adres sorulunca bilmiyorum demek

bu güne dek duymadığım cevaptır. en kötü hiç bilmiyorsa biraz tarif eder gibi yapar, oraya gelince başkasına sorup devam et diye bitirirler.

bu topraklarda adres sorana bilmiyorum denmez en kötü ihtimal yüz metre ileri git tekrar sor denir. eve gelen dolu tabak boş gönderilmez ekolünün sokağa yansıması böyle oluyor.

toplum olarak bilmesek de biliyormuşuz gibi yapmaya o kadar alışmışız ki. bilmiyorsam bilmiyorum derim arkadaş. bu kadar basit.

cok utandigim hareket valla. kac yildir bu sehirdesin hic mi bi yer bilmiyosun ogrenmedin derler. ama oyle gercekten. buyudugum sehirde harita kullandigimi bilseniz yuzume tukurursunuz ama yapmak zorundayim... yer yon ozurlusu olmak zor bisey. cok zor

gayet normal insan davranışıdır.
bilmiyorsam bilmiyorum derim, nasıl tarif edeceğimi bilmiyorsam yine bilmiyorum derim, gideceğim yere yetişmek için acelem varsa yine bilmiyorum derim, canım konuşmak istemiyorsa yine bilmiyorum derim. kime ne.
sanki yeryüzünde başka insan kalmamışcasına neden yadırganıyor anlamadım. bir kişi bilmiyorsa, diğerine sorulur bu kadar basit.

düşünmeden gerçekleştirdiğim diyalog tipi.

vakti zamanında cem yılmaz’ın meşhur karakterlerinden olan bir sultanahmet turisti benimle konuşma gafletine düşerek yer yön sordu. böyle bir kendisine baktım, bir yere baktım sonra döndüm ve çaresizce ellerimi açıp ay dont nov dedim. inanır mısınız, nasıl gülmeye başladı, böyle kahkahayla gerindi gerindi;

but you know, you are turkish dedi.

yahu sen bilmiyorum diyen türk bulmuşun bir de bunuyorsun insafsız. işte öyle de bir rencide olma sebebidir.

ben karşının yayasıyım diyorum anlayış gösteriyorlar..

o adres türkiye de sorulmamıştır. bizde herkes her şeyi bilir.

messelaaa:

ben diyorum. soran kişiye yanlış yer tarif etmektense* kısaca bilmiyorum derim. zaten yapılmadı gereken bu. insanları yanlış yönlendirmemek gerek. ama yurdum insanının durumu biraz farklı.

başlıktakilerin ruh hali.
youtube.com/shorts/4DT6lEoF...

hiç düşünmeden bilmiyorum derim çünkü ben evimin yolunu bile tarif edemem.

diyeni nadir bulunur. bana sorulursa eğer datumlardan girer utm, mgrs koordinat sistemlerinden çıkar sizi bir şekilde istediğiniz yere gönderirim ama artık kimseye bedava peynir yok herkesin elinde telefon var azıcık beyninizi zorlayın da gelişsin.

biliyorum ama anlatamıyorum ben. heyecan yapıyorum.

bi' adres özürlüsü olarak herhangi bi' adres sorulduğunda verdiğim tek cevaptır. ardından da şey diyorum; ben buraların yabancısıyım. yalana bak....

özbeöz memleketimde bana adres soruldu geçen. öyle zor bi' yer de değildi. dedi ki otobüsteki hanım abla, avm'ye gitmek için nerede inmem gerekiyor. dedim ki, bilmiyorum ben de yabancıyım. ayıp artık. avm de senelerin avm'si. yerli yerinde duruyor. biraz düşünsem bi' cevap verirdim ama direkt bilmediğimi söyledim. ayıp. şehrimi tanımam lazım.

bazen gelip soruyorlar, bilmiyorum diyorum sanki ilk defa bu cümleyi duymuş ya da yabancı bir kelime söylemişim gibi bakıyorlar uzun uzun. ben de arkasında bilmiyorum diyerek kafamı sallıyorum ve tekrar pc ekranına geri dönüyorum. çok güzel bir şey. bilmiyorum diyorsun bu kadar.

