ağır kitapları büyük hevesle almak ama okurken bunalmak

seviyesi o kitapları okumaya müsait olmayan normal insan halleridir.

kapasitesi ve altyapısı uygun değildir ve bunlarla yüzleşir. bu da aslında faydalıdır. farkına varır bazı şeylerin.

ingilizce kitaplarda, ingilizce seviyem c2'ye çıkana kadar epey yaşadığım durumdur. bunlardan bazılarını kenara koydum ve ingilizce seviyem yükseldikten sonra okudum mesela. yani keyif almak için kitap okuyorum sonuçta, kendimi bunaltmanın, romanlarla cedelleşmenin bir lüzumu yoktu.

türkçe kitaplarda da olabilir elbette böyle şeyler, yani ağdalı dil kullanılan ve/ya eski türkçe ile yazılanlarda...

son yıllarda yaşadığım durumdur.
ve çok üzgünüm buna. 200 sayfayı geçen kitabı okuyamıyorum ya.
aslında kalın kitap okumanın bir konforu vardır. bi süre bitmez. hemen "ne okusam şimdi ya" telaşına düşmen gerekmez. bilirsin ki şu anda zaten bir şey okumaktasın. ne yazık ki yaşayamıyorum bunu yıllardır.

işte şimdi oblomov'a başladım, bitirmeye de niyetliyim.
bakalım...