acılar olgunlaştırır mı duyarsızlaştırır mı sorunsalı

tecrübe denilen nedir cevabı bulunursa buna da bir yanıt bulunur kanımca. bence duyarsızlaştırılır.

eger ki acıyı ceken kimsenin diger insanlarla sevgi bağları güçlüyse yani keder içinde kaldığında sırtını yaslayabilecek birileri, onunla aglayıp onunla gülecek birileri varsa, acılar olgunlaştırır. illa sevgili, eş diye düsünmeyin. kuzen olur, arkadas olur, aileden biri olur.

insanlarla aramız bozuksa peki ? o zaman acılar belki yine olgunlaştırır ama hayatla bağ kurmak güçleşebilir. guzel seylere duyarsız kalabilir insan.

ne şehirler ne manzaralar ne şarkılar ne de siirler. insanı hayatın içinde tutan şey yine baska insanlardir. kendimizi insanlara kapamayalim. en azindan yeni insanlarla tanışmak, dost olmak yeni bir kitaba başlamak gibi olabilir. böyle.

hey şeyin fazlası zarar olduğu için overdose hissizleştirir

doğada da öyledir, fazla olgunlaşma çürüme getirir.

duyarsızlığı tanımlamak lazım. "ay ben çok üzülüyorum ya, konuyu değiştirin" deyip gündemi hiç takip etmemek duyarlı davranmak mı? ya da biz ilk günden beri takip ederken acı çekmiyor muyuz?

üzüntümüzü belli etmiyoruz diye duyarsızız, duygusuz sanmayın. akp parti devleti bizi acılarla yoğurdu zaten. gezi'de, ankara garı'nda, 7 haziran - 1 kasım arasında akan her bir damla kanda. her terör saldırısında. her doğal afette.

akp bize acımızı öfkeye çevirme yeteneği kazandırdı.

açıklanan resmi sayı ile 35 bin yurttaşın hayatını kaybettiği bölgeyi kahkahalarla ziyaret eden şu tiplere iyi bakın. "ay çok üzülüyorum bakmayayım" mı diyeceksiniz yoksa öfke mi besleyeceksiniz?

olgunlaşmak farkındalık kazanmakla mümkün olabilen bir olgu. duyarsız kişi acı çekmediği için farkındalığı da oluşmuyor zaten. ama acı çeken kişilerin olgunlaştığına pek çok kez şahit oldum.

eğitimi olmayıp sosyal ya da kültürel seviyesi yetersiz olduğu halde söylediklerine, düşüncelerine, duruşuna, olgunluğuna şaşırdığım ve bunların ancak yaşanmışlıkla olabileceğine inandığım pek çok insan tanıdım.

her duygunun yoğunu, yordugundan duyarsızlaştırır. hislerine objektif bakabilenleri de olgunlaştırır.

duygusuz olgunlar oluyorsunuz. ihtiyarlara bakarak gözlemleyebilirsiniz bunu aslında.

bu şiiri aklıma getiren başlıktır.

e şıkkı: hepsi....!

yani biraz nasırlaşıyor insan ama hangi acılardan bahsediyoruz?

beni son zamanlarda yoran acılar, bedeni acılar. geçen gün kalbimin attığını hissettim uyurken. sonra dedim ki, az acı çekmedi.

tırnağım çekildi, acı acı yaşadım.
midem kesildi.
apandisit alındı.
fıtığım ve sürekli ağrısı var.
sırt ağrılarım 6 aylık.
diş yaptırdım 6 aydır.

dayan dayan dayan... bu kalbe bu vücut iyi dayanıyor şimdilik.

çok acılar çektim. bu da hoşuma gidiyor a. enteresan yav.

kısmen ikiside

olgunlaştırırken duyarsızlaştırıyor.

olgunlaştırır,
bazen tahammülsüzlüğe sebep olabilir.
tahammülsüzlük ise bana göre aşırı duyarlılık sonucunda meydana gelir.

dolayısıyla tahammül konusunda çalışmak gerekir.
tahammülsüzlüğe tahammül edebilmeyi başarabilirse insan, acılar da sevinçler de olgunlaştırır.

olgunlaşmanın sonu da yoktur.
aynı yerden zibilyon kez güncelleme alınabilir.

duyarsızlaştırabilir.

mesela bugün hissettiğim duygu bu oldu. ah tüh yazık vah vah neler yaşamış çocuk biraz anlayışlı olmak lazım diye düşünen insanlara karşı. herkes neler yaşıyor hangi birini idare edelim, yaptıklarını halini tavrını normalleştirelim derken bulduğumu hatırladım kendimi.

yani biraz şartlara durumlara neyin içinden geçtiğimize göre aşırı değişken gibi.

acı, bazen insanı olgunlaştırır; hayata, kendine bakışını derinleştirir. ama bazen de o kadar ağır gelir ki, kalbin hissetme kapasitesini yavaşlatır, koruma kalkanı örer. olgunluk da duyarsızlık da aynı madalyonun iki yüzü gibi. nasıl baktığına, nereden yaklaştığına bağlı. önemli olan, acının seni esir etmemesi, onu öğrenmeye dönüştürebilmen tecrübeye.

(bkz: beni yıkamayan acı beni güçlendirir)

tüketir.

acısına bağlı. bazen zalimleştirir, bencilleştirir. bazen hissiz bırakır, duyarsızlaştırır.
ama en kötüsü yaşlandırır. insanın gözünün feri gider.
lanet olsun tüm acılara.

valla olgunlaştırır mı, duyarsızlaştırır mı bilemem. acı çenle ilgilidir de.. ozan:
"acılardır. adam eder adamı.." demiş. ötesi var mı..?