o kadar alışmışlar ki faruk eczanesi gibi dolanacağımıza, inanamıyorlar bu sapiensler.

ben bilmiyorum derim. hatta "bilmiyorum nerede" dediğim bir olay bile oldu.
gün içinde söğütözü taraflarında bankadan para çektim çıktım benden 3-4 yaş büyük muhtemelen karadenizli bir abi bana " kardeş amerikan büyükelçiliği'ni arıyorum biliyor musun nerede olduğunu" diye sordu. ben de atatürk bulvarı üzerindeki büyükelçilik binasını bildiğimden "ooo sen çok yanlış gelmişsin abi" dedim o da bana " yok ya buralara bir yere taşınmış, navigasyon burayı gösterdi" dedi. "allah allah neredeymis abi" demiş bulundum. adam da arkasını dönüp giderken " ben ona soruyorum o bana soruyor" dedi gitti. şok oldu ya. eve gidene kadar güldüm.

zor değil bunu söylemek eğer bilmiyorsanız. bilmiyorum deyin.

bilmediğim şeye ne diyebilirim başka?
uydurup kaybolmanıza mı neden olayım ne yapayım?
ayrıca bazıları doğru adresi bile tuhaf vererek yanlış yere gitmemize neden oluyor. bunu nasıl yapıyorlar bilmiyorum.
bir amcaya yol sormuştum. "amca bey biraz bakar mısınız, -bana dönünce- ..... (hatırlamıyorum.) oraya nasıl gidilir biliyor musunuz?"
"evet ablam, buradan dümdirek git." demişti eliyle gösterip ama gösterdiği yerde 2-3'e ayrılan yol var.
"dümdüz mü demek istediniz?
"hayır dümdirek."
"o kelimenin bende karşıtı yok. yol ayrımları var hangisinden gitmemiz gerekiyor?
"abla anlamıyorsun, sana diyorum ki buradan dümdirek git sonra (bir yer geliyor adını unuttum) oradan sola dön, 2. sokak arasından 3. dükkan."
"tamam, teşekkürler."

"ha sen beni anladın ama ben seni anlamadım öyle mi?!" deyip cırlamamak için kendimi zor tutmuştum. amcaydı ve komikti biraz (şivesi) ayıp etmek istemedim ama sinir bozucuydu. o zaman lise başlarındaydım ve hiç haritalarla alakam yok. amcamlarla geziye gitmiştim. böyle zamanlarda cam kenarları taraflarında oturmamayı öğrendim. tavsiye ederim... "amca bey" dememe çok gülmüşlerdi. "beyefendi" desem amca şalvarıyla beni çok ciddiye alacak gibi görünmüyordu. çünkü köy taraflarında samimi hava oluyor. ne çok samimi ne de samimiyetsiz bir hitap bence. o an öyle karar verdim.

yabancı olduğum yerde yol sorulmasından da hiç hoşlanmıyorum. "pardon bakar mısınız? dendiğinde "bakamam, üzgünüm." deyip tempolu yürümeye devam ederdim. o gün sinirlerim bozuksa "baktım ve gidiyorum." deyip yürümeye devam ederdim mesela.
"pardon, burayı biliyor musunuz?"
"bilmiyorum." biliyorsam da bilmiyorum.
bazen insan savar tarafım baskın oluyor. tabi durum değerlendirmesine göre karar veriyorum. kalabalıksa bırakırım. ama değilse ve tek tük insan varsa "biliyorum deyip yollarını kaybettirmesinler diye" söylerim.
yani son çare ya da son çareye yakın değilsem çokta konuşmak istemiyorum. ağız açmak bile zor geliyor.
mutsuz, insanları genellikle sevmeyen, çoğu zaman üşengeç bir bireyim. genelde sormaya da üşenir/istemem dolanırım anlatabiliyor muyum?..

adresi bildiği halde bilmiyorum diyen tek kişi ben değilimdir inşallah.

bizim topluma göre bilmemek ayıp bir şey sanıldığı için bilmeyen pek bilmiyorum demez