini görmedim. günlüklerine ağlayarak yazanlar var ama açık açık ya ben bu insanı sevmiyorum diyebilen yok.

açık sözlü insanların iş dünyasında yerleri pek rahat değil. imkanı olan önünü kesmeye, ayağını kaydırmaya çalışıyor ama yine de "ben bunu sevmiyorum" diyemiyor kimse. çünkü, açık sözlü insan genellikle özgüvenli oluyor. yaptığın boku farkederse senin gelmişinle, geçmişinle ayıp şeyler yaparım diye konuya giriyor. insanlar da bundan çekiniyor çoğunlukla.

kim sevilmiyor? ben açık sözlüyüm ayağına çakallık yapmaya çalışanlar sevilmiyor. bunlar hem kendine güvensiz hem de çoğunlukla şark kurnazı oluyorlar. genelde, çakallık yapacak kadar zeki de olmadıkları için yaptıkları şeyleri ellerine, yüzlerine bulaştırıyorlar. bulundukları ortamların sevilmeyeni, arkasından dedikodu yapılanı oluyorlar. ortamdayken herkes can, ciğer; uzaklaştığı zaman, gitti çok şükür, bu ne sahtelik arkadaşım oluyor.

güzel bir şekilde toparlayıp, kapatmak lazımdı ama işim var. kafamı toplayamadım. yaptım farz edin.

çokta umrumda,

severlerse ekime sevmezlerse kasıma kadar.

açık sözlü insanlar asla ve asla sevilmezler. size onların sevildiklerini düşündüren tek şey onları sevdiğini söyleyen kişiler hakkında henüz açık sözlü davranmış olmamalarıdır. "yaa merve ne kadar net ve açık sözlü diğğğ miii" hee aynen, senin çakma sarışınlığından ya da aynı anda 4 erkeği idare etmenden veyahut sinsi bir yılan olmandan bahsetmemiştir henüz. o yüzden bu tip insanlar genelde patavatsız denilip ötelenir ve seveni de pek olmaz çünkü bu netliği ve dürüstlüğü her insan kaldıramaz. bu tip insaların yanında sadece vurdumduymaz ya da umursamaz kişiler hayatta kalabilir. gerisi koşarak uzaklaşır.

pembe yalanlarla avunmayı sevenlerin doğruyu dile getirenleri sevmemesi gayet doğaldır.

bir çoğumuz gerçeklere değil duymak istediğimiz şeyler üzerine talepkarız. hal böyleyken göte göt diyenleri zorbalamak işimize geliyor.

son zamanlarda sevilmeyenim arttı. akrabalardan aileme bu kız iyi değil doktora gösterin tavsiyeleri arttı. beni olduğumun tam tersi karakterde gördüklerini sanıyorlar. sadece ölmeden önce insanlara aslında yaptıklarınızı görüyoruz duyuyoruz biz izin verdik çalmanıza çırpmanıza kalp kırmanıza, alttan aldık laf sokmalarınızı salak yerine koymanızı. ayıp dedik akraba dedik arkadaş dedik- diyeydi. amannn ölümlü dünya benden ne eksilir ki boşver yapsınlar dedik -diyeydi. artık demiyoruz diye duyuyorsunuz gerçekleri.

açık sözlü insan sevilir.
patavatsız, yersiz açık sözlülük yapan insan sevilmez.
demem odur ki, her doğru her yerde söylenmez.

patavatsızlıkla açık sözlülük aynı değildir. sevilmediğinizi düşünüyorsanız patavatsızsınız demektir.

söyleyecek güzel bir sözün yoksa
sana fikrini sormadığım sürece sus.

insanların ne hissedeceklerine, neyi tercih edip sevmeleri gerektiklerine kadar karışıyorsunuz artık.
bunlara da doğrular diyorsunuz.
onlar sizin doğrularınız ne hakla dayatıyorsunuz?
ne haddinize sizin insanların hayatlarına, tercihlerine burnunuzu sokmak?
bu cehaletten, bencillikten ve ukalalıktan başka bir şey değil.

üslupsuz densiz insanlar açık sözlülükle övünüyor.
kendi hayatınıza odaklanın. taciz ediyorsunuz insanları.

cunku durustlerdir. evet.

yukarıda yazıldığı üzere,patavatsızlıkla açık sözlülüğü karıştırmamak gerek.insanların özelini kurcalayıp onları incitici sözler söylemek başka sinsi biri olmayıp içi dışı bir olmak başka.öyle biri olmayıp dürüst biri olursan,insanların iyiliği için konuşursan her daim saygı görürsün.

doğru çünkü açık sözlü (açık yürekli olacağım diye kırıcı olabiliyorlar.bende sevmem,halbuki içimde ne fırtınalar kopar, ama sırf karşı taraf üzülmesin diye zorunluluktan içime atıyorum-

açık sözlü olmakla kırıcı ve iğneleyici olmak arasında dağlar kadar fark vardır. karşımda ki “üzülür mü, yanlış anlar mı? diye düşünmeden, gelişi güzel bam bam konuşmak açık sözlülük değildir. ben kendi adıma açık sözlüyüm. eğilip, bükülmem. neysem o’yum. birileri sevmiş/ sevmemiş, hoşlanmış/ hoşlanmamış çokta umrumda olmaz. aklıma geleni söylemekten çekinmem ama bunu yaparken de bile isteye başkalarını kırmam.