arkadaşlığın bir üstü sevgililiğin bir altı

olabildiğince uzatın.
nefsinize yenik düşmeyin, en zevkli zamanları bunlar..

şimdi şeyi yedin denilen aşama.
biz neyiz diye sorulmaz zaten, o bir internet geyigi.

kiskanirsin bir sey diyemezsin, kiskanmazsin isler karisir ama filmin sonu kotu bitiyor benden soylemesi.

yapmayin gençler oyle flort falan takilmayin gidion acilin net olun, net olmasini isteyin itligin luzumu yok.

en güzel evredir. sonrası boka sarar.

üniversite döneminde sık yaşanan ara faz durumu.sevgililikle sonuçlansa bi dert,böyle kalsa ayrı bi dert.tavsiye edilmez.

iki tarafın da birbirini kandırdığı, imkanını bulsa birbirlerini yiyecekleri eşiktir.

bence yıpratıcı bir süreçtir. sevgilisi ile ayrılmak isteyen hatta bitti ama uzatmaları oynuyoruz diyen biri geçiş döneminde sizi elinin altında tutmak istiyor olabilir.

sizde olmayan imkanları olan sevgilisi ile gezerken sizinle arkadaşlık etmeyi seviyordur ama sevgilisi sizden hoşlanmaz.

sonrasında sevgilisi sizi dövmeye niyetlenir ve ahlaklı olmada çığır açmış arkadaşınız ellerini birbirine vurup ya şapşikler benim için kavga etmeyin çok tatlısınız der.

(bkz: ben değil bir arkadaşım)

eski sevgilinle aynı ortamda bulunuyorsan ve ikiniz de "aaaaa eski sevgilimle asla görüşmem" diyenlerden değilseniz;

arkadaşlığın ötesinde bir samimiyet ama geçmemen gereken çünkü geçtiğinde karşılıklı olarak mutlu olmadığını bildiğin bir çizgi aynı anda oluşuyor. bazen çok ısınıyor ara bazen soğuyor ama genel olarak tatlı, iyi hissettiren bir yakınlık bence.

yani olur duruma göre, neden olmasın?

not: ytd. hatta ızdırap veriyorsa koşarak uzaklaşınız.

bir gün size "aa seni sevgilimle tanıştırmadım mııı?" diye gelebilir.yanınızda daima su bulundurun çünkü o an boğaza bir şey takılıyor,yutkunamıyorsunuz.

balayı gibi zaman .

(bkz: aşkım biz şimdi neyiz)
sandviç.

aşkım biz şimdi neyiz? golf 8 midline.

dostluktur.arkadaş kalamayacak kadar dolu sevgili olamayacak kadar anlayışlı kaprissiz en değerli seviye..

her an sevgiliye dönüşebilir kanka.

belli bir süre olması gereken fakat o sürenin dozu aşarsa bir tarafa yeter artık dedirten olay. keza günümüz ilişkilerinde sıklıkla talep edilen her haltı yapalım fakat sevgili olmayalım düşüncesi. iki tarafın da rızası varsa tadından yenmez. hesap soramazsın, kıskançlık yapamazsın vs. vs. ama tek taraf istiyor diye kabul edersen geçmiş olsun.

kadınlar çok seviyor bu tip işleri. yanımda dursun bana hava katsın dinlesin özgüvenimi yerine getirsin. ama sevgili olmayak. sen dur kenarda.
gözlemlerime göre böyle efendim ilginç.

ideal ilişki türü. böyle nasıl desem. eve bir gelip iki kendi evine dönmeli modernize edilen ilişki sarmalı, süper. herkes, kafasını dinliyor günün sonunda.

aşkım beni seviyor musunculuk, bana değer veriyor musunculuk yok. güzel bir birlikteliği, tatsız bir ayrılığa evriletecek yaşanmışlıklar feci arkadaşlar. ülkecek şöyle ilişkilere ihtiyacımız var. hayat zor. dolar oldu 33. tatsızlık resmen.

altın oran bence bu'dur. öyle değil mi ya.

16-arkadaslıgın bir üstü sevgililiğin bir altı

bana itu sözlükten her gun mesaj atmaya başladı. ben cevap vermiyordum. bu böyle 5 ay surdu. bir gun cevap yazdım: -sen neden bana kafayı taktın?:)
böyle konuşmaya başladık. birkac ay mesajlaştık ve telefonla konuştuk. sonra ilk buluşma gerçekleşti:

