afyon

haşhaş bitkisinden elde edilen uyuşturucu madde.

bir tür uyuşturucu madde.

sene 1700'lerin başları...

yer bugün kuru fasulyecilerin bulunduğu süleymaniye külliyesi'nin bir parçası olan evvel medresesi altındaki tiryakiler çarşısı.
bu çarşı o dönem afyon müptelalarının uğrak yeridir ve burada çay kahve hariç esrar, afyon ve tütün de satılır. bunları satıcılar da kullanmakla beraber, satıcıları tatlı sohbeti olan, zarif ve çoğunluğu da yahudi olan kimselerdir.

şeriat içkiyi yasak etmiştir ancak afyon kullanımı yaygındır. hatta devlet adamları ve ulemalar da kullanırlar. şeyhülislam ise ferman çıkarır ve afyon yasaklanır. hatta önde gelen afyon satıcılarıyla tiryakiler istanbul'dan bir bir sürülürler.

malum, dilimizde "afyonu patlamak" denen bir deyim vardır. bu deyimin ortaya çıkış şekli de bu dönemden gelir. şöyle ki;
ramazan ayında oruçlu olan afyon tiryakileri, doğal olarak gündüz vakti afyon kullanamazlar. ancak gece sahur vaktinde kalın kabuklu ve sindirimi de zor olan razaki üzümüne afyon sarar ve çiğnemeden yutarlar. midenin bunu sindirmesi uzun saatler alacağı için de, saatler geçtikten sonra gündüz vaktinde bu üzümün mide tarafından sindirilmesiyle üzümün içindeki afyon da patlar ve kana karışır. haliyle de oruçlu kafayla da olsa, afyon tiryakisi kafasını yapmış olur. işte bu deyimin çıkış hikayesi budur.

kaynak: uğur aktaş tarafından yazılan "gayrimeşru istanbul" adlı kitap.

afyon denince akla gelen tek bir şey var benim için.

(bkz: 14 temmuz 1987 queen afyon konseri)

kaplıcalarıyla ünlü şehrimiz

(bkz: afyonkarahisar)

sürekli ayfon diye okuduğum şey.

disleksi değilim ama böyle oluyor.

çeşitli haşhaş kapsüllerine atılan çentiklerden akan sütün katılaşmış hali. içinde bulunan morfin maddesinden dolayı çekilince veya çiğnenince insana keyif veren, arkasından bol rüyalı uyku getiren koyu sıvı madde. bu sıvı madde, hava ile temas edince rengi koyulaşıyor, kırmızımsı bir zift görünümü alıyor. fizyolojik etkisi morfine yakın ve de zayıftır.

eski bir selçuklu şehri. kale ve mimari eserler selçukludur.

e tipi cezaevi geliyor aklıma
askerliğimi orada yapmıştım
inşallah yıkılır da bir daha kimse
orada askerlik yapmaz

soğuğu candan bezdiren bir türkiye şehridir.

işte bunlar hep (bkz: kaymak)

konya ile ismini sürekli karıştırdığım il. (bkz: konya)

(bkz: afyon civarı)

yemiş oldugum en güzel sucuk ekmek arası döner diyebilirim afyon tesislerinde

uyuşturucu madde. elde edilişi biraz teferruatlı olur. kapsül halindeyken çizilip öz suyu akıtılır bu öz suyu rengi koyulaşana kadar beklenip sonrada toplanır. devlet kontrollü vardır üretiminde.

afyon son senelerde maalesef iyice bozulmuş bir şehirdir. kadın belediye başkanı seçmeler mi dersin, chp'ye oy vermeler mi dersin iyice bozmuştur. (bkz: swh) afyon gibi bir şehir cehape'ye nasıl oy verir hala anlamıyorum. oy çalsan yine bu sonuç çıkmaz. ddsfs neyse hayırlı olsundur. burcu hanıma.

74...yetmiş dört yıl sonra chp yönetimine geçen vilayet.

yol üzeri durağı olmasından sebep yeme&içme konusunda çok başarılı bir şehir.

özellikle kahvaltılıkları
kaymak zerre sevmem ama afyon manda kaynağı fena vallahi
sucuk mucuk keza öyle.

onun harici tatile gidilecek bi' yer değil
bir gün yeterli gibi.

benim anlayamadığım bir şey var. koskoca bir ülke, bir halk, geniş aileler, boylar, topluluklar... yüzyıllar süren bir göç sürecinde, ortaasyadan avrupayı kapsayan bir coğrafyada hareket halinde.. konuyor göçüyor.. yerleşiyor, yaşıyor.. halklar, topluluklar yer yer bölgelerarası savaşlar, birliktelikler. yenilgiler vb. vb..
gel gör ki birileri, herhangi bir konuda (konu ne olursa olsun ama) bir şey söyleyecekse, beş mahallelik bir avuç saray istanbulundan başlıyor orada da bitiriyor olayı.. koskoca bir coğrafya ve halkları ve insanları yok, her şey bu beş mahalleden ibaret.. afyonun afyonu da, nevşehirin şarabı da, antebin mutfağı da, köroğlunun bolusu, bedreddinin aydını karaburunu, sivasın pirsultanı kırşehirin abdalı, anadolunun yunusu, akşehirin nasreddini yemiyor, içmiyor, ekmiyor biçmiyor, yazmıyor, söylemiyor yaşamıyor..yoklar.. taa ki kılkuyrukzade ibrikçioğlu yalaka bilmem ne paşası, bilmem kim efendi, birşey dememişse o konuda "bilgi"! yok sanki..
size inandırıcı geliyor mu.. siz ciddiye alıyor musunuz..
lan nerede bu millet.. nerede gerçekte yaşadıkları, nerede türküleri, sevdaları, yedikleri içtikleri. dilleri, masalları, oyunları, nehirleri çayları sevdaları hüznü.. nerede..?
hayalet mi bunlar.. beş on sarıklı şalvarlı istanbuldan da kaçtıktan sonra mı gelip yerleştiler koca coğrafyaya.. uygarlıklar beşiği, kardeşlikler potası anadolu gökten zembille mi indi..

otogarıyla ünlü şehrimiz.