ilk buluşma:
ben once gitmistim. erkekleri bekletmeyi sevmem, geriyor beni bekletmek, bencillik gibi geliyor, o yuzden genelde ilk giderim.
karakoy de gumruk diye bir cafeye oturdum. bildigimden degil ha. oraya oturmamın sebebi kediler uyukluyordu koltuklarda ve jazz calıyordu. jazz calan ve kedilerin huzurla uyukladıgı bir mekan kotu olamaz diye dusundum:) velhasılı yol kenarındaki sandalye masaların birinde turk kahvemi icerken beklemeye basladım. sanırım yarım saat sonra uzun saclı -saclarını toplamıs-, su yesili keten gomlekli, bej uzun pantolonlu bir yakısıklı bisiklet ustunden bana merhaba dedi. icimden dedim ki "aman allahım ne kadar yakısıklı". bana gonderdigi fotograflarda bildigin cirkindi, hatta kendi kendime demistim ki bulusmadan demek ki gulmekicinyaratılmıs bir erkegin ruhunu sevince ne kadar yakısıklı oldugu muhim olmuyormus.
velhasılı beni aldı, sohbet ede ede baska bir mekana goturdu.
orda centilmen bir sekilde iki filtre kahve, bir elmalı turta alıp geldi masaya.
ve konusmaya basladık. heralde aralıksız bir 3-4 saat konustuk.
benim soyle bir olayım var. cift kisilikli bi insanım. cok agırbaslı, cok utangac bir tarafım vardır gunluk hayatta. ama sozluk ortamlarında makara, kukara, rahat bir insana donusurum ve insanlarla rahat konusurum. gunluk hayatımda ise yıllardır tanıdıgım kankalarıma bile siz diyebiliyorum. velhasılı ben sozlukten tanısmanın ozguveniyle makara, kukara rahat rahat yardırdım. bazen ciddi konular bazen geyik konular konustuk. 3-4 saatin sonunda daha da otururdum da simdi ilk gunden begendigimi bu kadar belli etmeyeyim dedim, musade istedim. beni sirkeci garına kadar yuruyerek bıraktı centilmenim. yolda bi sıra koluma girdi, bi sıra kolumu cimcikledi. ben insanlara cok zor alısırım ve normalde en baslarda boyle laubali tutumlar beni cok rahatsız eder henuz alısmadıgımdan. ama garip bi sekilde hic rahatsız olmadım. bazen bu bana oluyor. yeni tanıstıgım biri cok uzun zamandır tanıyormusum gibi tanıdık geliyor.
sonra bana sarıldı ve ben marmaray a bindim.
cok tatlı bir ilk bulusmaydı.

ikinci buluşma:
biz fındıklı da elif cafe de bulusmustuk.
ben her zamanki gibi once gitmistim.
o gayrettepe den bsikletle ucarak gelmisti benim ulastıgımı duyunca. ihih.
oturduk kahve sohbet. bir iki saat oturduk orda. aksam saatleriydi.

sonra beni tramwaya bırakmıstı. veda ederken sarıldı, sarıldı, bırakmadı. "su an goguslerin bana degiyor" dedi, icim gıcıklandı, cok utandım, yuzum kıpkırmızı tramwaya bindim.
ucuncu buluşma:
biz cengelkoy de cınaraltı nda bulusmustuk. tost yemistik, cay icmistik. sohbet muhabbet. kakara kikiri. o kadar tatlıydı ki.. hesabı ben odicem diye tutturdu, bu kısmını iyyi hatırlamıyorum. geriye donseydim buna izin vermezdim. zaten parası yok, niye musade ediyorsun gulmekicinyaratilmis? neyse.
sonra motora binmistik. bogazda yan yana otura otura maanzarayı izlemistik. o kadar romantikti ki..
ardından uskudara gecmistik. ingrad bergman nın varoluscu bir oyunu. salona kadar uskudar da sohbet ede ede yurumustuk.
ona demistim ki bu oyun normalde benim canımı acıtırdı, sen yanımda oldugun icin hic canım yanmadı:)
ve uskudar da sarılmıs, ayrılmıstık evlere dagılmak uzere.

ruya gibi bi gundu..

ilk sevişme:

bunu burada anlatmamı beklemiyorsunuz heralde.. tek soyleyebilecegim:
-ruya gibiydi..

asık oldugun insanla sevismek cennete gitmek ve geri gelmek gibidir. en guzel kısmına gelince, hala hayattasındır.
bicential man

ikinci sevisme:

aslında ikinci sevismeler hep ilk sevismelerden daha iyi olur. cunku daha cok tanımaya baslamıssındır, daha cok sahiplenmissindir.

bizde oyle olmadı. ilk sevisme on senelik kocamla sevisiyor gibiydi zaten, ikinci sevismede de aynı tutku, guzellik devam etti.
ayrılık:
biraz mesajlar geldi gitti. biraz telefonlar edildi. böyle de birkaç ay geçti. sonra gitmek istedi. ozgur her kuş gibi..

"bir gun yolda yururken bir sarkı duydum.
kalbim acıdı.
bu kadar.."
umay umay

bir isim bulmak ya da koymak zorunda değilsiniz.
sevişmek istiyorsanız sevişin, medeni insanlarız anlarız.

"yaş 13 bigün sözlükte yazıyorum, aklıma saçmasapan bi başlık geldi!!"...

"bu" kafa mıymış geleceğimizi emanet edeceğimiz kafa?!;;))

sen, bizi geç, bunlar kendilerini kurtarabilir mi?!;;)))...

florttur.